Στιγμιότυπο: Γνώρισα τον Link Wray στα 18 μου...

Γνώρισα τον Link Wray στα 18 μου. Πήγα να τον δω παρέα με ένα φίλο να παίζει σε ένα λονδρέζικο στέκι που λέγεται Τhe Venue. Μετά τη συναυλία μείναμε εκεί να πίνουμε μέχρι να κατεβάσουν τα ρολά στο μπαρ...

Read more ...

«You talkin' to me?»: Η θρυλική ατάκα του Robert de Niro και η ιστορία πίσω από αυτήν...

«You talkin' to me?» H ατάκα του «ταξιτζή» Robert de Niro σίγουρα είναι από τις διασημότερες στον κόσμο της Έβδομης Τέχνης και όπως έχει ομολογήσει ο σεναριογράφος του αριστουργήματος του Martin Scorsese, Paul Schrader, «Είναι ό,τι καλύτερο στην ταινία και δεν το έγραψα εγώ». Στην ουσία, ο de Niro αυτοσχεδίασε ολόκληρο τον παρανοϊκό του μονόλογο, αλλά η συγκεκριμένη ιστορική φράση των τεσσάρων λέξεων δεν ανήκε σε αυτόν αλλά ήταν εμπνευσμένη –αν αγαπάτε τον θεό σας– από τον… Bruce Springsteen!

Read more ...

Ζαζού: Οι αντιφασίστες επαναστάτες «ρόκερ» της Γαλλίας στον καιρό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου...

Κόβει και ράβει ο Γιάννης Καστανάρας 

Στις 27 Μαρτίου 1942, η εγκάθετη γαλλική κυβέρνηση του Βισύ με επικεφαλής τον δοσίλογο και πρώην «ήρωα» του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, στρατηγό Φιλίπ Πεταίν, συνεργαζόταν μέσω τους ψευδοκράτους της με τους Ναζί κατακτητές και εξέδωσε το «διάταγμα για τα κουρεία» απαιτώντας από τους κουρείς και τους κομμωτές να συγκεντρώνουν τα κομμένα μαλλιά και να τα δωρίζουν στη ναζιστική πολεμική προσπάθεια για να κατασκευάζονται... παντόφλες και πουλόβερ. 

Read more ...

Black Sabbath: Αναμνήσεις από μια Τεχνολογική Έκσταση...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Καλώς ή κακώς, όλοι μας έχουμε κάποια συγκεκριμένα άλμπουμ που ακούγαμε όταν ήμασταν παιδιά και όποτε μας πιάνει καμιά νοσταλγική διάθεση τα βάζουμε για να τα ξανακούσουμε. Για μένα, ένα από αυτά είναι το Technical Ecstasy των Black Sabbath, ο δεύτερος ή τρίτος δίσκος που αγόρασα στην ζωή μου (ο πρώτος ήταν το Genesis Live του 1973, ενώ το Technical Ecstasy το αγόρασα μαζί με το Greatest Hits των Abba – θέλω να πιστεύω ότι ψαχνόμουν ακόμη λόγω ηλικίας). Φαντάζομαι ότι όλα αγοράστηκαν την ίδια χρονιά, άντε να τα είχα αγοράσει με διαφορά ενός έτους. Εκείνη την εποχή είχα ένα Philips πικάπ των γονιών μου, με το ηχείο στο καπάκι που έκλεινε και γινόταν βαλιτσάκι αλλά αυτό που συνήθως κάναμε τα παιδιά της ηλικίας μου εκείνη την εποχή, ήταν να πηγαίνουμε σε κάποιο δισκοπωλείο και να ζητάμε να μας γράφουν σε κασέτες είτε επιλογές τραγουδιών από διάφορα άλμπουμ, είτε ολόκληρους δίσκους. TDK, BASF, Maxell, ήταν κάποιες από τις μάρκες. Εξήντα, ενενήντα, εκατόν είκοσι λεπτών, απλές, χρωμίου ή σιδήρου για καλύτερη πιστότητα…

Read more ...

Σύντομο κείμενο για τη Σφαγή του Λάντλοου και δυο κατατοπιστικά ντοκιμαντέρ που πρέπει να παρακολουθήσετε οπωσδήποτε...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης 

Από το 1870 και μετά στις ΗΠΑ κυριαρχούσε οικονομική, πολιτική και κοινωνική αστάθεια. Από την μία, υπήρχε έντονο ενδιαφέρον στους εργάτες για τις σοσιαλιστικές και τις αναρχικές ιδέες με αποτέλεσμα την μεγάλη εργατική εξέγερση του 1877, τα γεγονότα στο Σικάγο την Πρωτομαγιά του 1886, την απεργία Pullman το 1894, καθώς και τις αιματηρές απεργίες των ανθρακωρύχων στις δυτικές περιοχές των ΗΠΑ το 1890. Από την άλλη, με την καταστολή να εντείνεται, πολλά από τα συνδικάτα που συμμετείχαν στην καθεστωτική Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας (American Federation of Labour) -κάτι αντίστοιχο με την ΓΣΕΕ- επέλεξαν τον δρόμο της υποταγής, τον συντηρητισμό, τα κλαδικά μικροσυμφέροντα, και τον αποκλεισμό γυναικών, μαύρων και άλλων εθνικών ομάδων.

Read more ...

Η «Ντοπαμίνη» του Κωνσταντίνου Τσάβαλου: Μια σύγχρονη εσωτερική Οδύσσεια...

Γράφει ο Βαγγέλης Χαλικιάς

Η Ντοπαμίνη του Κωνσταντίνου Τσάβαλου (εκδόσεις Βακχικόν) κυκλοφόρησε σχεδόν πριν ένα χρόνο και εγώ την είχα στη βιβλιοθήκη μου από την πρώτη σχεδόν στιγμή της εμφάνισής της στα βιβλιοπωλεία. Επειδή όμως οι καιροί δεν είναι και οι καλύτεροι, αντί να τη «δοκιμάσω» τότε αρκέστηκα, στα σιγουράκια μου για να διατηρήσω την ψυχική μου ηρεμία. Οπότε, Ferey, Kerr, Attia, Fallada και, φυσικά, αρκετά βιβλία για μουσική, και… άσε τον Τσάβαλο και μερικούς άλλους για… όποτε.

Read more ...

Πάβελ Ζαρούτσκι: Ένας Ρώσος ποιητής και καλλιτέχνης που αγαπάει την ελληνική ποίηση, μιλάει για τη σημερινή κατάσταση στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας του και για τον πόλεμο του Πούτιν...

Συνέντευξη: Αντώνης Ζήβας

Photos: Olga Zykova, Roman Belorutsky

Ο Πάβελ Ζαρούτσκι είναι Ρώσος ποιητής, μεταφραστής και μουσικός. Γεννήθηκε το 1988 στην Αγία Πετρούπολη (τότε Λένινγκραντ). Έχει μεταφράσει στα ρωσικά Έλληνες ποιητές όπως ο Νάνος Βαλαωρίτης, ο Αντρέας Παγουλάτος, ο Δημοσθένης Αγραφιώτης, η Έρση Σωτηροπούλου, ο Βασίλης Αμανατίδης κ.α. Το 2018, ως ανθολόγος κι ένας από τους μεταφραστές από τα ρωσικά, προετοίμασε την Ανθολογία Νέων Ρώσων Ποιητών για τις Εκδόσεις Βακχικόν. Τα δικά του, κυρίως οπτικά, ποιήματα έχουν δημοσιευτεί στα ρωσικά, αγγλικά, ελληνικά και σουηδικά και ήταν μέρος εκδηλώσεων οπτικής ποίησης στη Ρωσία και ψηφιακά. Το πρώτο του ποιητικό βιβλίο «Единица» (Μονάδα) εκδόθηκε στην Αγία Πετρούπολη το 2021. Την ίδια χρονιά στην Ελλάδα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ειρκτή το βινύλιο του συγκροτήματός του, Evrydika BA2O37 (Эвридика ВА2О37), ενώ ο ίδιος συμμετείχε στο 7ο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου.

Read more ...

Ησυχία! Η Jordan αποκοιμήθηκε...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Με μαλλιά που θύμιζαν κυψέλη ή ουρανοξύστη, με το πρόσωπό της μια κυβιστική ζωγραφιά και αλλόκοτες σκιές γύρω από τα μάτια, η Pamela Rooke ήταν μια από τις πρώτες και αιώνιες μορφές του punk rock, ώσπου ένα γαμημένο χολαγγειοκαρκίνωμα αποφασίσει να τη μετακομίσει σε άλλο πλανήτη σε ηλικία 66 ετών. Μεγαλωμένη στο Seaford του Sussex από υπερσυντηρητικούς γονείς (η μαμά της ήταν μοδίστρα, ο πατέρας της καταδρομέας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου), η Pamela μετακόμισε στο Λονδίνο στα μέσα της δεκαετίας του '70 για να πιάσει δουλειά στη μπουτίκ Sex του Malcolm McLaren και της Vivienne Westwood στην King's Road και να γίνει  η αυθεντική βασίλισσα της punk «αντιαισθητικής», υιοθετώντας το όνομα Jordan Mooney. 

Read more ...

EMF: «Επειδή δεν θα είμαστε εδώ για πάντα, πρέπει να εκμεταλλεύεσαι την κάθε στιγμή. Να είσαι θετικός, να δημιουργείς. Να κρατάς μακριά το σκοτάδι...» (Αποκλειστική συνέντευξη)

Συνέντευξη: Μιχάλης Πούγουνας

Τον Νοέμβριο του 1990 οι EMF έκαναν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της δεκαετίας του ’90 με το “Unbelievable” να μπαίνει για 13 εβδομάδας στα βρετανικά τσαρτ. Οι ίδιοι βρίσκονταν εκείνη την στιγμή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, για μια περιοδεία έξι εβδομάδων και η ζωή τους ήταν «παίζω το βράδυ – κοιμάμαι – ταξιδεύω – παίζω το βράδυ». Δεν προλάβαιναν ούτε γράμμα να στείλουν στα σπίτια τους. Αυτή όμως δεν είναι η ζωή ενός μουσικού αυτού του βεληνεκούς; Μήπως αυτός όμως ήταν και ο λόγος που διαλύθηκαν;

Read more ...

Το «Anti-Hero» των Kemerov ξεβράζεται κατευθείαν από τον πάτο της Κόλασης...

Παραληρεί ο Γιάννης Καστανάρας

Φωτογραφία: Χριστίνα Αλώση

Ακούω το Anti-Hero των Kemerov με τα χέρια ψηλά. Κάθε απόπειρα να τα κατεβάσω είναι μια σουβλιά που διατρέχει όλη την απόσταση, από τα ακροδάχτυλα μου μέχρι την καρδιά μου, κάνοντας τα στεντ που μου τοποθέτησαν πριν από κάμποσα χρόνια να πάλλονται θαρρείς και είναι πιστόνια ενός κινητήρα που αγκομαχάει να ανέβει έναν απότομο ανήφορο σε μια σισύφεια προσπάθεια. Η αίσθηση είναι τόσο έντονη που νομίζω πως θα πεταχτούν από τη θέση τους και θα βγουν από το στόμα μου εκτοξεύοντας στο διάβα τους μικρόβια πρόθυμα να κυριεύσουν τον οργανισμό μου μια για πάντα. Οι Kemerov είναι ένα τρομαχτικό συγκρότημα και έχουν κυκλοφορήσει ένα τρομακτικό ντεμπούτο, κατευθείαν από τον πάτο της Κόλασης...

Read more ...

Λέων Τολστόι: Η Δύναμη του Σκότους...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Το αφιέρωμα στο λογοτεχνικό και θεατρικό έργο του Λέοντος Τολστόι H Δύναμη του Σκότους που θα διαβάσετε, αποτελεί απόσπασμα από ένα βιβλίο της Έμμα Γκόλντμαν με τίτλο The Social Significance of the Modem Drama και ήταν αφιερωμένο εξολοκλήρου στο θεατρικό μοντέρνο δράμα και τα αντίστοιχα θεατρικά έργα που γράφτηκαν στην Ευρώπη από τα μέσα του 19ου ως τις αρχές του 20ού αιώνα. Το βιβλίο εκδόθηκε στη Βοστόνη των ΗΠΑ και στο Τορόντο του Καναδά το 1914 και στο βαθμό που γνωρίζω δεν έχει μεταφραστεί στην ελληνική γλώσσα. 

Read more ...

Mark E. Smith: «Το πλεονέκτημα που είχα και έχω ακόμα είναι ότι εγώ δεν είμαι μουσικός...»

Μετάφραση: Πάνος Τομαράς

O Mark E. Smith υπήρξε μια από τις σημαντικότερες μορφές του βρετανικού rock. Γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου 1957 στο Μπρόουτον της Αγγλίας και μέχρι τον θάνατό του, στις 24 Ιανουαρίου 2018, οδήγησε το περίφημο post-punk συγκρότημα των Fall. Tο απόσπασμα που δημοσιεύεται είναι από το βιβλίο The Fall του Mick Middles που έγραψε σε συνεργασία με τον Smith (Omnibus Press, 2003). Μολονότι δεν χρονολογείται στο βιβλίο, σίγουρα η συνέντευξη πάρθηκε μετά τα μέσα της δεκαετίας του '90, γιατί λίγο νωρίτερα στο κείμενο γίνεται αναφορά στους Nirvana και στη σκηνή του Σιάτλ σαν κάτι που έχει περάσει πριν από κάμποσο καιρό...

Read more ...

Killing Joke: H πόρτα είναι ανοιχτή για τον Άρχοντα του Χάους (Μέρος Γ')

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Πιστεύω πως όταν θέλεις να γράψεις την ιστορία των Killing Joke, αναγκαστικά από κάποιο σημείο και μετά θα γράψεις για τις δραστηριότητες του Jaz Coleman. Δεν γίνεται αλλιώς γιατί είναι τόσες πολλές που δεν ξέρω αν η δική του ημέρα έχει παραπάνω από 24 ώρες. Το ενδιαφέρον του πάντως για τον μυστικισμό, προχώρησε πολύ περισσότερο από αυτό ενός περιστασιακού παρατηρητή, αφού υπήρξε ενεργό μέλος τεσσάρων διεθνώς αναγνωρισμένων μυστικιστικών ταγμάτων. Το 1993 παραιτήθηκε από δύο από αυτά, σχολιάζοντας: «Είναι καλύτερο να έχεις μεγάλη καρδιά, απ’ το να έχεις όλη τη γνώση του κόσμου». Ο Jaz έχει επίσης σχεδιάσει έναν ναό, τον οποίο σκοπεύει να χτίσει στη Νέα Ζηλανδία, τη δεύτερη αρχιτεκτονική αναζήτηση στη ζωή του.

Read more ...

Woody Guthrie: «Ένα τραγούδι πρέπει να διαρκεί όσο η ιστορία που προσπαθεί να πει…»

Μετάφραση: Αλέξης Καλοφωλιάς

Ο Woody ήταν ένα πολύ αληθινό πρόσωπο που έγραφε για αληθινά πράγματα. Οι στίχοι του ήταν δυνατοί και ατόφιοι, εύστοχοι και ξεκάθαροι. Είχε τσαμπουκά∙ τα τραγούδια του βρίσκονταν στην αιχμή της κάντρι μουσικής και συγχρόνως στην εμπροσθοφυλακή του μέλλοντος που έφερε το ροκ εν ρολ και το χιπ-χοπ. Ράπαρε πολύ στα τραγούδια του, πολύ πριν ο όρος ραπ υπάρξει καν.

Chuck D.

Read more ...

The Undertones: Αποκλειστική συνέντευξη με το ιστορικό ιρλανδικό συγκρότημα από το Ντέρι που δεν λέει να το βάλει κάτω...

Συνέντευξη: Μιχάλης Πούγουνας

Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του Dig What You Need, του νέου άλμπουμ των θρυλικών Undertones, με ρώτησαν εάν θα ήθελα να κάνω μια συνέντευξη για την εκπομπή μου με τον κιθαρίστα τους Damian O'Neill. Φυσικά, δεν ήμουν κουτός να αρνηθώ και έτσι είχα μια κουβεντούλα με ένα από τα ιδρυτικά μέλη ενός από τα σημαντικότερα punk rock συγκροτήματα που έβγαλε η Βόρεια Ιρλανδία, αν όχι το σημαντικότερο.

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1