Κυνηγώντας τις Χίμαιρες: 15 χρόνια ελεύθερης έκφρασης...

Γράφει η ΦΑΙΗ ΦΡΑΓΚΙΣΚΑΤΟΥ

''Οι Χίμαιρες είναι μια ανήσυχη κοινότητα ανθρώπων που αναζητά τρόπους έκφρασης. Η αρχή έγινε το 2004 με το φαν-ζειν. Ακολούθησε το blog 1.5 χρόνο αργότερα και απ' το 2009 περιπλανόμαστε και στις συχνότητες του διαδικτυακού μας ραδιοφώνου. Κινούμαστε από επιλογή σε εναλλακτικά μονοπάτια, προσπαθώντας να μείνουμε μακριά από τη δίνη των ισοπεδωτικών μορφών και μέσων επικοινωνίας. Προσπαθούμε να μην παίρνουμε στα σοβαρά τον εαυτό μας και να είμαστε αυθεντικοί όσο τα τσίπουρα που μας ενώνουν. Επιδιώκουμε να φτιάξουμε ένα χώρο διαφορετικό, όπου όλοι οι συμμετέχοντες αποτελούν μία ενιαία κοινότητα η οποία τον συντηρεί και τον διαχειρίζεται με μη ιεραρχικό τρόπο.''

Read more ...

Για τον Γιάννη Μπεχράκη...

 Γράφει η ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

(φωτό: Γιάννης Μπεχράκης)

Μου ζήτησαν να γράψω για τον Γιάννη Μπεχράκη... Πώς όμως να γράψω λέξεις για έναν άνθρωπο που κυρίως μιλούσε με τις εικόνες του, όπως μιλώ κι εγώ. Για έναν άνθρωπο που οι εικόνες ήταν η δύναμη της ψυχής του. Δύσκολο και ίσως άδικο.

 Δεν τον γνώρισα στα νιάτα του. Η γενιά του ήταν αυτή που προηγήθηκε και υποδέχθηκε την δική μου. Η γενιά του ήταν αυτή που ίσως μαγεύτηκε από την “ζωή” του φωτορεπόρτερ με αφορμή την ταινία Αποστολή στη Νικαράγουα με πρωταγωνιστή τον Νικ Νόλτε  Η δική μου ήταν αυτή που μαγεύτηκε από τον Μπεχράκη και πολλούς συναδέλφους της δικής του γενιάς για να παρασυρθεί σε αυτό το ζόρικο αλλά μαγικό επάγγελμα. 

 Θα τολμήσω να μιλήσω για εκείνον όπως εγώ τον έζησα... 

Read more ...

Έργα και ημέρες του Andi Sex Gang...

Αποκλειστική συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στον Μιχάλη Πούγουνα


Toν Νοέμβριο του 2016 ανοίξαμε με τους New Zero God μια συναυλία του Andi Sex Gang, μια μέρα μετά την εμφάνισή του με το συγκρότημά του, τους Sex Gang Children στην Πολωνία. Οι Sex Gang Children είναι μια gothic rock/post punk μπάντα που σχηματίστηκε το 1982 στο Brixton του Λονδίνου και στην οποία οφείλει το όνομά του το gothic rock. Με έξι στούντιο άλμπουμ και εννέα singles, παραμένει ένα από τα πιο γνωστά συγκροτήματα του Batcave (είδος που πήρε το όνομά του από το ομώνυμο κλαμπ στην 69 Dean Street του κεντρικού Λονδίνου), ενώ από την σύνθεσή τους πέρασαν μεταξύ άλλων και μέλη των Theatre of Hate, Death Cult (αργότερα The Cult), New Model Army και άλλoι.

Read more ...

Το κουτί με τις Εμμονές: Μέρος Πρώτο - Too Little Too Late

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου 

Την ατάκα την άκουσα κάπου στο πρόσφατο παρελθόν πίνοντας μπύρα. Λίγο καιρό πριν τη συμμετοχή της Kendra Smith στις συναυλίες των Dream Syndicate στη Δυτική Ακτή στα τέλη του 17. ‘’ Δεν είμαστε πολλοί πια που ακούμε Κendra Smith’.
Δεν έκατσα να το σκεφτώ παραπάνω. Ποιος ο λόγος άλλωστε; Η Kendra Smith είχε κατά κυριολεξία εξαφανιστεί από προσώπου μουσικής μετά το ‘’Five ways of Dissapearing’’ το μακρινό 1995.

Read more ...

O Sun Ra στο Nτιτρόιτ (ή, μερικές φορές τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται)...

Tου John Sinclair

Ήρθα για πρώτη φορά σε ουσιαστική επαφή με τη μουσική και το θρύλο του Sun Ra το φθινόπωρο του 1964, όταν ο ντράμερ Roger Blank πέρασε από το Ντιτρόιτ με ένα jazz τρίο που δεν θυμάμαι τ’ όνομά του. Τους φιλοξενήσαμε για μερικές μέρες στο αρχηγείο μας στο Καλλιτεχνικό εργαστήρι του Ντιτρόιτ και έμεινα άναυδος όταν σε κάποια φάση είδα τον Roger να ανοίγει τη βαλίτσα του και να βγάζει τα δυο ανεκτίμητα περιουσιακά του στοιχεία: δυο αλλόκοτα LP της εταιρείας El Saturn με φανταχτερά διαστημικά εξώφυλλα και τίτλους όπως Super-Sonic Jazz και Jazz in Silhouette.
Είχα διαβάσει για αυτόν τον πρωτοποριακό πιανίστα και bandleader από το Σικάγο στο περιοδικό Downbeat, αλλά η μουσική του ήταν ακόμα πολύ underground και πέρα από την άμεση τροχιά της μπάντας την είχαν ακούσει ελάχιστοι άνθρωποι. Εκείνη την εποχή το απόκρυφο άλμπουμ Jazz by Sun Ra στην εταιρεία Transition είχε εξαντληθεί και το μόνο διαθέσιμο ήταν το LP The Futuristic Sounds of Sun Ra (Savoy, 1961).

Read more ...

O Steve Marriott και η εποχή του...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Όταν ήμουν στην ηλικία που όλοι έχουν κάποιον μεγαλύτερο αδερφό ή αδερφό φίλου, που τύχαινε να έχει μια αξιοπρεπή ροκ δισκοθήκη, έπεσε στα χέρια μου το ομώνυμο άλμπουμ των Humble Pie.

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, ίσως και 30, μέχρι να το βρω ξανά σε κάποιο δισκοπωλείο και να το κάνω δικό μου, όπως είχα κάνει δικό μου κι ένα άλλο άλμπουμ που είχα ακούσει την ίδια μέρα από εκείνον τον φίλο, το καταπληκτικό Banquet των Lucifer’s Friend που με είχε στοιχειώσει με το “Spanish Galleon” και την φωνάρα του John Lawton (αργότερα στους Uriah Heep).

Μένει να βρεθεί άλλος ένας δίσκος βινυλίου για να κλείσω τα ακούσματα μιας και μόνο ημέρας από την παιδική μου ηλικία, το Junkies Monkeys & Donkeys των Ισραηλινών Jericho Jones, το οποίο δεν είναι κάτι το αριστουργηματικό, απλά το θυμάμαι μαζί με τα άλλα δύο νοσταλγικά (υπάρχει ολόκληρο και στο YouTube) αλλά δεν καίγομαι και πάρα πολύ να το αγοράσω γιατί για κάποιο λόγο μου θυμίζει Μεσογειακά καλοκαίρια και Ελληνικές ταινίες του ‘70 με Λάκη Κομνηνό, «Ένα Καλοκαίρι» κλπ... άμα το ακούσετε θα καταλάβετε...

Read more ...

Η επανέκδοση του μήνα : The Legendary Pink Dots - The Golden Age / Malachai (Metropolis Records) Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22/02/2019

Γράφει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΕΛΙΑΝΑΙΟΣ

Δεύτερη φουρνιά επανεκδόσεων για τους Legendary Pink Dots από την Metropolis Records με δύο ακόμα άλμπουμ από την καλύτερη εποχή τους στην Play It Again Sam. Είχαν προηγηθεί το προηγούμενο καλοκαίρι το Any Day Now του 1988 και το Shadow Weaver του 1992. Αυτή τη φορά έρχονται το The Golden Age του 1989 (το αμέσως επόμενο από το Any Day Now στην κανονική τους δισκογραφία) και το Malachai που είναι η συνέχεια και το δεύτερο μέρος του Shadow Weaver. Σε γενικές γραμμές πρόκειται μάλλον για τις καλύτερες επανεκδόσεις των Legendary Pink Dots που έχουμε δει μέχρι στιγμής μιας και κάποιες σποραδικές περιπτώσεις πριν από 20 περίπου χρόνια και δύσκολες πλέον είναι αλλά και ακριβές. Στην περίπτωση της Metropolis όμως οι επανεκδόσεις αυτές έρχονται πάντα με έξτρα υλικό και κυκλοφορούν τόσο σε CD όσο και σε βινύλιο. Την ίδια στιγμή δεν έχουμε εντοπίσει κάποια πρόθεση της εταιρείας να επανακυκλοφορήσει και τα υπόλοιπα albums τον LePiDots στην Play It Again Sam αλλά μπορούμε να υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί. Και μιας και αυτές οι δύο φουρνιές των επανεκδόσεων έρχονται τόσο κοντά η μία με την άλλη μπορούμε να ρίξουμε μία ματιά σε όλες μαζί.

Read more ...

Τίτλοι τέλους για τον Keith Flint των Prodigy...

Ο Keith Flint, ο επεισοδιακός όσο και εντυπωσιακός τραγουδιστής και showman των Prodigy έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί σε ηλικία 49 ετών.Βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στο Έσεξ. Σύμφωνα με την αστυνομία ο θάνατός του οφείλεται σε αυτοκτονία...

Read more ...

«Εάν δεν είχα και σας...»

 

Kείμενο - Σχέδιο: ΑBIES SYLOS


Κεφάλαιο 1ο
Μπαίνω στο σταθμό του μετρό. Η κάρτα μου λήγει σήμερα και πρέπει να την επαναφορτίσω. Ω του θαύματος στα μηχανήματα δεν υπάρχει κανένας! Το μετρό είναι άδειο.
Κατά τη διαδικασία φόρτισης εμφανίζεται κάποιος, που όμως δεν πάει στα άδεια μηχανήματα παρά στέκεται από πίσω μου. Αυτό μου προξενεί ένα μικρό, θολό άγχος. Τελειώνει η συναλλαγή μου και ο τύπος, ο οποίος βλέπω ότι είναι κυριούλης το πολύ εβδομήντα, με μπερέ, αποκαλύπτει τις προθέσεις του που είναι να μου ζητήσει να τον βοηθήσω να βγάλει εισιτήριο. Βγάζουμε εισιτήριο, εγώ δηλαδή, επιτυχώς. Με ευχαριστεί λέγοντας επι λέξει "εάν δεν είχα κι εσάς δε θα ταξίδευα τώρα". Ένιωσα ηρωίδα αλλά έχασα ένα συρμό τη στιγμή ακριβώς που κατέβηκα και έτσι καθυστέρησα 6 λεπτά.

Read more ...

Ο Ρόντνι Κινγκ ζει στη Νίκαια...

Γράφει ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΧ.

3 Μάρτη 1991, Λος Άντζελες…
Ο αφροαμερικάνος οικοδόμος Ρόντνι Κινγκ είχε περάσει τη βραδιά πίνοντας μπύρες και βλέποντας μπάσκετ με τα φιλαράκια του. Γυρνώντας στο σπίτι δεν σταματάει σε σήμα των μπάτσων φοβούμενος ότι θα τον έβρισκαν πιωμένο και θα παραβιαζόταν η αναστολή που χε κονομήσει από μια παλιότερη μαλακία. Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω τελικά τον τσακώνουν. Τον αναγκάζουν να βγει από το αμάξι και στη συνέχεια τον ρίχνουν κάτω χτυπημένο από τα βολτ του τέιζερ που κουβαλάει πάνω της η αστυνόμος Κουν. Η διαταγή της προς τους συναδέλφους της είναι να τον χτυπήσουν στους καρπούς, τα γόνατα, τους αγκώνες, τους αστραγάλους. Ο αστυνομικός Πάουελ τον χτυπάει με το κλομπ ξανά και ξανά. Ακόμα κι όταν η Κουν λέει “φτάνει” ο Πάουελ κι ο συνάδελφός του ο Γουίντ, συνεχίζουν να τον κοπανάνε με τα κλομπ. Τριάντα τρείς φορές ανεβοκατέβηκαν τα ρόπαλα της αστυνομίας πάνω στο σώμα του αφροαμερικάνου οικοδόμου κι άλλες έξι φορές οι μπότες των μπάτσων βρήκαν στο ψαχνό. Τουλάχιστον. Οι δικαιολογίες της αστυνομίας ότι ο Κινγκ οπλοφορούσε και ήταν υπό την επήρεια αγγελόσκονης αποδεικνύεται ότι δεν στέκουν.
Το σκηνικό το τραβάει σε βίντεο ένας τύπος που τυχαίνει να μένει απέναντι από το σημείο του λιντσαρίσματος.

Read more ...

Oι Last Drive και οι Dr. Albert Flipout's One CAN Band στα 30 χρονα του Merlin's!

φωτο: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (qoq)

O καλος χαμος το Σάββατο 24 Φεβρουαριου 2019 στο AN club 'official' που το ευχαριστουμε για τη φιλοξενια (ιδιαιτερα την Eva Kolomvou) όπως ευχαριστουμε τους πάντα έξοχους Dr. Albert Flipout's one CAN band - aka Mickey Pantelous - τους εκρηκτικούς Last Drive και ολο τον κοσμο που γεμισε το κλαμπ, γιορτασε μαζι μας και μας εκανε να νιωσουμε περηφανοι κι ευτυχισμενοι. Τα λογια του Μίκη και του Aλεξη για το Merlin's μας ζεσταναν την καρδια και... τι αλλο να πουμε, καθε λογος περιττος για μια τετοια βραδια που ειμαστε σιγουροι οτι την απολαυσατε ολοι οσοι μας τιμησατε. Κι οσοι δεν ηρθατε αναμεινατε το βιντεο απο τη συναυλια λιαν συντομως. Και παλι ενα πελωριο "ευχαριστω" προς ολους τους συνεργατες μας, τον κοσμο που μας ακολουθει και τις μπαντες και τους καλλιτεχνες που μας στηριζουν...

Read more ...

Michael Chapman: Μια πολύ σύντομη ιστορία για έναν άνθρωπο ικανό να επιβιώνει…

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου


Ο τραγουδοποιός-κιθαρίστας Michael Chapman γεννήθηκε στο Λιντς το 1941. Εδώ και 53 χρόνια παίζει ζωντανά τη μουσική του και υπογράφει νέες δουλειές, ενώ στα τέλη των 60s συνδέθηκε ενεργά με τα κινήματα της αναβίωσης της βρετανικής folk και τη δημιουργία του progressive ήχου των 70s, «αναγκάζοντας» τον John Peel να κάνει γνωστό μέσα από τα ραδιοκύματα το πλέον κλασικό άλμπουμ του, Fully Qualified Survivor το 1970.

Read more ...

Τζερόνιμο, Απάτσι (16 Ιουνίου 1829 - 17 Φεβρουαρίου 1909)

"Στους πολλούς πολέμους μου με τους Μεξικανούς δέχτηκα οχτώ τραύματα, τα εξής: με πυροβόλησαν στο δεξί πόδι πάνω από το γόνατο κι ακόμα κουβαλάω τη σφαίρα. Μια σφαίρα διαπέρασε τον πήχη του αριστερού χεριού μου. Τραυματίστηκα στο δεξί πόδι κάτω από το γόνατο από ένα σπαθί. Τραυματίστηκα στο κεφάλι από τον υποκόπανο ενός μουσκέτου. Με πυροβόλησαν κάτω από την άκρη του αριστερού ματιού. Με πυροβόλησαν αριστερά. Με πυροβόλησαν στην πλάτη. Σκότωσα πολλούς Μεξικανούς. Ούτε ξέρω πόσους, πολλές φορές δεν τους μέτραγα καν. Μερικοί δεν άξιζαν ούτε για να τους μετρήσεις".

 

 

Neo Garage Explosion 1979 - 2019

Η σύλληψη της ιδέας ενός επετειακού αφιερώματος του neo-garage κινήματος πάρθηκε από τους διοργανωτές του το καλοκαίρι του 2017.
Είναι εκείνες οι "συμμορίες" που με επίκεντρο τις Ηνωμένες Πολιτείες και επέκταση ανά την υφήλιο εδώ και 40 χρόνια "κοιτάζουν" αμετανόητα το παρελθόν και ώθησαν όλους εμάς να ανακαλύψουμε τα ξεχασμένα διαμάντια του garage κυρίως κατά την διετία 1965-1966.
Από τους Fuzztones στους Creeps, από τους Chesterfield Kings στους Sick Rose, από τους Tell-Tale Hearts στους Jaybirds, από τους Cynics στους Sound Explosion, από τους Miracle Workers στους Stems και από τους Lyres στους Gruesomes συν πλείστα άλλα ονόματα σε μία γιορτή του neo-garage.
Εκρηκτική αναμένεται και η "ζωντανή" εμφάνιση των αθηναίων The Fabulous Heydays!
Όσοι πιστοί προσέλθετε λοιπόν στο "Lost n' Found", Κεραμεικού 53, το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου σε μία ολονύχτια φρενίτιδα γεμάτη fuzz και Farfisa...

Λόγια Ανθρώπων Επιφανών: Henry Rollins...

Σταχυολογεί ο Γιώργος Χούλλης

Γεννήθηκε στις 13/2/1961 στην Ουάσινγκτον. Βρέθηκε από νωρίς ν’ αντιμετωπίζει το θηρίο της κατάθλιψης και μια δύσκολη παιδική ηλικία, πράγματα που τον πείσμωσαν ακόμη περισσότερο. Η πρώτη του δουλειά ήταν πωλητής παγωτού στα Haagen Daazs, μέχρι που εμφανίστηκε ο κιθαρίστας των Black Flag, Greg Ginn, και τον ενημέρωσε ότι έψαχναν για τραγούδιστή. Ο Rollins είχε να επιλέξει ανάμεσα στο να συνεχίσει τη δουλειά του και στο ν’ ακολουθήσει τη μπάντα στο Λος Άντζελες. Επέλεξε το δεύτερο με αποτέλεσμα σήμερα να θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην underground hardcore/punk σκηνή του Λος Άντζελες.

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1