Γράφει ο Γιώργος Τσέκας
To 1987, 1OO μίλια ανατολικά του Λος Άντζελες, στις ερήμους της Palm Desert, στην Καλιφόρνια, μια παρέα παιδιών δημιούργησε μια μπάντα που ζούσε το όνειρό της μέσα από σύννεφα καπνού, φτηνό ποτό και χόρτο. Απέχοντας πολύ από την ιδέα να γίνουν ροκ σταρ, δεν πρέπει να σκέφτηκαν ποτέ ότι θα δημιουργούσαν κάτι το οποίο στο κοντινό μέλλον θα επηρέαζε τόσους πολλούς. Ακόμα και όταν κυκλοφόρησαν το ακατέργαστο ντεμπούτο τους, το άλμπουμ Wretch το 1991, τα όνειρα ήταν ακόμα όνειρα που δεν πλησίαζαν καν να γίνουν σχέδια και έπρεπε να περάσουν άλλο δυο χρόνια πρν ο παραγωγός Chris Goss (Masters of Reality) αλλάξει τον ήχο τους σε κάτι πολυδιάστατο και εκλεπτυσμένο που θα τους βοηθούσε να φτάσουν σε δυσθεώρητα ύψη όπως το δεύτερο full length τους, το αριστούργημα του ψυχεδελικού space/stoner rock – το πρωτοποριακό Blues for the Red Sun.
Read More
Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας
«Λένε ότι οι Cream γέννησαν το heavy metal. Αν αυτό ισχύει, έπρεπε να είχαμε κάνει έκτρωση...» (Ginger Baker)
O Ginger Baker σίγουρα ήταν ασυμβίβαστος ως προς το μουσικό του όραμα. Επιδίωξε να συνδυάσει τη ροκ με την τζαζ και τους αφρικανικούς ρυθμούς και ακολούθησε αυτό το όραμα ανεξάρτητα από εμπορικές σκοπιμότητες ή τις απόψεις των άλλων. Η προσήλωσή του στην καλλιτεχνική ακεραιότητα και την καινοτομία τον βοήθησαν να πρωτοπορήσει σε νέες τεχνικές και στυλ ντραμς, αφήνοντας για πάντα τη σφραγίδα του στον κόσμο της μουσικής.
Read More
Γράφει ο Γιώργος Τσέκας
Θεωρώ ανώφελο την οποία κριτική σε οποιοδήποτε καινούριο βιβλίο. Περισσότερο μιλάμε εδώ για μια πρόταση-παρουσίαση, συνοδεία ενός μικρού σχολίου επ’ αυτου παρά για βιβλιοκριτική. Δεν παίζει κανένα ρόλο η φιλική σχέση μου με τον συγγραφέα. Απλά πιστεύω πως τα βιβλία κρίνονται κυρίως από τον γέρο Χρόνο και κυρίως σαν αδιάσειστο στοιχείο της όποιος ποιότητας τους είναι πόσο έντονη είναι τσάκιση στη ράχη του βιβλίου. Αυτή η ρυτίδα λέει περισσότερα από οσα και αν γράψω εγώ τώρα για καθε βιβλίο...
Read More
Γράφει ο Αντώνης Ζήβας
Οι πρώτες δυνατές ζέστες στο έμπα του καλοκαιριού έφεραν στην Αθήνα μία αίσθηση της ερήμου της Αριζόνα. Εκείνης της ερήμου, όπου ο αποπνικτικός καυτός άνεμος κάνει τη μέρα μια κόκκινη σκόνη να περιπλανιέται παρέα με μπάλες ξεραμένων θάμνων, και τη νύχτα τα κρόταλα των κροταλιών να συνθέτουν, μαζί με τα κλαψουρίσματα των τσακαλιών, τον ήχο του αφιλόξενου τοπίου. Σήμερα, σε αυτό το τοπίο που κάποτε το διέσχιζαν οι αρχέγονες, όμορφες και υπέροχες ανθρώπινες φυλές των αυτοχθόνων, μοναχικοί καβαλάρηδες, ντεσπεράντος, κάθε λογής ζωοκλέφτες και ληστές τραπεζών, οι ορδές των τουριστών καταναλώνουν τοπία, εμπειρίες και… άμμο, αντί να ταξιδεύουν σαν χαμένα παιδιά και να ζουν τις ανολοκλήρωτες περιπέτειές τους.
Read More
Γράφει ο Σωτήρης Θεοχάρης
Σχέδια: κόφι Κόφιντογκ
Για δευτερόλεπτα ένιωσε κάτι σαν στιγμιαία διάλειψη, μια αίσθηση που έμοιαζε μεταξύ ντεζαβού και πλήρους αφηρημάδας, σαν μια απότομη μεταπήδηση μερικών καρέ σε μια άγαρμπα κακομονταρισμένη κινηματογραφική ταινία που πήδαγε στο επόμενο πλάνο χωρίς συνοχή. Μια εντύπωση στιγμιαίου κενού που όμως είχε απροσδιόριστη διάρκεια και την περίεργη αλλά ταυτόχρονα ευχάριστη και γνώριμη αίσθηση της ελεύθερης πλεύσης σε ήρεμη θάλασσα και της παραμορφωμένης και διαθλασμένης όρασης. «Ίσως η κούραση», σκέφτηκε καθώς η συγκέντρωση του επανήλθε. Περιδιάβαινε τη λασπωμένη πλαγιά με την Berretta M9 στο δεξί του χέρι και ένα μισογεμάτο μπουκάλι Jack Daniels στο αριστερό...
Read More
Γράφει ο Προκόπης Σαμαρτζής
Ιούνιος 1986. Ο John Lydon, πρώην ηγέτης των Sex Pistols, έχει αφήσει την περσόνα του Johnny Rotten πίσω του και συνεχίζει τις μετά-punk περιπέτειες του με τους Public Image Ltd. Το συγκρότημα του Lydon θα έπαιζε ζωντανά στο Paramount Theatre του Σιάτλ και τη συναυλία τους θα άνοιγαν οι Green River, μια τοπική μπάντα του Σιάτλ που λίγα χρόνια αργότερα από τα σπλάχνα της θα εμφανιζόντουσαν δύο συγκροτήματα, τα οποία θα άλλαζαν τον μουσικό χάρτη των 90s: οι Mudhoney και οι Pearl Jam...
Read More
Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης
Η πόλη του Bristol, στη νοτιοδυτική Αγγλία, έχει μια πλούσια και πολυδιάστατη μουσική κληρονομιά που ξεπερνά τα όρια της γεωγραφικής της θέσης. Από τις πρώτες μέρες της reggae και της punk, μέχρι την άνθιση της trip-hop τη δεκαετία του 1990, το Bristol έχει επηρεάσει και επηρεαστεί από ποικίλες μουσικές και πολιτιστικές ροές. Σε αυτό το αφιέρωμα, θα εξερευνήσουμε την εξέλιξη της μουσικής σκηνής του Bristol, με ιδιαίτερη έμφαση στη συμβολή του στην ανάπτυξη της trip-hop, καθώς και την επιρροή και την κληρονομιά της πόλης στην παγκόσμια μουσική σκηνή.
Read More
Γράφει ο Προκόπης Σαμαρτζής
"Θα επιστρέψει σαν φωτιά για να κάψει όλους τους ψεύτες Αφήνοντας ένα στρώμα από στάχτη στο έδαφος" (Kurt Cobain)
Η Φράνσις Φάρμερ γεννήθηκε πριν από 110 χρόνια στο Σιάτλ, σε ένα μάλλον προοδευτικό περιβάλλον και, έχοντας λάβει υψηλά επίπεδα μόρφωσης, αποφάσισε από νωρίς να ακολουθήσει το πάθος της για τις τέχνες. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας των ΗΠΑ, όπου σπούδασε δραματική τέχνη, και αργότερα μετακόμισε στο Χόλυγουντ για να γίνει ηθοποιός. Ήδη στα 18 της άρχισε να αμφισβητεί πολιτικά και θρησκευτικά θέσφατα. Έγραφε σε αριστερές εφημερίδες στο Κολέγιο και, επηρεασμένη από τον Νίτσε, απέρριπτε τις έννοιες του Θεού και της θρησκείας. Το 1935, όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια, κέρδισε, σε διαγωνισμό κάποιας αριστερής εφημερίδας, το πρώτο βραβείο, ένα ταξίδι στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, στην Σοβιετική Ένωση.
Read More
Γράφει ο Βαγγέλης Χαλικιάς
Bagatelles της οδού Αλκαμένους και η αλληγορική φωτογραφία του Σπύρου Σταβερη στο εξώφυλλο σε προδιαθέτει για έναν περίπατο στην πόλη σε σημεία ίσως όχι ιδιαίτερα ευχάριστα...
Read More
Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης
Οι Portishead είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα και επιδραστικά συγκροτήματα της trip-hop σκηνής. Σχηματίστηκαν το 1991 στο Bristol από τους Geoff Barrow, Adrian Utley και την τραγουδίστρια Beth Gibbons. Ο ήχος τους, ένας μοναδικός συνδυασμός σκοτεινών και ατμοσφαιρικών στοιχείων με πειραματικές και κινηματογραφικές παραγωγές, τους έκανε πρωτοπόρους του είδους και καθιέρωσε το Bristol ως κέντρο της trip-hop μουσικής. Σε αυτό το αφιέρωμα, θα εξερευνήσουμε την ιστορία, τη δισκογραφία και την επιρροή των Portishead, καθώς και τις σόλο πορείες των μελών της μπάντας.
Read More
Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης
Το πρώτο, ουσιαστικά, σόλο άλμπουμ της Beth Gibbons, Lives Outgrown, είναι μια βαθιά και συναισθηματικά φορτισμένη εξερεύνηση των θεμάτων της γήρανσης και της απώλειας, τοποθετημένη σε έναν πλούσιο ορχηστρικό και chamber pop καμβά. Μετά από μια δεκαετία δημιουργίας, το άλμπουμ αποτελεί μια φυσική συνέχεια του Third των Portishead, αναδεικνύοντας τις μοναδικές φωνητικές ικανότητες της Gibbons και την ικανότητά της να αποτυπώνει με έντονο τρόπο τις πιο δύσκολες και σύνθετες συναισθηματικές καταστάσεις.
Read More
Γράφει ο Γρηγόρης Αγκυραλίδης
Ως όψιμος φαν του χιπ-χοπ θα ήταν χρήσιμο να ξεκινήσω με το πως «γνωρίστηκα» με τον Τζαμάλ και τη μουσική του. Ήταν λοιπόν το 2018, στο Street Mode Festival στη Θεσσαλονίκη όταν, για τους δικούς μου λόγους, αποφάσισα ότι δεν ήθελα να δω τον Αγγελάκα στην εξωτερική σκηνή και μπήκα σε μία από τις εσωτερικές σκηνές. Πάνω στη σκηνή λοιπόν, ήταν πίσω ο DJ – τον οποίο δεν πολυέβλεπα- και μπροστά ένας καστανόξανθος, καλογυμασμένος τύπος που ράπαρε περιγράφοντας δυστοπικές εικόνες, κάνοντας κάποιες φορές θεατρικές κινήσεις, ανάλογα με τους στίχους του, πχ δίνοντας δύο γροθιές στον αέρα όταν έλεγε κάτι για μυστικά της πυγμαχίας ή τεντώνοντας τη βερμούδα του όταν έλεγε ότι φοράει από πρόπερσι το ίδιο παντελόνι. Το πιο συγκλονιστικό όμως ήταν το κοινό, αποτελούμενο κυρίως από νεαρά παιδιά 18-20 ή και μικρότερα, που παρακολουθούσε εκστασιασμένο και ράπαρε μαζί του κάθε (μα κάθε!) του στίχο. Καθώς ήταν τέλη Αυγούστου η ήδη υψηλή θερμοκρασία ανέβηκε ακόμα περισσότερο.
Read More
Γράφει ο Θανάσης Μήνας
Ανατρέχουμε στις ηχογραφήσεις του κιθαρίστα των Stones με την Rastafari κολεκτίβα των Wingless Angels...
Οι άθλοι του ήδη καταγράφονται στη μυθολογία του rock: ότι ο μάγκας κατέχει τη τέχνη του riff καλύτερα από τον καθένα• ότι όταν οι συνομίλικοί του έπιναν γάλα αυτός έπινε μπέρμπον ακούγοντας Muddy και Chuck Berry• ότι είναι ικανός να στείλει τον Tom Waits για ύπνο από τις δέκα κι αυτός απτόητος να συνεχίσει σερί για άλλα δυο 24ωρα• ότι λούστηκε κάποτε στα λασπόνερα του Μισσισσιπή και οι αλιγάτορες σκόρπισαν για να του κάνουν χώρο• ότι έδωσε ραντεβού με το διάβολο μεσάνυχτα σε σταυροδρόμι σκοτεινό στο Ντόκερι για να του πουλήσει την ψυχή του με αντάλλαγμα την ψυχή του Robert Johnson, κι ο διάβολος φοβήθηκε να πάει...
Read More
Γράφει ο Thurston Moore (μετάφραση-προσαρμογή: Γιάννης Καστανάρας)
Όπως και η μουσική που λάτρευε και στην οποία είχε αφιερώσει τη ζωή του –punk και πειραματική δράση, καχυποψία και αντίσταση σε κάθε ίχνος εκμετάλλευσης– ο Steve Albini ήταν ένα άτομο γεμάτο πάθος και αντιφάσεις. Φαινόταν να έχει πλήρη συνείδηση και μια ακέραια αντίληψη των αντιφάσεων ανάμεσα στην καπιταλιστική αποικιοκρατία της μουσικής βιομηχανίας και στις σοσιαλίζουσες τάσεις του ανεξάρτητου μουσικού κόσμου. Από απίστευτα νεαρή ηλικία και με το ευφυές πάθος ενός διανοούμενου μπορούσε να επινοεί διάφορους λόγους για να αποφεύγει τα χειριστικά γρανάζια των αναξιόπιστων «μεγάλων» δισκογραφικών εταιρειών και, μολονότι ήταν απόλυτα σοβαρός ως προς τις αναλύσεις του για τέτοια πράγματα, τελικά o Albini είχε την ικανότητα να τα διαγράφει όντας ζωντανός μέσα σε ένα παράλογο σύμπαν. Σε αντιπαραβολή με το σταθερά βλοσυρό ύφος του, υπήρχε πάντα ένα γνήσια εκφραστικό χαμόγελο.
Read More
Συνέντευξη στη Φαίη Φραγκισκάτου
Ο Voodoo Drummer στα 30+ χρόνια πορείας του έχει εμφανιστεί σε 24 χώρες, σε μεγάλα φεστιβάλ και θέατρα όπως τα Villa Celimontana Jazz Fest (Ρώμη), Secret Garden Fest (Μ.Βρετανία), Rouge Cabaret Festival (Παρίσι), Doha Jazz Festival (Κατάρ), αλλά και σε Ηρώδειο, Φεστιβάλ Αθηνών, Rockwave Fest κ.α. Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες από την Ελλάδα ( Δ. Σαββόπουλος, Λ. Μαχαιρίτσας κ.α.) και από το εξωτερικό (The Tiger Lillies, Meschyia Lake κ.α.). Έχει ηχογραφήσει με μέλη των Tuxedomoon, Nouvelle Vague, Ojos de Brujo κ.α. Ο Voodoo Drummer (κατά κόσμον Χρήστος Κουτσογιάννης) συνεργάζεται με τον τσελίστα Σταύρο Παργινό σε ένα project από το οποίο αναμένονται πολλά. Οι δυο μουσικοί μίλησαν στο Merlin's Music Box...
Read More
Γράφει ο Mark Arm (μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας)
Οι U-Men είναι ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα που έχω δει ποτέ. Ήταν υπνωτικοί, φρενήρεις, δυνατοί και συναρπαστικοί. Ήταν αδύνατο να αντισταθείς, να μην σε απορροφήσει ο παράξενος, σκοτεινά παράλογος κόσμος τους. Ανακάτεψαν αβίαστα τους Sonics, τον Link Wray, τους Pere Ubu και τον Captain Beefheart. Οι συναυλίες τους ήταν χαλαρά, μεθυσμένα χορευτικά πάρτι και καμιά τους δεν έμοιαζε με την άλλη.
Read More
Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης
Οι Raining Pleasure ανακοίνωσαν επίσημα την επανένωσή τους μετά από δεκατέσσερα χρόνια αδράνειας. Η ανακοίνωση έγινε μέσω της σελίδας τους στο Facebook, όπου δημοσίευσαν ένα μήνυμα που ανακοινώνει τη χαρά της επιστροφής τους στη δράση. Οι Raining Pleasure θα επιστρέψουν στη σκηνή στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού, στα πλαίσια των Rockwave Nights, την Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024.
Read More
Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας
Ο Doug Fieger γεννήθηκε το 1952 στο Detroit και στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και ενώ πήγαινε ακόμα σχολείο, δημιούργησε τους Sky, ένα τοπικό συγκρότημα στο οποίο έπαιζε μπάσο. Οι Sky έκαναν δύο άλμπουμ, το Don't Hold Back του 1970 και το Sailor's Delight του 1971, αμφότερα για λογαριασμό της RCA. Μέχρι τότε, το συγκρότημα είχε ανοίξει μέχρι τότε συναυλίες των Jethro Tull, Who, Joe Cocker, Bob Seger, και των Stooges, ενώ είχε παίξει πολλές φορές με τους Traffic, από τους οποίους οι Sky είχαν αντλήσει επιρροές.
Read More
Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης
Ο νέος δίσκος των Black Keys, Ohio Players, φαίνεται να είναι μια πολύπλευρη πρόταση, όπου οι συνεργασίες με διάφορους καλλιτέχνες προσθέτουν έναν νέο διάσταση στον ήχο τους. Ο Dan Auerbach και ο Patrick Carney φαίνεται να εξερευνούν νέα εδάφη, συνδυάζοντας τις επιρροές τους από τη ροκ, το χιπ χοπ, και την ψυχεδέλεια με μια αίσθηση της κλασικής ψυχής και του garage rock που τους έκανε διάσημους. Παρόλο που οι συνεργασίες φαίνεται να προσθέτουν ποικιλία, υπάρχουν κάποιες στιγμές που μπορεί να αισθανθεί κανείς ότι ο δίσκος χάνει τη συνοχή του, ειδικά όταν οι επιρροές φαίνεται να διασκορπίζονται πολύ.
Read More
Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως οι prog-rock ή οι ψυχεδελικές rock κυκλοφορίες σταμάτησαν να υπάρχουν στις μέρες μας. Μπορεί αυτά τα μουσικά είδη να μην έχουν την εμπορική απήχηση που είχαν οι ανάλογες κυκλοφορίες της δεκαετίας του ’60 και του ’70 και να μην φτάνουν σε πωλήσεις την αναβίωση που έγινε στην δεκαετία του ’90, αλλά τα συγκροτήματα του είδους δεν έπαψαν να υπάρχουν και να κυκλοφορούν δουλειές τους, και μάλιστα σε βινύλιο. Αυτές οι μπάντες φωλιάζουν σε εταιρίες όπως η βρετανική Fruits de Mer Records ή, όπως στην περίπτωση των Ισπανών Magick Brother & Mystic Sister, στην ανεξάρτητη ελληνική εταιρεία Sound Effect Records. H Sound Effect είχε κυκλοφορήσει και το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους σε συνεργασία με την ισπανική The John Colby Sect το 2020 και αυτές τις μέρες έβγαλε στην αγορά, μόνη της αυτή την φορά, το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας, Tarot Part I.
Read More
Γράφει ο Γιώργος Τσέκας
Είχα έξι μήνες που γύρισα από το νησί και κάθε μέρα μου φαινόταν χειρότερη από την προηγούμενη που με την σειρά της φάνταζε καλύτερη από κάθε στιγμή από τα δύο χρόνια που γυρνούσα στο νησί σαν χελώνα σε τρικυμία συναντώντας γύρω μου αφιλόξενους τύπους κλειστούς ανθρώπους και αντικοινωνικούς που σε μια αποθέωση της ειρωνείας ζούσαν από τον τουρισμό και τους ξένους που πέραν της τουριστικής περιόδου βλέπαν σαν εχθρούς και πάντα σαν χρήματα...
Read More
Γράφει ο Γρηγόρης Αγκυραλίδης
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η περίοδος που προηγήθηκε αποτέλεσε για πρώτη φορά για τα ελλαδικά δεδομένα την ανάδυση σε μαζική κλίμακα, με ριζοσπαστικό και πρωτόγνωρό τρόπο, πρακτικών και αντιλήψεων άμεσης δημοκρατίας. Οι συνελεύσεις των μαθητών, των φοιτητών, των εργαζομένων είχαν τον πρωταρχικό λόγο για το είδος και το χαρακτήρα των κινητοποιήσεων, για τα συνθήματα και το γενικό πλαίσιο δράσης. Ενώ η σύγκρουση με τις κρατικές και τις αστυνομικές αρχές ήταν αυτονόητη και δεδομένη, ωστόσο η άμεση συμμετοχή, η αυτοοργάνωση και ο αυτοκαθορισμός της εξεγερμένης νεολαίας ήρθε επίσης σε αντιπαράθεση και σύγκρουση με τις κομματικές αντιλήψεις και πρακτικές, και ειδικά των δύο κομμάτων της τότε αριστεράς, τα οποία προσπαθούσαν να θέσουν την εξέγερση στην προκρούστεια κλίνη των αντιλήψεων, πρακτικών και επιδιώξεων τους. Έτσι, έχει αποσιωπηθεί ότι πέρα από την πτώση της δικτατορίας, στόχος ήταν η άμεση δημοκρατία και η λαϊκή κυριαρχία.
Read More
Γράφει ο Αντώνης Ζήβας
«Η μουσική ήταν και είναι η αγαπημένη μου τέχνη. Πάντα μου ξυπνούσε ένα θρησκευτικό αίσθημα, μια πίστη στη ζωή και το κυνήγι της ζωής μέσα μου. Πρώτα η μουσική, μετά τα πούρα ή τα τσιγάρα με τούρκικο καπνό, μετά τα βιβλία και μετά ο επιούσιος άρτος». (Μιχαήλ Μπακούνιν)
Για τη μουσική έχουν γραφτεί ολόκληρες βιβλιοθήκες. Τόσο για τον ρόλο της ως ψυχαγωγικό-πολιτιστικό και καλλιτεχνικό τεχνούργημα, όσο και για τα είδη της στον ειδικό μουσικό τύπο: αφιερώματα, ιστορία δισκοπαρουσιάσεις, και πάει λέγοντας. Για τη μουσική όμως ως όπλο προπαγάνδας στην υπηρεσία ενός κυρίαρχου ολοκληρωτικού καθεστώτος, δεν έχουν γραφτεί πάρα πολλά. Τουλάχιστον, ο υπογράφων το παρόν κείμενο δεν έχει διαβάσει παρά ελάχιστα κείμενα που να αναφέρονται σε αυτό.
Read More
Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας
Φέτος, το άλμπουμ Phaedra των Tangerine Dream, κλείνει μισό αιώνα. Ήταν το 1974, όταν κυκλοφόρησε αυτό το άλμπουμ που άλλαξε το τοπίο της μουσικής. Η ηχογράφησή του ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1973 στο The Manor, το στούντιο που είχε ο ιδιοκτήτης της Virgin, Richard Branson, στο μικρό χωριό Shipton-on-Cherwell στα βόρεια της Οξφόρδης.
Read More
Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης
Με τη φωνή του να αντηχεί στους διαδρόμους της rock μουσικής και το πνεύμα του να ανακατεύεται στα σκοτεινά βάθη της ποίησης, ο Jim Morrison αποτελεί έναν από τους πιο μυστηριώδεις, πολυσυζητημένους και επιδραστικούς καλλιτέχνες στην ιστορία της μουσικής. Σαν ένας προφήτης του rock, ο Morrison προκάλεσε αναστάτωση και αντιδράσεις με τη σκοτεινή παρουσία, την εκρηκτική προσωπικότητα και τις στιχουργικές του ικανότητες. Αυτό το αφιέρωμα εξερευνά τη ζωή, το έργο και την κληρονομιά του Jim Morrison, του θρύλου των Doors, παρουσιάζοντας μια όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη εικόνα του ανθρώπου που πέρασε στην αθανασία με τη μουσική και τους στίχους του.
Read More
Γράφει ο Προκόπης Σαμαρτζής
Στην ποπ κουλτούρα και κυρίως στην ιστορία της μουσικής υπάρχει το λεγόμενο φαινόμενο των «one hit wonders», δηλαδή καλλιτέχνες και συγκροτήματα που γνώρισαν τεράστια επιτυχία με ένα τραγούδι ή ένα άλμπουμ, απέκτησαν φήμη, έχτισαν καριέρες, κέρδισαν δόξα και, κυρίως χρήματα, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ουσιαστικά, μιλάμε κυριολεκτικά για «φαινόμενα» που δεν κατάφεραν πότε να επαναλάβουν κάτι αξιόλογο καταλήγοντας στην αφάνεια και στην αδιαφορία κοινού και εταιρειών. Υπάρχει βέβαια και το παράδειγμα των καλτ ηρώων Kerbdog...
Read More
Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης
Το Prelude to Ecstasy από τις (The) Last Dinner Party είναι ένας δίσκος που σε ταξιδεύει. Κάθε κομμάτι είναι μια πρόσκληση σε έναν κόσμο προ της αποκάλυψης, όπου η μουσική και οι στίχοι υπόσχονται μια απόδραση από τη μονοτονία της καθημερινότητας. Η σύγκριση με το Hunky Dory του Bowie είναι αναπόφευκτη, αλλά τα θεματικά τους προσεγγίζουν περισσότερο το Blackstar. Το «Nothing Matters» ξεχωρίζει για την νιχιλιστική του ατμόσφαιρα, ενώ το «Gjuha» προσθέτει μια φαντασμαγορική διάσταση στη συλλογή. Η Abigail Morris, με την παρουσία της, ξεδιπλώνει ταλέντο και δεξιότητα, αγγίζοντας θέματα όπως το φύλο και η εξουσία με έναν τρόπο που μόνο λίγοι τολμούν. Το Prelude to Ecstasy δεν είναι απλώς ένας δίσκος - είναι μια εμπειρία που συνδυάζει τον πολιτισμό, την ιστορία και την τέχνη με έναν τρόπο που σε καλεί να τα ανακαλύψεις ξανά και ξανά.
Read More
Γράφει ο Αντώνης Ζήβας
Στις μέρες μας έχουν παιχτεί μουσικά τα πάντα και μπορεί να μην υπάρχει πια αυτό το «νέο» που θα κάνει τον ακροατή να μείνει σοκαριστικά εμβρόντητος από αυτό που ακούει. Το rock n roll όμως είναι ακριβώς αυτό το μουσικό είδος που θα ακούγεται πάντα φρέσκο και νέο, αρκεί να υπάρχει η διάθεση και η ψυχή για να ανέβει ένας άνθρωπος στο όχημά του και κυρίως να αντέξει τη μεθυστική του δίνη. Οι Αθηναίοι Vulcan Itch ανήκουν σε αυτή τη περίπτωση. Πρόκειται για ένα r ’n’ r power trio όπου το κλασικό παρελθόν του είδους γίνεται εντελώς φυσικά και αρμονικά ένα με τον φρέσκο αέρα της σκηνής. Οι Vulcan Itch σχηματίστηκαν το 2018. Ο ήχος τους είναι ένα μείγμα από heavy rock riffs, πιασάρικα φωνητικά, επιθετικό και στιβαρό χορευτικό μπάσο και ογκώδη τύμπανα.
Read More
Τη Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024, μετά από πρόσκληση της Made Of Stone Productions, μας επισκέφθηκαν οι Supersuckers για να μας αποδείξουν μέσα σε μιάμιση καταιγιστική ώρα γιατί αυτοαποκαλούνται η "Μεγαλύτερη Rock and Roll μπάντα του κόσμου". Το Merlin's Music Box, βρέθηκε στο Κύτταρο, βιντεοσκόπησε τη συναυλία και ιδού το αποτέλεσμα.
Read More
Εισαγωγή...
Μέσα στα χρόνια έχουμε ορισμένοι φίλοι φτιάξει μια ομάδα στο internet που της έχουμε δώσει τον τίτλο Ξέρει το Παπί τη Λίμνη. Φυσικά δεν είμαστε «ενδιαφερόμενοι» και «νοιαζόμενοι» του ιστού, αλλά συναντιόμαστε και τα πίνουμε, καπνίζουμε και κουτσομπολεύουμε, λέμε βία και όχι μπουλινγκ, γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια τα μπούμερ-μούμερ, πάμε σε συναυλίες που δεν παίζουμε οι ίδιοι , βγαίνουμε ραντεβού και γενικώς είμαστε αντι-ιντερνετικές προσωπικότητες. Κατά καιρούς γράφουμε και διηγήματα και βασανίζουμε τον Μάγο Μέρλιν να μας τα δημοσιεύσει. Και αυτός δεν λέει όχι γιατί οι Μάγοι δεν λένε όχι, κάνουν μόνο μαγικά. Στην ομάδα μας είμαστε και άλλοι όμως αυτή τη φορά γράψαμε μόνο οι πέντε για πέντε στιγμές από πέντε φανταστικά συγκροτήματα που θα μπορούσαν να ήταν αληθινές και δεν είναι. Αν διαβάζετε ακόμα κείμενα σας προσκαλούμε να μας διαβάσετε.
Σας ευχαριστούμε ήδη
Οι Ξέρει Το Παπί Την Λίμνη
Read More
Γράφει ο Γιώργος Τσέκας
Δεν υπάρχει λόγος για να ειπωθεί αυτή η ιστορία, αφού καθένας έχει τους λόγους του για να μην την ακούσει. Αλλά εγώ θα την πω. Ο Μπόρχες στον Επίλογο του Ποιητή μέσα σε μια μόλις παράγραφο καταφέρνει να κάνει και τον πιο αδαή να καταλάβει πως ο συγγραφέας γράφει για τον ίδιο του τον εαυτό και αν κατάλαβα λάθος μάλλον εγώ είμαι ο προτελευταίος αδαής αυτός που δεν έπιασε γρι από το κείμενο. Πανάθεμά με μια παράγραφος σκάρτες εκατό λέξεις ήταν που μπερδεύτηκα; Ένας αποφασίζει να ζωγραφίσει τον κόσμο όλο και αρχίζει από τον ουρανό, φτιάχνει βασίλεια, τα ψάρια, τα βουνά, κάνει εργαλεία, τα άστρα, τους ανθρώπους και όλες οι γραμμές φτιάχνουν έναν ατελείωτο λαβύρινθο, ένας λαβύρινθος όπου οι σκιάσεις και οι χαράξεις σχηματίζουν το πρόσωπο του. Αυτή η αλληγορία φανερώνει πως ο δημιουργός προσπαθεί να τα βάλει με τους εσωτερικούς του δαίμονες ο δημιουργός περιστρέφεται γύρω από κάποια εμμονή.
Read More
Γράφει ο Χρήστος Μήνος
Τη δεκαετία του 70, οι πρώτοι σπόροι του προοδευτικού ροκ άρχισαν να αναπτύσσονται και να αποδίδουν αλησμόνητους καρπούς. Στα κλασικά έργα της εποχής, πέρα από κάθε αμφιβολία, συγκαταλέγεται ο τέταρτος δίσκος των Βρετανών Jethro Tull: το θρυλικό Aqualung που κυκλοφόρησε στις 19 Μαρτίου 1971. Για πολλούς ο δίσκος είναι θεματικός και το κεντρικό ζήτημα που πραγματεύεται είναι η «η διάσταση του Θεού σε σχέση με την οργανωμένη θρησκεία» (από την κριτική του Rolling Stone). Για τον Ian Anderson όμως, αυτός είναι ένας παραπλανητικός σχολιασμός: η κριτική στη θρησκεία είναι σίγουρα ένα από θέματα που θίγεται στους στίχους, όχι όμως το μοναδικό.
Read More
Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας
Ο Phil Collins, που στη φωτογραφία αγριοκοιτάζει παίζοντας τύμπανα με τους Genesis, «γνώρισε» τους Beatles σε ηλικία μόλις 13 ετών, το 1964, όταν η παραγωγή της ταινίας των Fabulous 4 A Hard Day's Night τον προσέλαβε σαν κομπάρσο για να ξελαρυγγιάζεται μαζί με εκατοντάδες άλλα πιτσιρίκια στη σκηνή όπου το διάσημο συγκρότημα εμφανίζεται σε μια τηλεοπτική εκπομπή. Δυστυχώς για τον Collins, η παρουσία του στο τελικό μοντάζ κόπηκε ανελέητα, μάλλον επειδή ήταν ο μόνος που στεκόταν ακίνητος στη διάρκεια του γυρίσματος επειδή, όπως έλεγε αργότερα, ήθελε να ακούσει τη μουσική των Σκαθαριών και όχι να τσιρίζει.
Read More
Γράφει ο Θανάσης Μήνας
Ένα μεγάλο μέρος των πιο συναρπαστικών ηχογραφήσεων του rhythm n’ blues, του rock n’ roll και της soul από τις αρχές του ‘50 έως και τα τέλη του ‘60 έγιναν σε ένα στούντιο στη Νέα Ορλεάνη: το στούντιο του Cosimo Matassa...
Read More
Γράφει ο Προκόπης Σαμαρτζής
«Ο Τζον Καζάλ είναι από τις εμπειρίες που σου συμβαίνουν μία φορά στη ζωή....»
Γεννήθηκε καλοκαίρι, τον Αύγουστο του 1935, και περπάτησε στον πλανήτη μας για 42 χρόνια, θαρρείς και η μοίρα είχε προαποφασίσει ότι ήταν αρκετά αυτά που προσέφερε στην υποκριτική τέχνη, αφήνοντας μας συγκλονισμενούυ και βουβούς μπροστά σε ένα ασύλληπτο ταλέντο που χάθηκε πριν το χορτάσουμε.
Read More
8 style variations are available, each are individually configurable.
Individualize your content with typography such as custom list.
There are 8 stylistic module variations.
Adobe® Fireworks PNG Sources.
Τη Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024, μετά από πρόσκληση της Made Of Stone Productions, μας επισκέφθηκαν οι Supersuckers για να μας…
Read More
Το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου και την Κυριακή 1 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε στο Κύτταρο, το Demons Gate Festival. Η πρώτη ημέρα έκλεισε…
Read More
Την Δευτέρα 3 Ιουλίου 2023 ο κος Buzz Osborne και η παρέα του, δηλαδή οι Melvins ανέβηκαν στη σκηνή της…
Read More
Ο Αλέξης Καλοφωλιάς και ο Στέφανος Φλώτσιος, σε ένα ακουστικό σετ τριών κομματιών, από την εκδήλωση “Να μην γίνει η…
Read More
Ήταν κάπου τέλη Απριλίου, και ένα απόγευμα με το που γύρισα σπίτι, με ρώτησε η Κική αν ψήνομαι για Tom…
Read More
Την Παρασκευή 16 Ιουνίου 2023, οι Nightstalker και οι Fundracar, με αφομή, ίσως, το κομμάτι "Ήρθε η Ώρα/ Say Your…
Read More
Την Παρασκευή 2 Ιουλίου 2021, δηλαδή εν μέσω COVID, η ψυχεδελική rock 'n' roll μπάντα The Screaming Fly, ανέβηκε στη…
Read More
Την Τετάρτη 24 Μαΐου 2023, οι φίλοι μας Δημήτρης Δημόπουλος και Στέλιος Ασκοξυλάκης ανέβηκαν στη σκηνή του Gagarin 205, για…
Read More
Το Σάββατο 18 Σεπτέμβρη 2021, οι Drunk Jackals, Sadhus "The Smoking Community", Wish Upon a Star, 1000mods & Nightstalker, σε…
Read More
Βίντεο και κείμενο: Μιχάλης ΤζάνογλοςΦωτογραφίες: Ioannis Tsioumas Το Merlin's Music Box παρουσιάζει ένα αφιέρωμα με ανέκδοτες φωτογραφίες και το ηχητικό…
Read More
Στις 12 Νοέμβρη 1993 οι Fleshtones που εμφανίζονταν στη σκηνή του West Club, φώναξαν του φίλους τους για να παίξουν…
Read More
Την Παρασκευή 17 Ιουλίου 2020 είχαμε την τύχη και την χαρά να παρακολουθήσουμε ένα από τα πρώτα live της μετα…
Read More
Γράφει ο Πάνος Μαριολόπουλος*Φωτογραφίες: Δημήτρης Μυλωνάς* Video 29/06/ 2005 live capture by Geo Beo, 2020 editing by Panos Skordas-Takis Όταν…
Read More
13 Φλεβάρη του 1993 και οι Last Drive που έχουν κυκλοφορήσει το 4ο full-length άλμπουμ τους με τίτλο F*head Entropy,…
Read More
Πρωταπριλιά του 1988 και οι Last Drive που μόλις είχαν κυκλοφορήσει το album Heatwave, ανέβηκαν στη σκηνή του Ρόδον για…
Read More
Οι Blackmore's Night δηλαδή ο Richie Blackmore, η συμβία του Candice Night και η μουσική τους παρέα, ξεκίνησαν τη 2η…
Read More
Ακούστε την πρώτη εμφάνιση του Ronnie Jame Dio και της μπάντας του στην Ελλάδα.
Read More
Ηταν η δεύτερη φορά που οι Hawkwind επισκέπτονταν την Ελλάδα. 8 Νοεμβρίου 1996 στον Μύλο στη Θεσσαλονίκη και την επομένη…
Read More
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 μέχρι και σήμερα δεν είναι λίγες οι προσπάθειες πολλών Ελλήνων μουσικών να ακουστούν…
Read More
Όπως γράφαμε και στο αρθρο για τη συναυλία των Santana στη Λεωφόρο, 9 Ιουλίου 1991 "Ντάλα καλοκαίρι του 1991 και…
Read More
Οι Colour Haze στο An Club τον Νοέμβριο του 2004. Μια ακόμα ανέκδοτη ηχογράφηση από το αρχείο του Johnny the…
Read More
Στις 30 Μαίου 1989, οι Cure επισκέφτηκαν για 2η φορά την χώρα μας, για μία συναυλία στο γήπεδο της ΑΕΚ…
Read More
Ντάλα καλοκαίρι του 1981 και συγκεκριμένα στις 16 & 17 Ιουλίου, ο Mike Oldfield έδωσε δύο εξαιρετικές συναυλίες στο θέατρο…
Read More
Στις 5 Ιουλίου 2004 οι Motörhead είχαν την τιμητική τους για μια φορά ακόμα αφού ήταν οι headliners στην 1η…
Read More
"Ανήκουμε στην rock'n'roll τάξη, αυτό τα λέει όλα, σ’ αυτούς που βιώνουν το rock'n'roll, σαν καθημερινότητα. Τα πάντα είναι rock'n'roll.…
Read More
30 Years & Counting!!! Το MERLIN’S MUSIC BOX γιόρτασε και τα έσπασε και στο 3ο του πάρτι την Παρασκευή 12…
Read More
30 Years & Counting!!! Το MERLIN’S MUSIC BOX γιόρτασε και τα έσπασε και στο 3ο του πάρτι την Παρασκευή 12…
Read More
Γράφει ο Αλέξης Καλοφωλιάς Μέρες εγκλεισμού. H ανάσα σκαλώνει χωρίς να το καταλαβαίνεις, η ζωή ξεθεμελιώνεται για άλλη μια φορά,…
Read More
Με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζουμε ένα κομμάτι από την πρώτη συναυλία που έδωσαν οι αγαπημένοι του ελληνικού κοινού, φυσικά και…
Read More
30 Years & Counting!!! Το MERLIN’S MUSIC BOX γιόρτασε και τα έσπασε και στο 3ο του πάρτι την Παρασκευή 12…
Read More
Ακούστε το ηχητικό της συναυλίας που έδωσαν οι Therapy? στο Γκάζι (πολύ πριν ονομαστεί Τεχνόπολις) το καλοκαίρι του 1994.
Read More
Ακούστε (και δείτε καποιες στιγμές) την 2ωρη συναυλία που έδωσαν οι Pavlov's Dog στον Ζυγό στη Πλάκα στις 9 Νοεμβρίου…
Read More
Καταιγισμός, χτύπημα και υπόγα. Τρείς λέξεις που χαρακτηρίζουν ενα καλό rock gig. Όλα αυτά υπήρχαν στο live που έδωσαν οι…
Read More
Ήταν Δεκέμβριος του 1995 όταν οι Blue Oyster Cult επισκέφθηκαν για δεύτερη φορά την Αθήνα και συγκεκριμένα στις 15 και…
Read More
Οι Amon Duul II, ένα σημαντικό συγκρότημα του Krautrock, γεννήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’60, από μια παρέα φοιτητών…
Read More
Ακούστε τη συναυλία που έδωσαν οι πρωτεργάτες του doom στο An Club τον Φεβρουάριο του 2010. Ακόμα ένα σπάνιο Rockumento…
Read More
Οι μυστηριώδης avant-garde μπάντα των Residents μας επισκέφτηκε, στα πλαίσια της περιοδείας με τίτλο Cube-E (The History of American Music…
Read More
Η λαίλαπα του κακοπαιγμένου new wave της δεκαετίας του '80, είχε σαν αποτέλεσμα την αναβίωση πολλώ παλαιότερων μουσικών ειδών. Διάφορες…
Read More
To 2000 ήταν η χρονιά που μας επισκέφθηκαν για πρώτη (και μοναδική μεχρι σήμερα) φορά οι Radiohead για μία συναυλία…
Read More
To 1992 ο Mick Magic και η νεότοκη εταιρεία του Music & Elsewhere, κυκλοφόρησαν μία σειρά από κασέτες με δουλειές…
Read More