Blog - Results from #465

Al Jourgensen: Κομμάτια και θρύψαλα από το Υπουργείο της Τρέλας...

Details: Published: Saturday, 18 March 2017 19:06; Written by Merlin's Music Box

O Al Jurgensen (γεν. Allen David Jourgensen το 1958) είναι μια από τις πλέον σεβάσμιες και ταυτόχρονα μισητές προσωπικότητες της σύγχρονης μουσικής. Είναι ο άνθρωπος που έκανε γνωστό το industrial στο ευρύτερο κοινό (το άλμπουμ των Ministry Psalm 69: The Way to Succeed and the Way to Suck Eggs του 1992 πούλησε περισσότερο από ένα εκατομμύριο αντίτυπα στην Αμερική), ενώ το industrial/metal στυλ του έχει επηρεάσει άπειρους καλλιτέχνες. Ο Jurgensen είναι ο ψυχωτικός εγκέφαλος πίσω από τους Ministry (και πολλά άλλα σχήματα όπως οι Revolting Cocks, οι 1000 Homo DJs και οι Surgical Meth Machine) εδώ και σχεδόν 35 χρόνια, έχοντας επιβιώσει από πλείστες καταχρήσεις, αναπτύσσοντας κοινωνικοπολιτικές θέσεις και ασκώντας δριμεία κριτική στους εκάστοτε κρατούντες.

Μαθήματα Ιστορίας: Η "εξέγερση" των Beatniks, Νέα Υόρκη, Απρίλιος 1961

Details: Published: Friday, 17 March 2017 13:19; Written by Merlin's Music Box

Γράφουν η Abies Sylos και ο Γιάννης Καστανάρας

«Ήταν μια χαοτική μέρα, χωρίς τάξη και χωρίς αιτία. Σίγουρα όμως ήταν χαρακτηριστική της εποχής που ερχόταν, όταν ο κόσμος ήρθε αντιμέτωπος με την καθεστηκυία τάξη και άρχισε να της ζητά να λογοδοτήσει. Κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο να συμβεί στη δεκαετία του ’50. Βρισκόμασταν όμως στις αρχές των sixties». (Dan Drasin)

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’40, το πάρκο της Πλατείας Ουάσινγκτον στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης ήταν το επίκεντρο της folk μουσικής, ένας δημόσιος χώρος όπου καλλιτέχνες όπως ο Pete Seeger (χαρακτηρισμένος από το FBI ως κομμουνιστής από τις αρχές της δεκαετίας του ‘50), ο Woody Guthrie και αρκετά άλλα μέλη της «πολιτικής» folk σκηνής συγκέντρωναν τους φίλους τους για τραγούδι και κοινωνικές επαφές.

Οι κανονισμοί των Ναζί σχετικά με την jazz μουσική και οι Swingjugend

Details: Published: Thursday, 16 March 2017 00:10; Written by Πάνος Τομαράς

Είναι γνωστό ότι οι Ναζί μισούν... Μισούσαν τότε, μισούν τώρα και θα μισούν για πάντα. Το μίσος τους δεν απευθυνόταν μόνο προς τους ανθρώπους σαν φυσικές παρουσίες, αλλά και στα καλλιτεχνικά δημιουργήματά τους, εφόσον δεν συμφωνούσαν με τις επιταγές της "ανώτερης" Άριας φυλής. Όπως ήταν φυσικό, το μίσος στρεφόταν και κατά της μουσικής (εκτός των εμβατηρίων και των ελαφρών, ακίνδυνων σουξέ), πόσον μάλλον κατά της jazz που, σύμφωνα με τη γενικότερη ιδεολογία και τις απόψεις τόσο της ναζιστικής ηγεσίας όσο και των κατά τόπους γκαουλάιτερ (κυβερνήτες), ήταν υποδεέστερη, ήταν η μουσική των "νέγρων υπανθρώπων". Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι δέκα κανόνες που είχε συντάξει ο ναζί γκαουλάιτερ του Προτεκτοράτου της Βοημίας και της Μοραβίας και που σύμφωνα με τον συντάκτη του ιστορικού αμερικανικού περιοδικού The Atlantic (ιδρ. το 1857 και εξακολουθεί να εκδίδεται μέχρι σήμερα) JJ Gould "αποτελεί το μοναδικό αξιοσημείωτο παράδειγμα ύβρεως του ολοκληρωτισμού εναντίον της jazz".

(μετάφραση: Πάνος Τομαράς)

MERLIN'S MUSIC BOX MIXCLOUD: Wind Back (compiled by Abies Sylos)

Details: Published: Thursday, 09 March 2017 10:46; Written by Aylos Abies Sylos

Το νέο mixcloud του Merlin's Music Box, τραγούδια που μόλις εγκαταστάθηκαν και έχουν ακόμα τις αποσκευές τους. Με άλλα όργανα και άλλα κουρδίσματα...

LISTEN HERE

(https://www.mixcloud.com/john-kastanaras/merlins-wind-back-compiled-by-abies-sylos/)

Τις απαντήσεις τις γνωρίζουμε. Τις ερωτήσεις αναζητούμε.

Details: Published: Tuesday, 07 March 2017 20:19; Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΗΒΑΣ

Τους ανθρώπους για να τους τρομάξεις πρέπει να τους δείξεις τον εαυτό τους. Αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί/ές που δεν έχουν πια στον "ήλιο μοίρα", τους μάζευαν σε ένα χώρο και τους έδειχναν τη τελευταία ταινία του Ken Loach, I Daniel Blake θα έβλεπε ο καθένας/μία τους τον εαυτό του στους ήρωες της ταινίας;

Και αν τον έβλεπαν τι θα έκαναν μετά; Ρητορική η ερώτηση γιατί οι καταστάσεις που περιγράφει η ταινία είναι η πραγματικότητα για εκατομμύρια ανθρώπους. Όταν οι άνθρωποι θεωρούν ορισμένες καταστάσεις σαν πραγματικές, αυτές είναι πραγματικές στις επιπτώσεις τους.

MERLIN'S MIXCLOUD: FEAT. MICKEY PANTELOUS (Dr. Albert Flipout's One CAN Band)

Details: Published: Wednesday, 01 March 2017 11:17; Written by Merlin's Music Box

Ζητήσαμε από τον φίλτατο Mickey Pantelous να διαλέξει δέκα αγαπημένα του κομμάτια για το mixcloud του Merlin's και εκείνος έσπευσε να ανταποκριθεί...

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ...

Οι θορυβώδεις υπέρμαχοι της λευκής κυριαρχίας: Ένα κείμενο του Lester Bangs που δημοσιεύτηκε το 1979 στο Village Voice και αναφέρεται στις (όχι και τόσο) υφέρπουσες ρατσιστικές τάσεις στην punk σκηνή της Νέας Υόρκης

Details: Published: Tuesday, 28 February 2017 11:22; Written by Alex K.

Lester Bangs (1948-1982)

Τις προάλλες μιλούσα στο τηλέφωνο με μια φίλη που κυκλοφορεί πολύ στη σκηνή του CBGB’s. Με διασκέδαζε εξιστορώντας μου όσα απολαμβάνουν οι γυναίκες στον υπόγειο σιδηρόδρομο της Νέας Υόρκης: «…οπότε to τραίνο φρενάρει απότομα και εγώ πέφτω φαρδιά πλατιά στο πάτωμα, και όχι μόνο δεν έσκυψε κανείς να με βοηθήσει, αλλά όλοι αυτοί οι χιμπατζήδες απλώς κάθονταν και με κοιτούσαν γελώντας».

«Οι χιμπατζήδες;» είπα. «Ποιοι χιμπατζήδες;»

«Ξέρεις», είπε. «Οι μαύροι».

«Γιατί τους λες έτσι;»

«Δεν ξέρω. Επειδή είναι από τη ζούγκλα, μάλλον».

Δεν είπα τίποτα.

Red Warriors: Ξύλο στους φασίστες (Μαθήματα Κοινωνικής Ιστορίας)

Details: Published: Sunday, 26 February 2017 10:10; Written by Γιάννης Καστανάρας

Το γαλλικό κίνημα των redskins εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του '80 επηρεασμένο από το αντίστοιχο βρετανικό, προσανατολισμένο σε μια χαλαρή κομμουνιστική και αναρχική ιδεολογία. Ο νεοφιλελευθερισμός ήδη έπαιρνε τα πάνω του και στη Γαλλία, με αποτέλεσμα την ενδυνάμωση των ακροδεξιών τάσεων που κυρίως εκφράζονταν μέσα από τις γραμμές του Εθνικού Μετώπου το οποίο, με επικεφαλής τον Ζαν Μαρί Λεπεν, εκμεταλλεύτηκε τη μεγάλη ανεργία και τις νεοφιλελεύθερες κυβερνητικές πολιτικές και προσπαθούσε να διεισδύσει στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα.

Troll-ες οι πληροφορίες για το νέο άλμπουμ των Tool...

Details: Published: Thursday, 23 February 2017 18:32; Written by Merlin's Music Box

Το live των Dr. Albert Flipout's One CAN Band στο IΛΙΟΝ plus την περασμένη Κυριακή με αφορμή την κυκλοφορία του άλμπουμ Don' You Call My Name σε βινύλιο (Φωτογραφίες: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος / QoQ photos)

Details: Published: Thursday, 23 February 2017 11:44; Written by Merlin's Music Box

Πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή στο ΙΛΙΟΝ plus και με τη σύμπραξη του Merlin’s Music Box η παρουσίαση του καινούργιου δίσκου των Dr. Albert Flipout’s One CAN Band (κοινώς της παρέας που αποτελείται από τον Μίκη Παντελούς, το κονσερβοκούτι Dr. Albert και την Jess, την γοητευτική νεκροκεφαλή). Το εξαιρετικό Don’t You Call My Name κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες σε CD και με την ευκαιρία της πολύ πρόσφατης έκδοσής του σε βινύλιο παρακολουθήσαμε τον Μίκη δεμένο πίσω από τον Δόκτορα Albert να παρουσιάζει ζωντανά τα κομμάτια του δίσκου, διανθισμένα από το γνώριμο χιούμορ του, χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις αφού το ίδιο το μουσικό υλικό του δίσκου είναι πολύ πλούσιο και επεξεργασμένο. Αυτό, ωστόσο, που μας εξέπληξε μολονότι είχε ανακοινωθεί, ήταν ότι μετά την παρουσίαση του άλμπουμ ο Μίκης κάθισε έπειτα από καιρό πίσω από ολόκληρη ντραμς για να συνοδέψει τους Trash United, ένα σχήμα φίλων μουσικών που εμφανίστηκαν σαν tribute band του μοναχικού καλλιτέχνη. O Νίκος Σκιαδόπουλος, άριστος γνώστης της φυσαρμόνικας και τραγουδιστής με ύφος και αρτιότητα έδωσε post punk χροιές και ύφος σε κομμάτια του Παντελούς αλλά και σε διασκευές. Απόλυτα κουλ και με ιδιαίτερη ευκολία και έλεγχο, ο Βαγγέλης Γιαρένης (με δεξί μπάσο γυρισμένο αριστερά χωρίς μετατροπή) υποστήριξε με τον καλύτερο τρόπο αυτό το απροσδόκητο σαραντάλεπτο gig, ενώ μάγεψε ο κιθαρίστας Μιχάλης Μπελεδάκης που λίγο προηγουμένως είχε συνοδέψει τον Μίκη σε ένα κομμάτι της σόλο εμφάνισής του. Ήταν πράγματι μια ξεχωριστή βραδιά που ενθουσίασε τους φαν του Μίκη όσο και τη νεότερη γενιά που έκανε αισθητή την παρουσία της.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (QoQ photos)

Ο Σωτήρης Θεοχαρης αποκλειστικά στο Merlin's Music Box: Το punk, οι Αδιέξοδο, οι, ANFO, τα Εξάρχεια και διάφορες άλλες ιστορίες θορύβου...

Details: Published: Tuesday, 21 February 2017 20:15; Written by Aylos Abies Sylos

Για τον Σωτήρη Θεοχάρη δεν χρειάζεται να πούμε πολλά πράγματα εμείς. Τα λέει όλα μόνος του, τόσο στη συνέντευξή του στο Merlin's Music Box όσο και με τη δράση του μέσα από την ελληνική πανκ (και όχι μόνο) σκηνή, αλλά και με την ενεργή παρουσία του στα κοινωνικά τεκταινόμενα πέρα από τη μουσική. Ιδρυτικό μέλος των θρυλικών Αδιέξοδο που έγραψαν ιστορία με το κομμάτι "38 Χιλιοστά", αφιερωμένο στο δολοφονημένο Μιχάλη Καλτέζά, πέρασε, όπως εξηγεί ο ίδιος, από διάφορα μουσικά στάδια ώσπου να καταλήξει και πάλι στο καθαρόαιμο πανκ με τους ANFO, με τους οποίους σήμερα διαγράφει μια νέα, ασυμβίβαστη πορεία.

Συνέντευξη: Aylos Abies Saylos, Αντώνης Ζήβας, Γιάννης Καστανάρας

Φωτογραφίες: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (QoQ Photos)

NICK CAVE: Αποκλειστικές φωτογραφίες της Nadia Moth! από τις πρόσφατες εμφανίσεις του με τους Bad Seeds στην Αυστραλία

Details: Published: Saturday, 11 February 2017 23:47; Written by Merlin's Music Box

Η Nadia Moth! ζει στην Αυστραλία και είναι αυτοδίδακτη φωτογράφος. Άρχιζε να φωτογραφίζει μόλις πριν από μερικά χρόνια γι’ αυτό θεωρεί ότι ακόμα εξελίσσεται. Οι φωτογραφίες της με μουσικά θέματα αρχικά αποτέλεσαν ένα όχημα για να συντηρεί απλώς τις αναμνήσεις της σαν μια κοπέλα που της άρεσε η διασκέδαση, σύντομα το κοινό άρχισε σιγά σιγά να εκδηλώνει ενδιαφέρον γύρω από αυτές.

Δοκιμάζοντας τις ικανότητές της χωρίς να στηρίζεται σε επαγγελματικού τύπου υψηλής ποιότητας μηχανές, έχει επιλέξει μια μεσαίου μεγέθους mirrorless μηχανή, την Fuji X-e1. «Μ’ αρέσει να φωτογραφίζω μουσικούς επειδή τα αποτελέσματα είναι πολύ απρόσμενα. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να περιμένεις και να προσδοκάς την κατάλληλη στιγμή και επειδή αυτή δεν διαρκεί πολύ, πρέπει να την απαθανατίσεις με το που τα μάτια σου θα την εντοπίσουν, ειδάλλως την έχεις χάσει για πάντα».

Οι τελευταίες μέρες του Lemmy (από το βιβλίο του Mick Wall, "Lemmy, The Definitive Biography")

Details: Published: Saturday, 11 February 2017 12:47; Written by Γιάννης Καστανάρας

Στις αρχές Δεκεμβρίου, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη με τον Dave Ling, ο Lemmy αναφέρθηκε στα προβλήματα υγείας του. Ήταν χαρακτηριστικά επιθετικός όταν η κουβέντα στράφηκε στις εικασίες για την υγεία του. «Έχω σιχαθεί πια αυτή την ερώτηση “Πρόκειται να πεθάνεις;”», είπε. «Αυτή η ερώτηση έχει παλιώσει. Είμαι καλά. Βγαίνω στη σκηνή και δίνω τον καλύτερο εαυτό μου. Έχω καλές και κακές μέρες, αλλά τον περισσότερο καιρό τα πάω καλά». Όταν ρωτήθηκε αν σκεφτόταν το θάνατο σε σχέση με τα πρόσφατα προβλήματά του, η απάντησή του ήταν ξερή και αποκαλυπτική. «Ο θάνατος είναι κάτι αναπόφευκτο, σωστά; Κι αυτό το σκέφτεσαι όλο και περισσότερο όταν φτάνεις στην ηλικία μου. Δεν ανησυχώ γι’ αυτό. Όταν φύγω, θέλω να φύγω κάνοντας αυτό που κάνω καλύτερα. Αν πεθάνω αύριο, δεν έχω παράπονο. Έχω περάσει καλά».

Lemmy: «Ποτέ μου δεν ήπια γάλα, ούτε θα πιώ...» Διαφήμιση της φιλανδικής εταιρείας γάλακτος Valio με πρωταγωνιστή τον Lemmy που γυρίστηκε μερικές εβδομάδες πριν από το θάνατό του

Details: Published: Wednesday, 08 February 2017 11:23; Written by Merlin's Music Box

Λιγότερο από ένα μήνα πριν από το θάνατό του, ο Lemmy είχε πρωταγωνιστήσει σε διαφημιστικό σποτάκι της φινλανδικής εταιρεία γάλακτος Valio. Ο αείμνηστος φαίνεται να βγαίνει από ένα βενζινάδικο με μουσική υπόκρουση το Βαλς του Δουνάβεως του Στράους. Μολονότι ολοφάνερα καταπονημένος και αδυνατισμένος, κοιτάζει την κάμερα, τη σημαδεύει με το μπαστούνι του και ψελλίζει σχεδόν περιφρονητικά τη φράση «I have never drunk milk and I never will. You asshole», πριν στραφεί και πάλι μπροστά με το πασίγνωστο, παιχνιδιάρικο χαμόγελο.

WAKRAT: Η οργή είναι (ακόμα) το μήνυμα…

Details: Published: Monday, 06 February 2017 19:37; Written by Merlin's Music Box

«Σε μουσικό επίπεδο τη βρίσκω περισσότερο τώρα από ό,τι σε ολόκληρη τη διάρκεια της καριέρας μου», λέει ο Tim “Timmy C” Commeford, ο άνθρωπος πίσω από το καταιγιστικό μπάσο των Rage Against The Machine και των Audioslave για το νέο του συγκρότημα WAKRAT που σχημάτισε το 2015 μαζί με τον ντράμερ Mathias Wakrat και τον κιθαρίστα Laurent Grangeon. Εκτός από το μπάσο, ο Commeford εκτελεί χρέη τραγουδιστή και στιχουργού, όπως κάνει και στους Future User, την ηλεκτρονική μπάντα που τρέχει παράλληλα από το 2013. «Μουσικά παίζουμε ένα εντελώς διαφορετικό στυλ από αυτό που είναι δημοφιλές σήμερα. Η μουσική μας θα είναι πάντα λίγο αριστερά του κέντρου, την ηχογραφήσαμε αυθεντικά, ντραμς, μπάσο, κιθάρα, φωνητικά, χωρίς ωστόσο να τη δέσουμε μαζί. Ηχογραφούμε τα τραγούδια όπως υποτίθεται ότι θα έπρεπε να ηχογραφηθούν».