Widow Pit: Oμώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ σε βινύλιο και ψηφιακή κυκλοφορία...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Όσο κι αν με την πάροδο των χρόνων η μουσική δημιουργία γίνεται ολοένα και περισσότερο κτήμα ατάλαντων (ή και ταλαντούχων) που απλώς προγραμματίζουν και εκτελούν μπροστά από έναν υπολογιστή ή οτιδήποτε σχετικό, υπάρχουν ευτυχώς πολλοί που επιμένουν στην ομαδική δημιουργία και στην προκειμένη περίπτωση οι Widow Pit είναι μια τις μπάντες που αυτοί σχηματίζουν.

Read more ...

The Skelters: «Αν δεν αφήσεις τις ατέλειες να φανούν, δεν κάνεις ροκ...»

Συνέντευξη στον Χρήστο Κορναράκη

Σε μια εποχή όπου το ελληνικό ροκ συχνά μοιάζει με ξεχασμένο χειρόγραφο σε υγρό υπόγειο, οι Skelters εμφανίζονται ξανά σαν κάποιο σημείωμα που άντεξε τον χρόνο. Όχι για να πουν μια ιστορία νοσταλγίας, αλλά για να δείξουν ότι η επιμονή μπορεί να πάρει μορφή, να γίνει ήχος, να αποκτήσει δέρμα και ρυθμό. Το Con Man’s Chronicles έρχεται μετά από σιωπές, αναμονές και επαναδιαπραγματεύσεις με την ίδια την τέχνη τους. Και μοιάζει σαν να βγήκε μέσα από εκείνες τις νύχτες που το στούντιο είναι πιο ειλικρινές από τους ανθρώπους.

Read more ...

Eddie and The Hot Rods: Από pub-rockers, πρωτοπόροι του punk...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Ίσως μερικούς από εσάς να σας έχει απασχολήσει κάποιο τραγούδι των Eddie and the Hot Rods. Εάν ναι, το πιθανότερο να πρόκειται για το «Do Anything You Wanna Dο» από το μαγικό 1977. Πράγμα που σημαίνει πως είστε κάποιας ηλικίας…
Οι Eddie and the Hot Rods κατάγονται από το νησί Canvey (η περιοχή στις εκβολές του Τάμεση από όπου κατάγονταν τόσο οι Dr. Feelgood όσο και οι Kursaal Flyers) – ένα ξεθωριασμένο βικτωριανό παραθαλάσσιο θέρετρο, όπου ως παλιό αξιοθέατο αναφέρεται η παμπ Lobster Smack που είναι και διατηρητέο μνημείο και ως νέο τα διυλιστήρια πετρελαίου (βλέπε το ντοκιμαντερ Oil City Confidential του Julien Temple με θέμα τους Dr. Feelgood). Σύμφωνα με όλες τις αναφορές, το συγκρότημα πέρασε τα όρια του Canvey με τα χίλια, και για μερικούς μήνες οι Hot Rods κυριάρχησαν στη σκηνή, πριν η πανκ ροκ κατακλύσει την Βρετανία.

Read more ...

GHOSTWOMAN: Καλώς ήρθατε στον πολιτισμένο κόσμο...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Το πρόσφατο, τέταρτο άλμπουμ των GHOSTWOMAN, Welcome To The Civilized World, αναδύεται μέσα από τα ερείπια ενός κατεστραμμένου κόσμου, φτιαγμένο σε μια εποχή διαφθοράς και απογοήτευσης.

Read more ...

Honeybadger: Let There Be Light (άλμπουμ, 2025)

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Όταν μια μπάντα μπλέκει αυτά τα δυο αναθεματισμένα υποείδη της rock, το grunge και το stoner, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι πραγματικά συναρπαστικό. Όταν, δε, αποφασίσει να επενδύσει το απλό μείγμα με μελωδικές αποχρώσεις, τότε το αποτέλεσμα παίρνει δέκα με τόνο.

Read more ...

Παιδί Τραύμα: «Δεύτερη Ζωή» (2025)

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Ο Παιδί Τραύμα δεν πέθανε, δεν λήστεψε κανέναν, δεν έκανε κάποια επανάσταση με τη στενή έννοια. Έκανε κάτι πιο ύπουλα ισχυρό: δημιούργησε ένα μέρος. Ένα μέρος εδώ, για σένα. Ένας δίσκος που δεν σου ζητά απλώς να τον ακούσεις, αλλά να του κάνεις χώρο - όπως ακριβώς κάνεις χώρο για μια δεύτερη ζωή.

Read more ...

Αντώνης Λιβιεράτος: «Τίποτα» (CD και ψηφιακή κυκλοφορία)

Γράφει ο Βαγγέλης Χαλικιάς

Ο Αντώνης Λιβιεράτος μέσα σε ένα δίμηνο κυκλοφόρησε ουσιαστικά δύο άλμπουμ, το παρόν όγδοο σόλο του και το ομώνυμο των Vooeetone, μιας νέας μπάντας με παλαίμαχους μουσικούς της ελληνικής σκηνής. Στα προσωπικά του πονήματα, ο Λιβιεράτος επιλέγει να εκφράζεται με ελληνικό στίχο και το ίδιο συμβαίνει και στο Τίποτα, αν και ο δίσκος αρχίζει με το ορχηστρικό «Στο Τέλος» από την θεατρική παράσταση Αντριάννα του Θανάση Παπαγεωργίου, σύμφωνα με τις πληροφορίες για το τραγούδι. Δεν έχω δει την παράσταση, δεν ξέρω περί τίνος πρόκειται, είναι όμως η τέλεια εισαγωγή για αυτό που ακολουθεί, το «Κάτω από την Άσφαλτο» γραμμένο στη μνήμη του Βασίλη Φιλιππακόπουλου, ενός φίλου του Λιβιεράτου, (ιδιοκτήτη του δισκάδικου/λαϊβάδικου Underflow, μεταξύ άλλων) που έφυγε από τη ζωή σχετικά πρόσφατα. Στο συγκεκριμένο τραγούδι τον Αντώνη συνοδεύουν στα φωνητικά ο Άκης Μπογιατζής (Libido Bloom, Captain Nefos, Sigmatropic, Vooeetone) και ο Μανώλης Αγγελάκης  (Illegal Operation, Appalachian Worshipers, Μανώλης Αγγελάκης και τα θηρία) ο οποίος παίζει και το σόλο στην κιθάρα..

Read more ...

Donovan: ο πρώτος ροκ σταρ που συνελήφθη για ναρκωτικά...

 
Στις 11 Ιουνίου 1966, ο Donovan γίνεται ο πρώτος ροκ σταρ που συλλαμβάνεται στη Βρετανία σύμφωνα με τον Νόμο για τα Επικίνδυνα Ναρκωτικά του 1965. Η αστυνομία στήνει καρτέρι στο διαμέρισμά του στην Edgware Road, ένα στέκι διαφόρων μποέμ καλλιτεχνών και φιλότεχνων του Λονδίνου, εκμεταλλευόμενη τόσο το νόμο όσο και τον δημόσιο πανικό σχετικά με την αυξανόμενη «κουλτούρα των ναρκωτικών».

Η οργάνωση της υγειονομικής υπηρεσίας από το Λαϊκό Μέτωπο κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο (1936-1939)*

Γράφει ο Γρηγόρης Αγκυραλίδης

Ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος ξέσπασε τον Ιούλιο του 1936, όταν ο στρατηγός Φρανσίσκο Φράνκο επιχείρησε, μέσω πραξικοπήματος, να ανατρέψει τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας. Στο πλευρό του είχε τη ναζιστική Γερμανία και τη φασιστική Ιταλία και, κυρίως, την υλική τους ενίσχυση. Οι υποστηρικτές της δημοκρατίας είχαν στο πλευρό τους τη Σοβιετική Ένωση και το Μεξικό, ωστόσο συνολικά οι δυτικές δημοκρατίες επέβαλαν εμπάργκο, σε όπλα και σε έμψυχο υλικό. Ο Ισπανικός Εμφύλιος αποτέλεσε την πρώτη πολεμική σύρραξη στην Ευρώπη, με συμμετοχή του άμαχου πληθυσμού, τόσο με μεγάλες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, όσο και μέσω της δημιουργίας ροής προσφύγων από τους ηττημένους του πολέμου. Επιπλέον, η Ισπανία δεν είχε συμμετάσχει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και οι τελευταίες πολεμικές ενέργειες στη χώρα είχαν διεξαχθεί κατά τον 19ο αιώνα κι έτσι δεν υπήρχαν αναφορές στην τρέχουσα, κατά την εποχή, οικονομική και επιχειρησιακή διεξαγωγή ενός πολέμου. Επίσης, αποτέλεσε το πεδίο δοκιμής της πολεμικής τεχνολογίας της εποχής για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Στο κείμενο αυτό θα εξετάσουμε πως από την πλευρά των υποστηρικτών της Δημοκρατίας δημιουργήθηκαν και αναπτύχθηκαν οι υγειονομικές δομές κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Read more ...

The Dionysians - Να Κάψουμε το Χθες (2025)

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Ένα ντεμπούτο που δίνει ξανά ζωή στο ελληνικό garage rock

Το καλό ελληνικό garage rock δεν κάνει φασαρία πριν την ώρα του. Δεν ζητά υπερβολές, ούτε επιβάλλεται με τεχνητό ενθουσιασμό. Εμφανίζεται όταν έχει λόγο ύπαρξης. Οι The Dionysians ανήκουν ακριβώς εδώ. Με το ντεμπούτο Να Κάψουμε το Χθες από τη Veego Records δείχνουν ότι ο ήχος των 60s μπορεί να σταθεί στο τώρα, χωρίς κόλπα, χωρίς ρετρό φολκλόρ και χωρίς καμία ανάγκη να αποδείξει κάτι. Fuzz κιθάρες, Farfisa, ντέφι και ελληνικός στίχος δένουν σε έναν χαρακτήρα που ακούγεται σαν να γεννήθηκε κατευθείαν μέσα σε έναν μικρό, ζεστό χώρο όπου η μπάντα γράφει live.

Read more ...

Phantom Thread – Η αγάπη ως αόρατο νήμα... (Αφιέρωμα στον Paul Thomas Anderson #9)

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Ο Paul Thomas Anderson είναι ένας σκηνοθέτης των μαχών - όχι μόνο των εξωτερικών, αλλά κυρίως εκείνων που συμβαίνουν κάτω από το δέρμα. Από το υπαρξιακό ποτάμι του There Will Be Blood, όπου ο Daniel Plainview παλεύει με τον Θεό και τη δίψα του για εξουσία, μέχρι το The Master, όπου ο Freddie Quell συγκρούεται με τον εαυτό του μέσα από τη λατρεία ενός ψευδο-προφήτη, και το Inherent Vice, που περιπλανιέται μέσα στο παραισθητικό ναυάγιο της Αμερικής των ’70s, ο Anderson πάντα κατέγραφε ανθρώπους που πολεμούν ενάντια στο ίδιο τους το βλέμμα.

Read more ...

Θανάσης Μήνας: Black Power (εκδόσεις Πόλις, 2025)

Γράφει ο Βαγγέλης Χαλικιάς

Στις 370 περίπου σελίδες ο Θανάσης Μήνας καταφέρνει με συναρπαστικό, άμεσο τρόπο, δίχως να πλατειάζει, να τα βάζει όλα στη σειρά, χρονολογίες, πρωταγωνιστές, σημαντικά πρόσωπα, ιστορικά γεγονότα, σχέσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών της αφροαμερικανικής ιστορίας, συσχετισμούς. Τα στατιστικά που αναγκαστικά αναφέρονται δεν κουράζουν αλλά σοκάρουν και εξοργίζουν σε μια ιστορία που ουσιαστικά επαναλαμβάνεται όσον αφορά την αδικία, τη συγκάλυψη, την αγριότητα που βίωσαν εκατομμύρια άνθρωποι της μαύρης φυλής όλους αυτούς τους αιώνες.

Read more ...

Ο Ντουρούτι και οι Έλληνες εθελοντές στη φάλαγγά του κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο πόλεμο...

Γράφει ο Προκόπης Σαμαρτζής

«Τον ηρωισμό του δεν τον βλέπω μονάχα σε ότι γράφτηκε στις εφημερίδες αλλά περισσότερο στην καθημερινή του ζωή. Αυτό το ξέρουν φυσικά μόνο λίγοι. Εκείνοι που τον ήξεραν από το καφέ της γειτονιάς, από το σπίτι ή από την φυλακή. Μέσα από τα χέρια του πέρασαν εκατομμύρια, κι όμως τον είδα να μπαλώνει μόνος του τις σόλες των παπουτσιών του, γιατί δεν είχε λεφτά να τα δώσει στον παπουτσή. Μερικές φορές δεν είχε ούτε τα ψιλά για να παραγγείλει έναν καφέ, όταν συναντιόμασταν σε ένα μπαρ. Όταν κάποιος πήγαινε επίσκεψη σπίτι του, εκείνος φορούσε συχνά ποδιά επειδή καθάριζε εκείνη τη στιγμή πατάτες. Η γυναίκα του δούλευε. Δεν τον πείραζε καθόλου· δεν είχε τη μανία του ανδρισμού και δεν ένιωθε ότι οι δουλειές του σπιτιού πλήγωναν τον εγωισμό του. Την άλλη μέρα έπαιρνε το πιστόλι κι έβγαινε στον δρόμο για να τα βάλει με τον κόσμο της κοινωνικής καταπίεσης. Το έκανε με την ίδια φυσικότητα που το προηγούμενο βράδυ άλλαζε τις φασκιές της κορούλας του, της Κολέτ...» 

Χ. Μ. Εντσενμπέργκερ

Read more ...

The Skelters: “Con Man’s Chronicles” (2025)

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Μια μουσική κατάθεση αυθεντικότητας και ροκ ψυχής, όπου η δεκαετής απουσία μετατρέπεται σε προσωπικό ημερολόγιο εσωτερικής σύγκρουσης και εξωτερικής επιβίωσης, με ήχους που τιμούν το κλασικό ’70s rock χωρίς να βουλιάζουν στη νοσταλγία.

Read more ...

Τζαζ και αναπηρία...

Γράφει ο George McKay

(μετάφραση: Γρηγόρης Αγκυραλίδης)*

Η τζαζ στην Αμερική της δεκαετίας του 1920 έφερε στο προσκήνιο συζητήσεις για την αρρώστια, την αναπηρία, το θόρυβο, και το ρυθμό. Στην προσπάθεια να απονομιμοποιήσουν την τζαζ, οι εφημερίδες και τα λαϊκά και ακαδημαϊκά περιοδικά, οι άμβωνες των εκκλησιών, οι αίθουσες διαλέξεων και τα βιβλία γέμιζαν με περιγραφές της τζαζ ως ελαττωματική ή αναπηρική μουσική …. (2011, 31-32)

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1