Παρασκευή 30 Ιουνίου
Δυνατό ξεκίνημα για την πρώτη μέρα του 20ού Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Αθήνας που ραπάρει με αγαπημένα ονόματα της hip hop σκηνής.
- Βέβηλος
- Στίχοιμα
- Twinsanity
- Taburo Bota
- Renovatio
On Decks: Dj Magnum, Dj Micro
Κράτησαν μόνο για ένα χρόνο. Δεν μπήκαν ποτέ σε στούντιο παρά μόνο κατάφεραν με το ζόρι να γράψουν καμιά δεκαριά τραγούδια σε μια σοφίτα για ένα demo που είναι ο καλύτερος πανκ δίσκος που ΔΕΝ ηχογραφήθηκε ποτέ. Στις λιγότερες από καμιά δεκαριά φορές που έπαιξαν ζωντανά, μόνο δυο φορές μάζεψαν κάμποσο κόσμο κι αυτό επειδή κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να τους βάλει support στους UFO και τους Iron Butterfly όταν είχαν έρθει να παίξουν στην περιοχή τους. Κι όμως μέσα σ’αυτόν τον ένα χρόνο έγραψαν μερικά από τα πιο κλασσικά κομμάτια του αμερικάνικου πανκ των 70ς και απ’τις στάχτες τους ξεπήδησαν δυο απ’τα πιο σημαντικά γκρουπ του είδους. Παράξενο; Ίσως. Αλλά το πανκ έτσι οφείλει να είναι. Ταχύκαυστο, αυτοκαταστροφικό και θνησιγενές. Φίλες και φίλοι στις επόμενες γραμμές οι Rocket from the Tombs απ’το Cleveland του Ohio!
Dead Kennedys
Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας
Ακούστε το σχετικό με το άρθρο Merlin's Mix Cloud: LA Punk: The First Wave
Tο punk rock χτύπησε το Λος Άντζελες με τη ίδια δύναμη που η πόλη φοβόταν, από τότε που κάποιος συνειδητοποίησε ότι είχε χτιστεί πάνω σε μια από τις περισσότερο σεισμογενείς περιοχές του κόσμου. Tη μια στιγμή όλοι άκουγαν τη Linda Ronstadt, τη Stevie Nicks και υποδέχονταν το «Hotel California», και την επόμενη όλα τα παιδιά έβαφαν πράσινα τα μαλλιά τους και έφτυναν αντί να χειροκροτούν.
Η Ηριάννα είναι υποψήφια διδάκτωρ της Φιλοσοφικής και επιστημονική συνεργάτις σε διάφορα πανεπιστημιακά προγράμματα.
Την 1η Ιουνίου 2017 η Ηριάννα καταδικάστηκε σε 13 χρόνια κάθειρξη και βρίσκεται σήμερα στις φυλακές της Θήβας, αποτέλεσμα μιας δίκης η οποία σε κανένα σημείο της δεν απέδειξε την ενοχή της!
Με ανύπαρκτους μάρτυρες, με ανύπαρκτα στοιχεία και με αυθαίρετες κατασκευές, ένας συνάνθρωπος μας, αυτή τη στιγμή, χάνει τα πιο δημιουργικά του χρόνια, κλεισμένος σε ένα κελί, μετά από μια κατάφωρα άδικη απόφαση δικαστηρίου.
Το χρονικό
Στις 14 Μαρτίου 2011 η Αντιτρομοκρατική έκανε έφοδο στο σπίτι του φοιτητή ΕΜΠ και φίλου της Ηριάννας, Κωνσταντίνου.
Στο σπίτι κοιμόταν, εκείνο το βράδυ και η Ηριάννα, φοιτήτρια φιλοσοφικής.
Προσάγεται στη ΓΑΔΑ όπου δίνει προανακριτική κατάθεση , οικειοθελώς DNA, αποτυπώματα και την ίδια μέρα αφήνεται ελεύθερη.
18 Νοέμβρη 2011. Σύμφωνα με την κατάθεση ενός «μάρτυρα» που δεν ξανά εμφανίζεται ποτέ στο εξής, ούτε στο δικαστήριο, ανακαλύπτονται όπλα που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί πουθενά σε χώρο του ΕΜΠ στου Ζωγράφου.
11 Ιανουαρίου 2013. Συλλαμβάνεται η Ηριάννα και κατηγορείται ως μέλος της ΣΠΦ και για οπλοκατοχή με βάση ένα χαμηλής ποσότητας και κακής ποιότητας δείγμα DNA σε γεμιστήρα εκτός όπλου , από τα ευρήματα στο ΕΜΠ.
Ενάμισι χρόνο μετά την υποτιθέμενη ανακάλυψη των όπλων και δύο χρόνια με το DNA της να υπάρχει στα χέρια της αστυνομίας.
Γίνεται έρευνα στο σπίτι της, στο αυτοκίνητο, παντού, και δεν βρίσκεται το παραμικρό στοιχείο.
Η φοιτήτρια αφήνεται ελεύθερη με περιοριστικούς όρους οι οποίοι αργότερα αίρονται και έτσι η κοπέλα ταξιδεύει στο εξωτερικό για να παρουσιάσει τις δημοσιεύσεις της.
Είναι γνωστό ότι οι Beatles υπήρξαν γενναιόδωροι με λιγότερο (έως πολύ λιγότερο) γνωστούς καλλιτέχνες και ότι ιδίως το δίδυμο oι Lennon και McCartney (σαν ντουέτο ή καθένας μόνος του) έγραψε τραγούδια που τα ηχογράφησαν ονόματα όπως οι Fourmost (“I’m In Love”), oι Badfinger (“Come and Get It”), η Mary Hopkin (“Goodbye”), η Cilla Black (“It’s For You”) και οι Peter and Gordon (“A World Without Love”), μεταξύ άλλων. Ωστόσο, εκείνο που άφησε ιστορία ήταν το “I Wanna Be Your Man” μια σύνθεση των Lennon/McCartney που οι δυο Beatles είχαν συνθέσει αρχικά για να το τραγουδήσει ο Ringo Starr προκειμένου να συμπεριληφθεί στο δεύτερο στούντιο άλμπουμ του κουαρτέτου από το Λίβερπουλ. Ένα τραγούδι που σε ένα μοναδικό παιχνίδι της μοίρας αποτέλεσε το δεύτερο σινγκλ των Rolling Stones. Οι Beatles είχαν ήδη ηχογραφήσει μια σειρά από επιτυχημένα σινγκλ και ένα εξίσου επιτυχημένο ντεμπούτο LP και μέσα σε λίγους μήνες είχαν γίνει το νέο μεγάλο όνομα της βρετανικής μουσικής σκηνής, στα πρόθυρα να κατακτήσουν την υφήλιο.
Το νέο mixcloud του Merlin's Music Box με τίτλο "Ikebana" είναι μια συλλογή παλιών και νεότερων τραγουδιών που επέλεξε ο Mr. Winston C. Back, ένα μείγμα από blues, soul, funk, pop και ψυχεδέλεια για όλες τις ώρες...
AKOΥΣΤΕ ΕΔΩ
SETLIST
01. Peter Green - Just for You.
02. Shuggie Otis - Inspiration Information.
03. Keith Mansfield - Before Summer Ends
04. Mark Ronson - Daffodils (ft. Kevin Parker)
05. Brightblack Morning - Everybody Daylight
06. Paul Simon - 50 Ways to Leave Your Lover
07. Bobbi Humphrey - Harlem River Drive
08. Marvin Gaye - I Want You
09. Uncovered QOTSA - Tangled Up In Plaid
10. Daphne and the Fuzz - Unexistable.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ (με τις θερμότατες ευχαριστίες μας...)
Την Παρασκευή 30 Ιουνίου, το Σάββατο 1 και την Κυριακή 2 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Γουδή το 20ό Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ με τη συμμετοχή ενός τεράστιου πλήθους όλων των ηλικιών (με τη συμμετοχή πάρα πολλών μεταναστών και προσφύγων), το οποίο, παρά τον απίστευτο καύσωνα, πλημμύρισε και δρόσισε με την παρουσία του το χώρο προκειμένου να να διατυμπανίσει ότι "Πατρίδα μας είναι όλη η Γη", ότι "Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι αδέλφια μας", ότι υπάρχουν φυλακισμένοι που κρατούνται χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο και ότι η ξενοφοβία, ο ρατσισμός και οι κάθε λογής φασιστικές πρακτικές και ιδέες δεν έχουν πέραση. Τρεις μέρες γεμάτες μουσική και καλλιτεχνικά δρώμενα, συζητήσεις και ομιλίες, έντυπα και βιβλία, εξωτικές και ντόπιες κουζίνες, καλλιτεχνικές δημιουργίες, τρεις μέρες μιας γνήσιας συναδέλφωσης ανθρώπων από διαφορετικές κουλτούρες και γλώσσες και διαφορετικό χρώμα επιδερμίδας.
Γράφει ο Βαγγέλης Χαλικιάς
Αλήθεια είναι πως προσωπικά το όνομα Bathory το άκουσα για πρώτη φορά κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’80 από ένα σουηδικό epic metal συγκρότημα, που είχε πάρει το όνομα του από την αιμοσταγή κόμισσα της Ουγγαρίας, η οποία είχε ζήσει περίπου πέντε αιώνες νωρίτερα. Επίσης είχα ακούσει τη διασκευή των doom-metalάδων (επίσης Σουηδών) Candlemass στο τραγούδι των Venom “Countess Bathory”. Κάπου εκεί εγκατέλειψα ουσιαστικά τα συστηματικά metal ακούσματα και παράτησα την κοντέσα Μπάθορι στη λήθη του χρόνου.
Ώσπου… μια μέρα έπιασα να διαβάσω το βιβλίο του Βαγγέλη Γαρουφάλλου «Τα λουτρά της Κόμισσας» από τις πολύ προσεγμένες Μικρές Εκδόσεις. Στις εκατόν είκοσι εννέα απολαυστικές σελίδες του, ο αναγνώστης γνωρίζει την αιμοβόρα κόμισσα της Ουγγαρίας και την θλιβερή και συνάμα τρομακτική ιστορίας της, περιπλανιέται ανάμεσα στην Αυστροουγγαρία του παρελθόντος και την Ελλάδα του σήμερα, όπου συναντά τον Έκτορα, έναν φέρελπι συγγραφέα και… ζιγκολό που βλέπει στους εφιάλτες του την Κόμισσα και…
Δε θα ήθελα να καταστρέψω το ενδιαφέρον του αναγνώστη και τις πολλές ανατροπές που περιμένουν για να τον συνεπάρουν στο βιβλίο με το «ζεστό» βαθυπράσινο εξώφυλλο και την υπέροχη ζωγραφιά της Δήμητρας Κουλούρη να το κοσμεί …
Το βιβλίο του Γαρουφάλλου είναι γραμμένο με μια φρέσκια αμεσότητα και χωρίζεται σε μικρά κεφάλαια γεμάτα αίμα, τρόμο, μυστήριο, μαύρο χιούμορ και μια μεγάλη δόση σουρεαλισμού, όλα αριστοτεχνικά δομημένα.
«Tα λουτρά της Κόμισσας» είναι το τέταρτο βιβλίο του Βαγγέλη Γαρουφάλλου και κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία, ενώ μπορείτε να το παραγγείλετε και από τις Μικρές Εκδόσεις.
Βαγγέλης Χαλικιάς
Ο Βαγγέλης Χαλικιάς γεννήθηκε το 1972 και μεγάλωσε στα δυτικά προάστια, κυρίως μαζεύοντας δίσκους. Κάνει μια δουλεία για να ζήσει και κάθε Σάββατο 19:00 – 20:00 παρουσιάζει στο www.strummerradio.com την εκπομπή «όλα είναι δρόμος». Περιστασιακά κάνει τον Dj και τον μουσικό και όχι μόνο, αρθρογράφο. Υπήρξε για 10 χρόνια μέλος του web radio metadeftero.gr, ήταν από τους δημιουργούς και για πέντε χρόνια μέλος του Music Society, και έκανε και κάποιες εκπομπές στο Clip Art, ενώ στα FM έχει εργασθεί στον Voice 102,5 και έχει περάσει για δύο εκπομπές και από το 2ο πρόγραμμα της ΕΡΤ.
www.strummerradio.com
Βαγγέλης Χαλικιάς
Ο Βαγγέλης Χαλικιάς γεννήθηκε το 1972 και μεγάλωσε στα δυτικά προάστια, κυρίως μαζεύοντας δίσκους. Κάνει μια δουλεία για να ζήσει και κάθε Σάββατο 19:00 – 20:00 παρουσιάζει στο www.strummerradio.com την εκπομπή «όλα είναι δρόμος». Περιστασιακά κάνει τον Dj και τον μουσικό και όχι μόνο, αρθρογράφο. Υπήρξε για 10 χρόνια μέλος του web radio metadeftero.gr, ήταν από τους δημιουργούς και για πέντε χρόνια μέλος του Music Society, και έκανε και κάποιες εκπομπές στο Clip Art, ενώ στα FM έχει εργασθεί στον Voice 102,5 και έχει περάσει για δύο εκπομπές και από το 2ο πρόγραμμα της ΕΡΤ.
www.strummerradio.com
Βαγγέλης Χαλικιάς
Ο Βαγγέλης Χαλικιάς γεννήθηκε το 1972 και μεγάλωσε στα δυτικά προάστια, κυρίως μαζεύοντας δίσκους. Κάνει μια δουλεία για να ζήσει και κάθε Σάββατο 19:00 – 20:00 παρουσιάζει στο www.strummerradio.com την εκπομπή «όλα είναι δρόμος». Περιστασιακά κάνει τον Dj και τον μουσικό και όχι μόνο, αρθρογράφο. Υπήρξε για 10 χρόνια μέλος του web radio metadeftero.gr, ήταν από τους δημιουργούς και για πέντε χρόνια μέλος του Music Society, και έκανε και κάποιες εκπομπές στο Clip Art, ενώ στα FM έχει εργασθεί στον Voice 102,5 και έχει περάσει για δύο εκπομπές και από το 2ο πρόγραμμα της ΕΡΤ.
www.strummerradio.com
Δυνατό ξεκίνημα για την πρώτη μέρα του 20ού Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Αθήνας που ραπάρει με αγαπημένα ονόματα της hip hop σκηνής.
On Decks: Dj Magnum, Dj Micro
Φωτογραφίες- Εικονογράφηση: Abies Sylos
"Γιατί ποτέ δε λόγιασα το πότε και το πώς
Μα εβύθισα τη σκέψη μου μέσα σε πάσα ώρα
σα μέσα της να κρύβονταν ο αμέτρητος σκοπός…"
(Α. Σικελιανός)
Σε αντίθεση με άλλες καταστάσεις και επιλογές μπροστά στο ερώτημα “γεννιόμαστε ή γινόμαστε”, όσο αφορά τη τέχνη η απάντηση βγαίνει αβίαστα: Κάθε άνθρωπος γεννιέται καλλιτέχνης και όλοι/ες ανεξαιρέτως έχουμε υπάρξει καλλιτέχνες. Με τον όρο τέχνη ορίζουμε το σύνολο της ανθρώπινης δημιουργίας με βάση την πνευματική κατανόηση, επεξεργασία και ανάπλαση, κοινών εμπειριών της καθημερινής ζωής σε σχέση με το κοινωνικό, πολιτισμικό, ιστορικό και γεωγραφικό πλαίσιο στο οποίο διέπονται. Η τέχνη είτε στη καλλιτεχνική μορφή της ( μουσική, ποίηση, ζωγραφική, γλυπτική, κλπ ) είτε στην τεχνική εφαρμογή της (επιστήμη, κατασκευές, επαγγελματικές εφαρμογές, κλπ) αποδίδεται σε ανθρώπινες δημιουργίες και δραστηριότητες αυθαίρετες με τη ροπή του φυσικού κόσμου. Η τέχνη μπορεί να βασίζεται σε κανόνες αλλά αυτό δεν την υποχρεώνει να τους ακολουθεί και αυτό γιατί η φαντασία του ανθρώπου δεν δεσμεύεται από κανέναν κανόνα, οδηγία, ή διαταγή. Η φαντασία δεν ορίζεται από καμία αρχή, άρα είναι άναρχη και η τέχνη είναι φαντασία. Ο αρχικός ισχυρισμός μου αποδεικνύεται από το ότι δεν έχει υπάρξει ανθρώπινο ον που στα παιδικά του χρόνια να μην έχει ζωγραφίσει, κατασκευάσει, τραγουδήσει ορμώμενο από τη φαντασία του και μόνο.
To Φεστιβάλ Τεχνών Pulsar φιλοξενείται για τέταρτη χρονιά στη Σαμοθράκη και θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 7 και την Τρίτη 8 Αυγούστου σε ένα νησί γεμάτο μυστήρια και απόκοσμες ομορφιές. Την πρώτη μέρα ο Ντίνος Σαδίκης και η παρέα του (Πάνος Παπάζογλου, Χρήστος Παπάς και Λάζαρος Πλιάμπας) θα καταλάβουν τη σκηνή του Εργοστασίου, ενώ την επομένη στον ίδιο χώρο θα εμφανιστούν ο Πέτρος Μάλαμας που έχει προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση με τα δυο πρώτα του άλμπουμ και οι Σωτήρες, ένα έξοχο νέο όνομα στο ελληνόφωνο πειραματικό ροκ που αναμιγνύει παραδοσιακούς, punk και ψυχεδελικούς ήχους με αφρικανικούς ρυθμούς (Φώτης Σιώτας, Κώστας Παντελής, Νίκος Παπαϊωάννου, Βασίλης Μπαχαρίδης).
(photo: Edwin Houlevet)
ORIGINAL SOURCE: SLICING UP EYEBALL*
ORIGINAL ARTICLE: Steve Wynn on The Dream Syndicate's first album in nearly 30 years
Οι υπομονετικοί φαν των Dream Syndicate επιτέλους θα αποζημιωθούν και με το παραπάνω έπειτα από την βραδύκαυστη επανασύνδεση της καλιφορνέζικης μπάντας πριν από πέντε χρόνια, με λίγες, σποραδικές συναυλίες (ανάμεσά τους εκείνο το θεαματικό live τους στο Gagarin στα τέλη Μαΐου 2013 παρέα με τους Last Drive). Τον προσεχή Σεπτέμβριο θα κυκλοφορήσει το How Did I Find Myself Here?, το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια, για να ακολουθήσει μια εκτεταμένη ευρωπαϊκή (έχει ήδη ανακοινωθεί η συναυλία τους στην Αθήνα στις 4 Νοεμβρίου) και μια αμερικανική περιοδεία – σίγουρα ξεχωριστά γεγονότα για το φθινόπωρο και τον χειμώνα. To πρώτο, ομώνυμο, κομμάτι μέσα από το άλμπουμ ήδη ανέβηκε στο youtube και όπως όλα δείχνουν είναι ένας άψογος προπομπός για το τι θα ακολουθήσει σε λίγο καιρό. Το "How Did I Find Myself Here?" είναι ένα 11λεπτο τζαμάρισμα, μια γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν των Dream Syndicate.
Πριν από λίγες μέρες ο Steve Wynn μίλησε στο Slicing Up Eyeballs και το αμερικανικό περιοδικό από το Ντένβερ του Κολοράντο παραχώρησε ευχαρίστως την άδεια στο Merlin’s Music Box να αναδημοσιεύσει τη συνέντευξη μιας από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του λεγόμενου «paisley underground».
(original source: Popaganda)
Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στην Ελένη Τζαννάτου και την ευχαριστούμε ιδιαιτέρως...
Η υπόθεση fanzine αποτελεί κατ’ εξοχήν παρεΐστικη υπόθεση και η περίπτωση του Merlin’s Music Box επιβεβαιώνει τον κανόνα: o «Μάγος» που μεσουράνησε στο «γαλατικό χωριό» του εγχώριου do-it-yourself Τύπου από το 1989 μέχρι και το 1994 ξεκίνησε από τρεις κολλητούς φίλους. Ο Γιάννης Καστανάρας (αρχισυντάκτης) και τα αδέρφια Μιχάλης και Βασίλης Τζάνογλος (γραφίστας και υπεύθυνος για το δημιουργικό κομμάτι, άρα και δημιουργός του μάγου-μασκότ του περιοδικού), παρακολουθώντας άλλα αντίστοιχα έντυπα της εποχής, όπως το θεσσαλονικιώτικο Rollin Under.
Ο Wayne Kramer είναι ένας από τους σημαντικότερους εκφραστές της punk-rock κουλτούρας του Ντιτρόιτ της δεκαετίας του '60 και κιθαρίστας των θρυλικών MC5, ο οποίος μετά τη διάλυση της μπάντας συνέχισε κατά καιρούς να προσφέρει σε ένα φανατικό κοινό προσωπικά άλμπουμ και να συνεργάζεται με διάφορα σχήματα όπως οι βραχύβιοι Gang War (με τον Johnny Thunders), οι Fats Deacon and the Dumbwaiters, οι Pere Ubu και οι Was Not Was, μεταξύ άλλων. Πολύ πρόσφατα επεξεργάστηκε ψηφιακά το 25λεπτο υλικό από δυο διαφορετικές συναυλίες των MC5 και πριν λίγες μέρες είχε την ευγενή καλοσύνη να το ανεβάσει στην προσωπική του σελίδα στο youtube. Τα εν λόγω αποσπάσματα προέρχονται από την εμφάνιση του συγκροτήματος στο Παρίσι το 1972 και από μια υπαίθρια συναυλία της μπάντας στο Τάρταρ Φιλντ του Ντιτρόιτ τον Ιούλιο του 1970. Τα δυο βίντεο απαθανατίζουν, έστω και εν συντομία, τη λυσσαλέα ζωντάνια των MC5 στη διάρκεια των σόου τους και είναι συγκλονιστικά ντοκουμέντα της γενικότερης περιόδου των κοινωνικοπολιτικών αναστατώσεων που χαρακτήρισαν το τέλος της δεκαετίας του '60 και τις αρχές της δεκαετίας του '70. Το punk στη γέννησή του...