Πέλα Σουλτάτου: Παίρνοντας ανάποδες λογοτεχνικές στροφές...

Συνέντευξη στον Βαγγέλη Χαλικιά

Η ανάγνωση του τελευταίου βιβλίου της Πέλας Σουλτάτου «Ανάποδες Στροφές» (εκδ. Καστανιώτη) με άγγιξε, με συγκίνησε και μου δημιούργησε την επιθυμία να της ζητήσω να μου ξεδιαλύνει όλες τις παραγράφους που είχα σημειώσει σε ένα πλέον κακομεταχειρισμένο βιβλίο στη βιβλιοθήκη μου. Η Πέλα δέχθηκε ευχαρίστως και με αφορμή τις «Ανάποδες Στροφές» μας μίλησε για πάρα πολλά πράγματα που αφορούν όλους. Επίσης μας μίλησε και για την ίδια, αναφερθήκαμε στα δύο προηγούμενα βιβλία της, και στο παιδικό που κυκλοφόρησε σχεδόν μαζί με τις «Ανάποδες Στροφές» και για αυτά που πρόκειται να ακολουθήσουν γραμμένα από έναν ευγενικό και πολύ αληθινό άνθρωπο. Μια κουβέντα γεμάτη spoiler τα οποία όμως δεν πρέπει να αποτρέψουν τον μελλοντικό αναγνώστη των βιβλίων της αλλά ίσα ίσα να του εξάψουν ακόμα περισσότερο την επιθυμία να το διαβάσει. 

Read more ...

Η Ακροδεξιά στην Ελλάδα: Η Νύχτα που κράτησε 100 χρόνια...

Γράφει ο Δημήτρης Πλαστήρας*

Στο κείμενο που ακολουθεί δεν υπάρχουν αναφορές στη νύχτα που τα άλλαξε όλα, αλλά στον αιώνα που όλα έμεινα τα ίδια, για το λόγο αυτό δεν υπάρχουν ουσιαστικά αναφορές ούτε στον Αλίμ Αμπντούλ Μάνα, ούτε στον Σαχζάτ Λουκμάν, ούτε στον Παύλο Φύσσα, ούτε στον Πετρίτ Ζίλφε. Είναι μια επιφανειακή και πρόχειρη προσπάθεια να καταγραφεί, μέσα από μια σχεδόν χρονολογική καταγραφή, η συνέχεια της ακροδεξιάς μέσα στο χρόνο. Κάτι που μπορεί να μοιάζει ως παράληψη στο κείμενο, όπως είναι η απουσία της αναφοράς στην ΕΟΝ, είναι μια ηθελημένη παράλειψη, καθώς, αν και ο ρόλος της στη διαμόρφωση του μεταπολεμικού φασιστικού ρεύματος υπήρξε καθοριστικός, μέσα από την προσπάθεια κατήχησης της τότε νεολαίας, απαιτεί δική της ξεχωριστή ανάλυση, όπως και ο ουσιαστικά υποχρεωτικός χαρακτήρας συμμετοχής σε αυτή την κάνει να διαφέρει από τις άλλες οργανώσεις που αναφέρονται εδώ.

Read more ...

Nomik: «Για μένα το ζητούμενο είναι να μπορώ να δημιουργώ τη δεδομένη στιγμή που νιώθω την ανάγκη να το κάνω...»

Συνέντευξη: Φαίη Φραγκισκάτου

φωτό: Tzo Raptoudi

Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ars Nocturna η νέα ποιητική συλλογή του Nomik με τίτλο Αποχέτευση. Λίγες μέρες μετά την παρουσίαση της συλλογής στο μπαρ Closer, τον συναντήσαμε στην πλατεία Εξαρχείων και είχαμε μια ζεστή και ουσιαστική συζήτηση για την ποίηση, τη μουσική και την πρόκληση της καλλιτεχνικής δημιουργίας σε συνθήκες πανδημίας.

Read more ...

Βλάσης Μπονάτσος (30/11/1949 - 14/10/2004)

Ο Βλάσης που αποχαιρέτησε τα εγκόσμια μια ημερομηνία σαν κι αυτή, ήταν αυτός που ήταν...
 
 
 
 
 

Ευτυχία Γιαννάκη: «Ζω μαζί με όλους τους ήρωες μου. Είναι θραύσματα και εκφάνσεις της δικής μου προσωπικότητας, των δικών μου σκέψεων και παρορμήσεων»...

 Συνέντευξη στην Ειρήνη Πολίτου

Λίγους μήνες μετά τον απεγκλωβισμό μας από την καραντίνα βρεθήκαμε με την συγγραφέα Ευτυχία Γιαννάκη και κάναμε μια κουβέντα εφ’ όλης της ύλης. Μας έβαλε στον χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος, μιλήσαμε για τα βιβλία της, για τις ανησυχίες ενός δημιουργού, για τα προβλήματα των καιρών μας και πως τα αντιμετωπίζει. Η Ευτυχία Γιαννάκη, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πληροφορική, μουσική τεχνολογία και επικοινωνία. Εργάστηκε για χρόνια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Γράφει αστυνομικά μυθιστορήματα, παιδικό μυστήριο και θεατρικά έργα.  

Read more ...

Ψήγματα μνήμης για τον Αναρχικό & Wobbly, ανθρωπολόγο David Graeber...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Στις 2 Σεπτεμβρίου σε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η σύζυγος του ανακοίνωσε τον θάνατο του αναρχικού, ανθρωπολόγου και μέλους του συνδικάτου των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW), David Graeber. O David ήταν προσωπικός μου φίλος και συνάδελφος εργάτης (fellow worker) όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε μεταξύ μας ο ένας τον άλλο οι Wobblies. Mπορεί να αποχαιρέτησα τον David με θλίψη, αλλά οι αγώνες που κάναμε μαζί στα τέλη της δεκαετίας του '90, ο καθένας στο πανεπιστήμιο που δίδασκε τότε στις ΗΠΑ, αλλά και γενικότερα ως μέλη του συνδικάτου μας των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου στην βιομηχανική ένωση εργαζομένων στην παιδεία (IU 640), παραμένουν ανεξίτηλοι. H θύμηση όλων αυτών που καταφέραμε που προσπαθήσαμε καθώς και αυτά που αφήσαμε στην μέση παραμένουν ένα διαχρονικό ίχνος στον αγώνα για την χειραφέτηση.

Read more ...

Janis Joplin: Είκοσι πράγματα που γνωρίζετε ή δεν γνωρίζετε γι' αυτήν...

Σταχυολογεί ο Γιάννης Καστανάρας

 Η Janis έκανε τα αδύνατα δυνατά για να ζήσει όσο πιο έντονα μπορούσε τη ζωή της και μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια κατάφερε να χτίσει γύρω της ένα μύθο που διαρκεί μέχρι σήμερα και όπως φαίνεται θα διαρκέσει για πάντα. Εγκατέλειψε σχετικά νωρίς τη συντηρητική γενέτειρά της στο Τέξας για να γίνει τραγουδίστρια ερμηνεύοντας τα blues με έναν ανεπανάληπτο rock τρόπο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του «Club των 27» και η κληρονομιά της είναι ευχή και κατάρα για κάθε καλλιτέχνιδα που θέλει να σέβεται τον εαυτό της. Ιδού μερικές άγνωστες (ή γνωστές) και ενδιαφέρουσες (ή αδιάφορες) πτυχές της σύντομης ζωής της...

Read more ...

Billy Collins: «Άλλος ένας λόγος που δεν έχω όπλο στο σπίτι...»

Γράφει και μεταφράζει η Φαίη Φραγκισκάτου

Η εκκωφαντική σιωπή της δημιουργίας ζωντανής μουσικής κατά τη διάρκεια της πανδημίας του covid-19 μου έφερε στο μυαλό ένα ποίημα του Billy Collins για έναν μοναχικό σκύλο που γαβγίζει σ’ ένα άδειο σπίτι. Στο χέρι όλων μας είναι να μην μεταβληθεί το μουσικό τοπίο μετά την πανδημία σε σκηνικό τόσο μοναχικό, όσο το παράπονο του σκύλου. Ο Billy Colins έχει χαρακτηριστεί από τα ΜΜΕ ως ο «δημοφιλέστερος ποιητής των Ηνωμένων Πολιτειών». Δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω, αν είναι έτσι όμως ο λόγος του, τότε έχει την αμεσότητα και την καθαρότητα να πει απλές αλήθειες σε σύνθετους καιρούς…

Read more ...

Εσύ που θα είσαι την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου;

Ανέκδοτο: PJ Harvey εναντίον David Bowie, σημειώσατε ένα...

Όταν το 1995 ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον David Bowie τι άκουγε εκείνη την εποχή, ο Βρετανός καλλιτέχνης είχε πλέξει σχεδόν αυθόρμητα το εγκώμιο της PJ Harvey και του Tricky, ο οποίος εκείνη την εποχή περιόδευε μαζί της. Λίγο αργότερα, ο Bowie κάλεσε την Harvey να τραγουδήσουν μαζί το τραγούδι του "The Man Who Sold The World" στη διάρκεια μιας τελετής απονομής κάποιων βραβείων....

Read more ...

Νίκος Τριανταφυλλίδης – Blane Reininger: Η αρχή μιας μεγάλης φιλίας 33 χρόνια πριν…

Γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος

Αυτές τις μέρες ολοκληρώνονται μετά από έξι χρόνια Τα Στέκια του Νίκου Τριανταφυλλίδη και το τελευταίο τους επεισόδιο δεν θα μπορούσε παρά να είναι αφιερωμένο στον απόντα πλέον δημιουργό τους. Και βέβαια, οι περισσότεροι θα ξέρουν ότι το όνομα του Blaine Reininger που υπογράφει το μουσικό θέμα των τίτλων, κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι μιας και είναι γνωστή η φιλία του Τριανταφυλλίδη με το βασικό μέλος και συνιδρυτή των Tuxedomoon. Τις ρίζες αυτής της φιλίας που χρονολογείται από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ‘80 θα θυμηθούμε εδώ.

Read more ...

Chubby and the Gang: Η ταχύτητα σκοτώνει και το punk γίνεται ξανά επικίνδυνο...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Πώς γίνεται εν έτη 2020 μια DIY βρετανική hardcore punk μπάντα που δεν ανήκει σε κάποια μεγάλη (ούτε καν ανεξάρτητη) δισκογραφική εταιρία να κυκλοφορεί το ντεμπούτο της άλμπουμ, να γίνεται περιζήτητη στις ΗΠΑ (πραγματοποιώντας περιοδεία σαν headliners εκεί) και ο δίσκος της να μπαίνει στα ράφια μεγάλων δισκοπωλείων σημειώνοντας αξιόλογες πωλήσεις; Η απάντηση βρίσκεται στο ίδιο το περιεχόμενο του δίσκου. Οι Chubby And The Gang είναι το είδος της μπάντας που θα ήταν απόλυτα ευχαριστημένοι αν κατάφερναν να γίνουν γνωστοί με το πρώτο τους άλμπουμ Speed Kills στο στενό underground κύκλο της βρετανικής hardcore-punk σκηνής, άντε και λίγο πιο έξω από τα σύνορα της, έστω στην Ευρώπη.

Read more ...

Reverend Beat-Man: Ο αιδεσιμότατος και τα blues του σκουπιδοτενεκέ του....

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Πολύ πρόσφατα στο Βeatniks της Κωλέττη βρέθηκα να τα πίνω με τον Ελβετό «αιδεσιμότατο» Beat-Man, κατά κόσμο Beat Zeller. Μια συνάντηση ιδιαίτερα περίεργη και γοητευτική με έναν άνθρωπο ευγενικό, παράξενο – μια υπερβολικά πλουσιοπάροχη προσωπικότητα. Εκτός από μουσικός, DJ και άλλα πολλά μοιραζόμαστε κάτι κοινό: είμαστε και οι δυo μέλη των Wobblies, του ιστορικού συνδικάτου των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW). Όπως ο ίδιος μου εκμυστηρεύθηκε τον οργάνωσε ένας φίλος του και που σύντομα θα οργανωθεί και ο γιoς του! Σε αυτό το άρθρο δεν θα ασχοληθώ με την χειραφέτηση του κόσμου, αλλά θα προσπαθήσω να παρουσιάσω το έργο του εν συντομία και τα «πειραγμένα» trash-blues του.

Read more ...

Το Ρόπτρον...

του Σωτήρη Θεοχάρη

Χτύπησαν το κουδούνι μια φορά. Το χτυπούσαν πάντα με μελετημένη διάρκεια ώστε να ακουστεί σίγουρα από τους κάτοικους των σπιτιών, αλλά ταυτόχρονα να μην είναι ενοχλητικό και επίμονο και τους εκνευρίσει. Ο τροφαντούλης παπά-Νεκτάριος και η επίτροπος της τοπικής ενορίας, η καλοντυμένη διοπτροφόρος κυρία Αρχοντία, έκαναν επί χρόνια το γνώριμο σεργιάνι τους στη γειτονιά κάθε φθινόπωρο και κάθε άνοιξη για τον «έρανο της αγάπης». Είχαν γίνει ειδικοί στο να προσεγγίζουν πόρτα-πόρτα, τους κατοίκους και να συγκεντρώνουν ένα σεβαστό ποσό κάθε χρόνο, «υπέρ των αναξιοπαθούντων», ή «για την αποπεράτωση του Ναού του Αγίου Φανουρίου», ή, άλλοτε, «για τα πεινασμένα παιδάκια στην Αφρική που τα φροντίζει μια ιεραποστολή». Γλυκύτατοι, ευπρεπείς και με σεβάσμια πρόσωπα, πωλούσαν τις εικόνες του Αγίου Φανουρίου τυπωμένες σε φτηνό ανακυκλωμένο χαρτί, με την ευχή ενός γέροντα από το Άγιο Όρος γραμμένη στο πίσω μέρος με βυζαντινή γραμματοσειρά στην συμβολική τιμή των 8,60€. Η τιμή ήταν πολύ έξυπνα επιλεγμένη ώστε πιστοί και μη, οι οποίοι ήθελαν να βοηθήσουν τον εκάστοτε σκοπό να μην ζητούν ποτέ, από ντροπή, τα ρέστα.

Read more ...

Επιτάφιος (για τον Παύλο...)

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Το επάγγελμα που ακολουθείς και βιοπορίζεσαι δεν είναι απαραίτητα και αυτό που σου ταιριάζει ή αυτό που αναδεικνύει τα προσόντα σου, ή αντανακλά την προσωπικότητα σου και σου βγάζει τον καλύτερο σου εαυτό. Δεν είναι κάτι που σώνει και καλά αγαπάς και σίγουρα δεν απαιτείται για να την κάνεις, να σου ξεδιπλώνει αρετές και χαρίσματα ή να σε γεμίζει και σαν άνθρωπο. Όχι πάντα και χωρίς να συνυπολογιστεί μια μεγάλη παράμετρος, όπως είναι η αμοιβή που σου χαρίζει ή η κοινωνική θέση. Τέλος πάντων αυτά τα είχε κατά νου ο Λάζαρος που πήρε το μαγαζί του πατέρα του σχεδόν με το που ξεμπέρδεψε από τον Στρατό. Όλους και όλους τρεις γάμους και ένα πανηγύρι πρόλαβε να βιντεοσκοπήσει ως βοηθός του κυρ Γιάννη, πριν αυτός αποδημήσει σε άλλους κόσμους.

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1