Ο Γιος Σου Είναι Φτιαγμένος Να Παίξει Το Χριστό...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

“Ο γιος σου είναι φτιαγμένος να παίξει το Χριστό”. Αυτή η ατάκα σημάδεψε τα παιδικά μου χρόνια. Την έλεγε συχνά ο γέρος μου, προς την μάνα μου, αλλά η πρώτη φορά που την άκουσα ήταν ένα Πάσχα, κάπου στις αρχές του ’90, όταν η, τότε στα σπάργανα ιδιωτική τηλεόραση, έπαιζε την μεγάλη εβδομάδα τη ζωή του Χριστού κάθε βράδυ σε μίνι σειρά σε σκηνοθεσία του Φράνκο Τζεφιρέλι. Ξεπερνώντας το σοκ πως με αποποιούνταν με τόση ευκολία και αντί για «γιος μας» ξεστόμιζε το «σου» προς την μάνα μου, στην αρχή δεν κατανοούσα τι ήθελε να πει. Ήμουν ευλογημένος;

Read more ...

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις: Ο άνθρωπος με τη μολότοφ...

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο πόλεμος ανάμεσα στους αριστερούς αντάρτες Σαντινίστας και το μισητό καθεστώς του αιμοσταγούς δικτάτορα Αναστάζιο Σομόζα μαινόταν στην πολύπαθη Νικαράγουα. Με τη βοήθεια των λαϊκών μαζών, οι αντάρτες ήδη κυριαρχούσαν στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας και η δικτατορία έπνεε τα λοίσθια. Η νεαρή φωτογράφος Susan Meiselas ταξίδεψε στη Νικαράγουα με το μάτι ενός ανθρωπολόγου και σύντομα, χάρη στη συμπάθειά της απέναντι στον αγώνα των Σαντινίστας, κέρδισε την εμπιστοσύνη των επαναστατών. 

Read more ...

In memoriam: Muddy Waters (McKinley Morganfield, 4 Απριλίου 1913 – 30 Απριλίου 1983)

Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις των τοξικοεξαρτημένων οροθετικών γυναικών συνεχίζουν να μας στοιχειώνουν 9 χρόνια μετά...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

H περίπτωση της δίωξης των τοξικοεξαρτημένων – οροθετικών γυναικών αποτέλεσε μια στοχευμένη προσπάθεια του συστήματος να δημιουργήσει φόβο και να επιβάλει την συμμόρφωση, προβάλλοντας τες ως «απειλή» για το κοινωνικό σύνολο. Οι τοξικοεξαρτημένες γυναίκες που συλλαμβάνονται κατά την διάρκεια της προσπάθειας τους να βρουν την δόση τους, ανάγονται ως συστηματικά εκδιδόμενες δολοφονικές υπάρξεις που έχοντας HIV (οροθετικές) προσπαθούν να εκδικηθούν τους πελάτες τους και φυσικά ως «αλλοδαπές» είναι υπεύθυνες για την υποβάθμιση του μητροπολιτικού κέντρου. Αυτή είναι και η κυρίαρχη αναπαράσταση που προβλήθηκε από τα ΜΜΕ με στόχο την δημιουργία ιδεολογικού χειρισμού που ποινικοποιεί τους μετανάστες και προσδιορίζει με όρους παραβατικότητας συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού.

Read more ...

John Lydon: "Σε κοινωνικό επίπεδο..."

Σοπέν...

Γράφει η Abies Sylos

Υπάρχει μία μικρή οδός στο κέντρο της Αθήνας, η πρώτη παράλληλη προς το νότο από το σημείο όπου βρίσκονται οι φούρνοι «Χωριάτικο». Το μικρό αυτό στενό είναι στον άξονα ανατολής-δύσης, αυτόν που στον ορίζοντα σημαίνεται από τη θέση που ανατέλλει ο ήλιος τον καιρό κοντά στις ισημερίες. Την πρώτη άνοιξη λόγω αυτής της ευθυγράμμισης, μόλις ανέβει ο ήλιος, φωτίζει με το φως του το στενό δρομάκι χωρίς να ρίχνει πάνω του σκιά οτιδήποτε.

Read more ...

Ματίας Ζίντελαρ: Ένας πολύ σπουδαίος σέντερ φορ και ένας μεγάλος αντιφασίστας...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Στην εποχή της πλήρους εμπορευματοποίησης του ποδοσφαίρου – και του αθλητισμού γενικότερα – όπου η δουλική συμπόρευση με τις επιταγές και τις αξίες της κυριαρχεί απόλυτα, στάσεις αξιοπρέπειας και αντίστασης αθλητών απέναντι στην κρατούσα κατάσταση είναι σχεδόν ανύπαρκτες και φαντάζουν εξωπραγματικές. Μια τέτοια ιστορία, αλλά από τα παλιά, είναι και η στάση (ζωής, όπως τελικά αποδείχτηκε) του Αυστριακού ποδοσφαιριστή Ματίας Ζίντελαρ. Μια ιστορία η οποία, όπως και οι ελάχιστες άλλες παρόμοιες που μας έρχονται απ’ το παρελθόν, έχει περιέλθει στην σφαίρα του μύθου και σήμερα σχεδόν έχει ξεχαστεί. Η υπενθύμισή της χαλάει τη σούπα των ιδιοκτητών του ποδοσφαίρου ότι δήθεν στο χώρο του αθλητισμού δεν χωρούν οι πολιτικές και κοινωνικές αντιπαραθέσεις και ότι είναι απλώς ένα θέαμα (όπου όμως παίζονται πολλά, πάρα πολλά φράγκα, έτσι δεν είναι, κύριοι;)

Read more ...

Ο Jimi Hendrix προσγειώνεται στη σκηνή του Λονδίνου σαν ένας τόνος από τούβλα και την παρασέρνει σαν οδοστρωτήρας...

 
"Έπαιζε περίπου όλα τα στυλ που μπορούσες να φανταστείς αλλά χωρίς ίχνος φιγούρας. Εντάξει, έκανε μερικά κολπάκια, παίζοντας με τα δόντια και πίσω από την πλάτη, αλλά δεν σου δημιουργούσε καθόλου την αίσθηση ότι το έκανε για να εντυπωσιάσει..." (Εric Clapton)

Edward “Dee Dee” Chandler: Ο μουσικός που ανακάλυψε τα ντραμς όπως (περίπου) τα ξέρουμε σήμερα....

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Edward “Dee Dee” Chandler ήταν ντράμερ στη Νέα Ορλεάνη στα τέλη του δεκάτου ενάτου με αρχές του εικοστού αιώνα. Έπαιζε μουσική σε δυο κόσμους: στα άθλια μπορντέλα του Στόριβιλ και σε εκδηλώσεις της υψηλής κοινωνίας σε μέρη όπως το ξενοδοχείο Grunwald κοντά στην Κάναλ Στριτ. Ο Chandler ήταν μιγάς και ίσως θα μπορούσε να περνάει για λευκός, αλλά όταν το 1896 ψηφίστηκε ένας νόμος που απαγόρευε την εμφάνιση μιγάδων σε μέρη όπως το Grunwald, ο Edward έχασε την πιο προσοδοφόρα απασχόλησή του.

Read more ...

In memoriam: Johnny Thunders (John Anthony Genzale, 15 Ιουλίου 1952 – 23 Απριλίου 1991)

Read more ...

«The Hunger Artist Show»: Το ντεμπούτο άλμπουμ των Gynoid είναι ένα δυστοπικό soundtrack όπου δεν χωρούν αισιόδοξα τραγουδάκια...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Gynoid (Γυνοειδές), είναι ο όρος για να περιγράψουμε το θηλυκό ανθρωποειδές ρομπότ (το αντίστοιχο του Android-Ανδροειδές), γνωστά επίσης και ως «ρέπλικες» (replicants). Πρόκειται για γενετικά προηγμένα ρομπότ, τα οποία εξωτερικά μοιάζουν με τους ανθρώπους. Τα γυνοειδή εμφανίζονται σε αρκετά διηγήματα και ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Αν δεν απατώμαι, η πρώτη παρουσίαση γυνοειδούς σε ταινία είναι στο κλασικό Μετρόπολις του Φρίτς Λάνγκ, αλλά η κινηματογραφική αποθέωση του είδους των ρεπλικών, όπως έχει επικρατήσει να αποκαλούνται τα ανθρωποειδή, παρουσιάζεται στο αριστούργημα του Ρίντλεϋ Σκοτ, Blade Runner.

Read more ...

In memoriam: Prince (Prince Rogers Nelson, 7 Ιουνίου 1958 – 21 Απριλίου 2016)

Hipgnosis: Η εταιρεία που έκανε τα εξώφυλλα δίσκων έργο τέχνης...

 Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας 

Η Hipgnosis ήταν μια αγγλική ομάδα σχεδιαστών με έδρα τους το Λονδίνο που εξειδικεύτηκαν στη δημιουργία εξώφυλλων για άλμπουμ μεγάλων καλλιτεχνών της rock. Στη δεκαετία του 1970 τα εξώφυλλα δίσκων έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο και  και ένας λόγος για αυτό ήταν ότι δεν υπήρχαν ακόμα το Spotify και το MTV, ούτε το YouTube ή άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πέρα από μερικές εφημερίδες και περιοδικά που έγραφαν για συγκροτήματα. Η ιδέα για τη δημιουργία της Hipgnosis ήταν 22χρονων δυο νεαρών σπουδαστών από το Cambridge, του νορβηγικής καταγωγής Storm Thorgerson και του Aubrey Powell, οι οποίοι το 1967 δέχτηκαν μια πρόταση να σχεδιάζουν εξώφυλλα δίσκων για 90 δολάρια.

Read more ...

Dio...

Γράφει ο Γιάννης Σιδεράκης

Τον είδα, να κάθεται σε μια ψάθινη καρέκλα καφενείου στην άκρη του πεζοδρομίου, περπατούσα με τον γιo μου, κρατώντας τον από το χέρι. Τον είδα που είχε καρφωθεί πάνω μου, αλλά δεν έδωσα σημασία, δεν τον ήξερα αυτόν τον μπάρμπα. Περνώντας από μπροστά του, άκουσα να φωνάζει με βροντερή φωνή το όνομα μου, γύρισα, κάπως ενοχλημένος είναι η αλήθεια και τον κοίταξα. Τα πόδια του στραβά, με κάτι ενισχυτικά σαν γάζες στα γόνατα, προφανώς για να μπορεί να περπατάει, μιας και δεξιά και αριστερά του, είχε ακουμπισμένες δύο πατερίτσες…

Read more ...

Όταν ο Μπάμπης ο Σουγιάς ανακατεύτηκε με το sex, τα drugs και το rock and roll...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Τι ωραίες που ήταν εκείνες οι εποχές που, λόγω του νεαρού της ηλικίας μας, βλέπαμε την μουσική με αθώα παιδικά μάτια. Τότε που νομίζαμε ότι όσο πιο καλός είναι ο δίσκος, τόσο πιο ψηλά θα πάει στα τσαρτ ή όσο περισσότερα αντίτυπα πουλήσει τόσο πιο ψηλά θα φτάσει. Υπήρχε μια αγαθότητα που μας εμπόδιζε να δούμε τι μπορεί να παιζόταν πίσω από την κουρτίνα....

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1