Οι Red Elephants είναι από Ικαρία μεριά και αγαπούν όσους αγαπούν να αγωνίζονται...

Details

Published: Saturday, 09 November 2019 19:26

Written by Merlin's Music Box

Οι Red Elephants σχηματίστηκαν το 2010 στην Ικαρία όπου και διαμένουν. Οι συνθήκες για να παίξεις μουσική στην επαρχία είναι αρκετά δύσκολες μιας και αφενός δεν υπάρχει στούντιο ηχογράφησης στα μέρη μας και αφετέρου οι συγκοινωνίες είναι εκτός από ακριβές και ακριβοθώρητες. Βέβαια, πηγαίνουμε κόντρα σε όλη αυτή τη δυσκολία και επιμένουμε, κυρίως γιατί μέσα από τη μουσική έχουμε γνωρίσει τους καλύτερούς μας φίλους. Ανθρώπους με ανησυχίες που έρχονται σε σύγκρουση με όλα αυτά τα εξωπραγματικά που ζούμε: φασισμό, ξενοφοβία, εκμετάλλευση, μηδενική παιδεία.

Read more ...

Ευσεβείς ανθρωποφάγοι...

Details

Published: Saturday, 09 November 2019 17:36

Written by Γιώργος Αθανασόπουλος

Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος

Φωτογραφία: Τατιάνα Μπόλαρη

Η αρχαιοελληνική λέξη μπάρμπεκιου παραμένει σταθερά το διαχρονικό σήμα κατατεθέν της ευζωίας του περήφανου λαού μας,προσδίδοντας παγκόσμια αίγλη και διαπολιτισμικό κύρος στη ράτσα μας την οποία όλος ο πλανήτης ευγνωμονεί για αυτό το τεράστιο αγαθό που της έχει προσφέρει, σε πλείστες παραλλαγές βεβαίως, μαζί με τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη, τον Επίκουρο και τα άλλα παιδιά. Ας μην ξεχνιόμαστε και ας μην είμαστε μετριόφρονες λοιπόν για τα επιτεύγματά μας-greeks do it better.

Read more ...

Γυναίκες της Ροζάβα: «Η κοινωνία πρέπει να υποστεί μια θεμελιώδη πνευματική επανάσταση που θα δώσει τον ρυθμό για την κοινωνική επανάσταση»...

Details

Published: Friday, 08 November 2019 19:07

Written by Γιάννης Καστανάρας

Μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας (από διάφορες πηγές)

Για πολλά χρόνια η περιοχή της Ροζάβα εθεωρείτο ως μια προέκταση του Μπακούρ (βόρειο Κουρδιστάν/Τουρκία) ή του Μπασούρ (νότιο Κουρδιστάν/Ιράκ). Η Ροζάβα είναι το μικρότερο και το μοναδικό μέρος του Κουρδιστάν που ουδέποτε είχε πάρει τα όπλα εναντίον του κράτους. Σήμερα είναι η εστία μιας επανάστασης άλλου τύπου, εκεί που μέχρι πρόσφατα ήταν ουσιαστικά το λιγότερο δραστήριο μέρος.

Read more ...

«Ό,τι λέτε στα δελτία ειδήσεων»…

Details

Published: Thursday, 07 November 2019 11:05

Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Εδώ και αρκετές μέρες, με αφορμή την επιχείρηση εγκατάστασης προσφύγων και κατατρεγμένων από τους πολέμους, παρακολουθούμε σε διάφορες πόλεις και χωριά της βόρειας Ελλάδας σκηνές που θα μπορούσαν να έχουν βγει τόσο από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όσο και πρόσφατα από τη Γερμανία. Για να καταλάβετε γιατί αναφέρω συγκεκριμένα τη Γερμανία: Περισσότερες από 1.000 επιθέσεις σε καταλύματα προσφύγων έγιναν το 2015 στη Γερμανία – αριθμός πενταπλάσιος σε σύγκριση με το 2014. Τα περισσότερα κρούσματα βίας καταγράφονται στην επαρχία. Στις «επιθέσεις» περιλαμβάνονται κάθε είδους ποινικά αδικήματα, από την υποκίνηση μίσους με ρατσιστικά συνθήματα, μέχρι εμπρησμούς ξενώνων φιλοξενίας προσφύγων.

Read more ...

ΚΡΑΑΚ: "Οι σύγχρονες δομές «επικοινωνίας» σε συνδυασμό με την αδυναμία του μέσου ανθρώπου να τις διαχειριστεί ψύχραιμα έχουν δημιουργήσει ένα χαοτικό περιβάλλον γεμάτο επικριτικούς εγωκεντρικούς βασιλιάδες του μικρού δικού τους κόσμου"...

Details

Published: Thursday, 07 November 2019 09:51

Written by Γιάννης Καστανάρας

Συνέντευξη στον Αλέξη Καλοφωλιά και στον Γιάννη Καστανάρα

Φωτογραφίες: Άλκης Κανελλόπουλος

Οι ΚΡΑΑΚ είναι από τις περιπτώσεις των συγκροτημάτων που κάνουν κάποιον να κοιτάξει προς αυτούς μέσα από το ίδιο το όνομά τους. Ξεκίνησαν ως τρίο αυτοσχεδιασμού το 2014 και στην πορεία προστέθηκαν άλλα δύο μέλη για να καταλήξουν ως κουαρτέτο, με τη μουσική τους να παίρνει πιο συγκεκριμένη μορφή και ύφος. Η μπάντα αποτελείται από τους: Άγγελο Κώττα (μέλος επίσης των OmegaRay) στο μπάσο το Moog και τη φωνή, ο οποίος είναι και o υπεύθυνος και για τη συγγραφή των στίχων της μπάντας, τον Αντρέα Μπικουβαράκη στα τύμπανα (επίσης μέλος των doomers Okwaho και των Sounds like Barley), τoν Ντον Σταυρινό στη τρομπέτα, επίσης μέλος των CHICKN και τον Κώστα Πετρόπουλο στη κιθάρα. Πριν από μερικούς μήνες κυκλοφόρησαν το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους, μια DIY κυκλοφορία σε μορφή βινυλίου και σε ψηφιακή μορφή (περισσότερα για το άλμπουμ ΕΔΩ), και μ' αυτά και μ' αυτά ήρθε η ώρα να απαντήσουν σε μερικές ερωτήσεις του Merlin's Music Box.

Read more ...

Question Mark and The Mysterians: το «96 Tears» και άλλες ιστορίες

Details

Published: Wednesday, 06 November 2019 19:00

Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Τι μπορεί να συνδέει τον πλανήτης Άρη, την εποχή των δεινοσαύρων, το έτος 10.000 μ.Χ., μία παρέα παιδιών Μεξικάνων μεταναστών, μία γιαπωνέζικη ταινία επιστημονικής φαντασίας, ένα ερωτηματικό, η στάση «69» και μία ορθόδοξη εκκλησία σε κάποια επαρχιακή πόλη της πολιτείας του Μίσιγκαν; Η απάντηση είναι πολύ απλή: οι Question Mark & the Mysterians και η διαχρονική τους επιτυχία «96 Tears».

Read more ...

Oh Bondage! Up yours!: H συνθετική γοητεία της Poly Styrene...

Details

Published: Tuesday, 05 November 2019 19:15

Written by Eva M. Grey

Γράφει η Eva M. Grey

Αρκεί την ακούσεις να τραγουδάει μία φορά να και θα την θυμάσαι για πάντα. Μία φορά να τη δεις και θα σου μείνει αξέχαστη. Η Poly Styrene (κατά κόσμον Marianne Joan Elliott-Said), ήταν και θα συνεχίσει να είναι η εξαίρεση στον κανόνα της πανκ σκηνής. Ήταν η Βρετανίδα μουσικός, front woman, στιχουργός και είδωλο της μπάντας X-Ray Spex.

Read more ...

Tom Waits: "Rain Dogs" - Αναμιγνύοντας ιδέες στη χύτρα της μαγείας...

Details

Published: Monday, 04 November 2019 20:26

Written by Γιάννης Ζελιαναίος

Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος

Τέλη Σεπτέμβρη του 1985 και ο άνθρωπος που δεν έβγαλε ούτε ένα άσχημο άλμπουμ στην καριέρα του θα κυκλοφορήσει τον, κατά πολλούς μουσικόφιλους ανά τον κόσμο, καλύτερό του δίσκο. Το Rain Dogs του Tom Waits υποδέχεται την Αμερική του Ρίγκαν, παρακολουθώντας την πίσω από το κιτρινισμένο παράθυρο ενός απογευματινού τρένου, που διασχίζει τη χώρα με 19 μίλια την ώρα, όσα δηλαδή είναι και τα τραγούδια που υπάρχουν μέσα στο όγδοο κατά σειρά άλμπουμ του επονομαζόμενου και «βραχνού προφήτη».

Read more ...

27 Αυγούστου 1965: Όταν οι Μπιτλς συνάντησαν τον Έλβις...

Details

Published: Monday, 04 November 2019 17:33

Written by Ειρήνη Πολίτου

Γράφει η Ειρήνη Πολίτου

Υπάρχει ένας άγραφος κανόνας στην τέχνη που λέει ότι δεν πρέπει ποτέ να συναντάς τα είδωλα σου επειδή εννέα στις δέκα φορές θα σε απογοητεύσουν. Ο Τζον είχε ήδη απογοητευθεί μια φορά από τον Έλβις όταν ο τελευταίος αποστρατεύτηκε το 1960, με την εμφάνιση του σε αδιάφορες καλιφορνέζικες ταινίες με τα όμορφα αγόρια και κορίτσια και με τα μετριότατα τραγούδια του. Ωστόσο, κατά την διάρκεια ενός διαλείμματος της δεύτερης περιοδείας τους στην Αμερική, ο δημοσιογράφος Κρις Χατσινς κανόνισε μια συνάντηση με τον Έλβις στο σπίτι του στο Μπελ Ερ, όπου έμενε για τα γυρίσματα κάποιας ταινίας. Ο Έλβις δέχτηκε επειδή ο μάνατζέρ του τον είχε πείσει ότι μια τέτοια συνάντηση θα έπαιρνε μεγάλη δημοσιότητα. Η διαφορά ήταν ότι ο Έλβις δεν ήταν πλέον ο επαναστατημένος πιτσιρικάς που πριν από μια δεκαετία είχε εμπνεύσει τους τέσσερις μουσικούς από το Λίβερπουλ.

Read more ...

Στα μουσικά άδυτα των βάλτων της Λουιζιάνα (και μια μη αναμενόμενη σύσταση)...

Details

Published: Monday, 04 November 2019 15:14

Written by Αργύρης Αργυριάδης

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Όταν μιλάμε για την παραδοσιακή μουσικής της Λουιζιάνα, οι περισσότεροι γνωστοί μου συνήθως αναφέρουν την παραδοσιακή jazz της Νέας Ορλεάνης, τα blues και ίσως τα Creole. Αρκετά συχνά εκπλήσσονται όταν τους εξηγώ για μια μακρά παράδοση δυο παράλληλων μουσικών στυλ, το ένα από γαλλόφωνους λευκούς που είναι το cajun και το αφροαμερικανικό Zydeco και το άλλο με Γαλλικούς στίχους, τα οποία που μπορεί να μοιάζουν αρκετά επειδή και τα δυο αυτά ήδη χρησιμοποιούν εκτός από τη γαλλική γλώσσα και το ακορντεόν - ωστόσο είναι αρκετά διαφορετικά.

Read more ...

Patti Smith: «Όταν γράφω ένα ποίημα βρίσκομαι σ' έναν τελείως διαφορετικό κόσμο. Τον κόσμο της απόλυτης μοναξιάς»...

Details

Published: Friday, 01 November 2019 18:14

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Μετάφραση: Φαίη Φραγκισκάτου

Η ποίηση είναι μοναχική υπόθεση. Δε γράφεις ποίηση για το πλήθος. Η ποίηση είναι υψηλή επιδίωξη αυτο-δέσμευσης. Τα τραγούδια είναι για τους πολλούς. Όταν γράφω ένα τραγούδι, φαντάζομαι να το ερμηνεύω, να το προσφέρω. Πρόκειται για μια άλλη μορφή επικοινωνίας. Είναι για τους άλλους...

Read more ...

Η Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών του George A. Romero: Και οι «βρικόλακες» έγιναν ζόμπι...

Details

Published: Thursday, 31 October 2019 21:35

Written by Γιάννης Καστανάρας

 Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

«Ανέκαθεν οι ιστορίες μου αφορούσαν περισσότερο τους ανθρώπους και τα λάθη που κάνουν. Και τα ζόμπι, τρόπον τινά, βρίσκονται εκεί» – George Romero

Η Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών του George Α. Romero (4 Φεβρουαρίου 1940 – 16 Ιουλίου 2017), αυτό το ανατρεπτικό ορόσημο των ταινιών τρόμου, δεν είναι μόνο η μητέρα όλων των ταινιών με ζόμπι, αλλά και το συνταρακτικό όραμα μιας Αμερικής που στην εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ καταβρόχθιζε τον ίδιο της τον εαυτό. Αυτή η προϋπόθεση που έχει γίνει τόσες και τόσες φορές προϊόν απομίμησης – μια ομάδα αγνώστων μεταξύ τους ανθρώπων που σέρνονται στους τοίχους μιας αγροικίας ενώ πλησιάζουν σαρκοβόροι νεκροζώντανοι – μεταμορφώνεται σε έναν έξυπνο (και τελικά ανατριχιαστικό) σχολιασμό πάνω στο φυλετικό ζήτημα, μετατρέποντας σε ήρωα τον Duane Jones, τον μοναδικό μαύρο ηθοποιό της ταινίας.

Read more ...

Τάσος Λειβαδίτης: «O ουρανίσκος μας είναι ένα κοιμητήρι όπου σαπίζουν χιλιάδες ανείπωτα λόγια»...

Details

Published: Wednesday, 30 October 2019 11:16

Written by Merlin's Music Box

 «Και μια μέρα θέλω να γράψουν στον τάφο μου: Έζησε στα σύνορα μιας ακαθόριστης ηλικίας και πέθανε για πράγματα μακρινά που είδε κάποτε σε ένα αβέβαιο όνειρο»... 

Black Flag: Ανεμίζοντας Μαύρη Σημαία στα πεδία των σφαγών του Λος Άντζελες με τα λευκά σπίτια...

Details

Published: Tuesday, 29 October 2019 23:05

Written by Πάνος Τομαράς

του Henry Rollins

Μετάφραση: Πάνος Τομαράς

Το 1981 η πανκ σκηνή του Χόλιγουντ απέπνεε μια αίσθηση κινδύνου, αλλά δεν είχε επιδιώξεις ούτε περιεχόμενο. Αυτό που παρατήρησα αμέσως μόλις έφτασα, ήταν η επιρροή του «Χόλιγουντ» και της κουλτούρας της Νότιας Καλιφόρνιας στην πανκ σκηνή του Λος Άντζελες. Υπήρχε μια λαμπερή πλευρά και μια υπόγεια αίσθηση αυτοπεποίθησης που είχε κάτι από Τζέιμς Ντιν. Πολλοί άντρες καλλιεργούσαν την ατημέλητη, ηρωική εικόνα τους με το πάθος ενός επίδοξου φωτομοντέλου, ενώ τα πανταχού παρόντα όμορφα θηλυκά δεν ήταν απλώς αντικείμενα παρατήρησης της στερημένης νιότης μου – ήταν πραγματικά όμορφοι άνθρωποι. Όταν ετοιμάζονταν για μια συναυλία, πολλοί έμοιαζαν σαν να πήγαιναν για το κάστινγκ κάποιας ταινίας. Δεν υπαινίσσομαι ότι ήταν τίποτα παρατρεχάμενοι φλώροι, αλλά σίγουρα το γεγονός ότι τόσοι πολλοί απ’ αυτούς ήταν ιδιαίτερα εμφανίσιμοι, χάριζε στην όλη σκηνή μια αδιαμφισβήτητη γοητεία.

Read more ...

Why dont' do right?

Details

Published: Monday, 28 October 2019 15:24

Written by Φαίη Φραγκισκάτου