Beau Eastman’s Last Pair of Boots/Desert's Breath

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

“Υπάρχουν δύο πιθανοί λόγοι για να βρεθείς στην έρημο. Ο ένας είναι γιατί γυρεύεις κάτι. Ο άλλος γιατί έχεις χαθεί. Κάποιες φορές μπορεί να ισχύουν ταυτόχρονα και οι δύο λόγοι. Εγώ δεν βρίσκομαι όμως για κανέναν από αυτούς τους δυο... Η έρημος υποδέχεται αδιάκοπα και αιώνια τους καταραμένους, χωρίς όρια και χωρίς να περιορίζεται από το χρόνο. Η μυρωδιά της σκόνης ανακατεύεται με αυτή της απελπισίας που μαστιγώνει την ψυχή και το δέρμα. Και να ήταν μόνο η σκόνη...Ο ήλιος καίει μανιασμένα, και εγώ σαν ζώο πληγωμένο, ζαλισμένος και γυμνός, βασανίζομαι ανάμεσα στο σκληρό άγγιγμα της άμμου και τη βουή του ανέμου που μοιάζει να σφυρίζει τον δικό μου θρήνο».

Read more ...

Thalia Zedek: Noise rock storyteller...

Γράφει ο Θανάσης Μήνας

Η Thalia Zedek αξιώνει μια θέση στην πρωτοπορία του underground rock των 80’ς. Γεννημένη το 1961, περίπου συνομήλικη με την Kristin Hersh ή την Kim Deal και οπωσδήποτε της ίδιας κλάσης δημιουργός (αν και δεν γνώρισε ανάλογη επιτυχία με τις προαναφερθείσες), η Thalia Zedek είναι ενεργή από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 ως τραγουδίστρια και κιθαρίστας σε σπουδαία συγκροτήματα του underground, όπως οι Dangerous Birds, οι Uzi, οι Live Skull και φυσικά οι Come. Με τους τελευταίους μάλιστα άγγιξε το καλλιτεχνικό ζενίθ της και έφτασε στα πρόθυρα της επιτυχίας στον απόηχο των Nirvana, στα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’90. Έχει ορθά επισημάνει ότι η μουσική της Thalia Zedek μπορεί να οριστεί από «το μόνιμο, επώδυνο τσίμπημα στη φωνή της, το μπλουζ δάγκωμα της κιθάρας της, τους εκπληκτικά καθαρούς στίχους για τη ζωή και την απώλεια».

Read more ...

R.I.P. Bruce Loose (Flipper)

 
Χθες έγινε γνωστό ότι έφυγε από τη ζωή ο Bruce Loose, τραγουδιστής και μπασίστας των θρυλικών FLIPPER. Ένα από τα πιο εμβληματικά και επιδραστικά συγκροτήματα της μετάβασης του πανκ στο hardcore, που δημιουργήθηκε στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α. το 1979. Σε αντίθεση με τα περισσότερα συγκροτήματα του hardcore, οι FLIPPER έπαιζαν πιο αργά, ενσωματώνοντας έντονα στοιχεία noise στον ήχο τους. Θεωρούνται –και όχι άδικα– από τους πρώτους που έπαιξαν sludge. Γι' αυτό άλλωστε, εκτός από τους Nirvana και τους Mudhoney, υπήρξαν βασική επιρροή και για τους Melvins. Το Generic Flipper του 1982 παραμένει ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ του αμερικανικού underground.
 
Υ.Γ.: Εκτός από τις πολλές φωτογραφίες του Kurt Cobain με μπλούζα των FLIPPER, στη χειρόγραφη λίστα του με τα αγαπημένα του 50 άλμπουμ περιλαμβάνεται και το Generic Flipper.
 
R.I.P. Bruce Loose...

Read more ...

Kidney Black: Το πρώτο τους άλμπουμ έχει τίτλο «Urban Decay» και ακούγεται σαν ένα μανιφέστο της αστικής εμπειρίας...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Σε μια εποχή που τα πάντα καταρρέουν και η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο πνιγηρή, το πρώτο άλμπουμ των Kidney Black με τίτλο Urban Decay δεν λειτουργεί μόνο ως μουσικό γεγονός αλλά ως κοινωνικό σχόλιο. Με ρίζες βαθιά χωμένες στο grunge, το punk και τον σκοτεινό ήχο της αστικής καταπίεσης, η μπάντα εμφανίζεται με έναν δίσκο που ηχεί σαν κραυγή μέσα από τα ερείπια.

Read more ...

Zabriskie Point: Αλλόκοτη αφήγηση, εντυπωσιακές εικόνες αλλά και θλιβερές κριτικές...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Μπάτσος: Όνομα;
Μαρκ: Karl Marx
Μπάτσος: Πώς το προφέρεις;

Read more ...

«Under The Spell»: Το ντεμπούτο άλμπουμ των Γερμανών Morbyda είναι ένας φόρος τιμής στη δύναμη του μέταλ ως καλλιτεχνική αλλά και ιδεολογική έκφραση...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Το ντεμπούτο άλμπουμ των Morbyda με τίτλο Under the Spell αποτελεί μια γεμάτη δύναμη και συναισθηματική ένταση μουσική δήλωση που ξεπερνά τον απλό φόρο τιμής στις μουσικές ρίζες τους. Το άλμπουμ υφαίνει ένα πλούσιο πέπλο επιρροών που τιμά όχι μόνο την κληρονομιά του heavy metal της δεκαετίας του 1980 στη γενέτειρά τους, την Λειψία της Γερμανίας, αλλά και την βαθιά ιστορική παράδοση που φέρει το όνομά τους.

Read more ...

Θέρεμιν: Ένα όργανο που παράγει μουσική χωρίς φυσική επαφή...

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Το θέρεμιν – αυτό το εξωτικό, σχεδόν εξωγήινο μουσικό όργανο που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από τις σελίδες ενός μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας – είναι μια υπενθύμιση ότι η μουσική και η τεχνολογία έχουν τη δύναμη να υπερβαίνουν τα όρια της φαντασίας μας. Με τις μεταλλικές του κεραίες και τους αιθέριους ήχους του, το θέρεμιν παραμένει ένα μυστήριο για πολλούς, συνδυάζοντας την εφευρετικότητα της επιστήμης με την αισθητική της τέχνης.

Read more ...

The Velvet Underground: Νύχτες του Σαν Φρανσίσκο...

Γράφει ο Θανάσης Μήνας

Οι ζωντανές ηχογραφήσεις της θρυλικής μπάντας στο club Matrix το 1969

Το 1969 βρήκε τους Velvet Underground σε ένα σημείο καμπής. Με τον Doug Yule να έχει αντικαταστήσει τον John Cale στο μπάσο, η κυκλοφορία του τρίτου τους άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους συνέπεσε με τη μεταπήδησή τους από το προοδευτικό label της Verve στην πιο κορπορατιστική MGM. Το σημαντικότερο: ο Lou Reed ήρθε σε ρήξη με τον Andy Warhol, ο οποίος σταμάτησε να τους μανατζάρει. Οιονεί αποσυνάγωγοι του Factory, οι Velvets υιοθέτησαν ένα λίγο πιο τυπικό στήσιμό ως rock μπάντα, αποβάλλοντας εν μέρει τη θεατρικότητα των πρώτων τους ημερών. Οι αλλαγές αυτές απηχούν στο υλικό τους: στο στακάτο rock ‘n’ roll που χαρακτηρίζει τα νέα τους κομμάτια (“I Can’t Stand It”, “Foggy Notion” κλπ.), τα οποία προορίζονταν για ένα στούντιο album (το επονομαζόμενο “1969”) που όμως δεν κυκλοφόρησε στην εποχή του• τραγούδια από τον δίσκο εμφανίστηκαν σε ανθολογίες (“VU” κ.ά.) τις επόμενες δεκαετίες.

Read more ...

There Will Be Blood: Μια ταινία σαν σεισμός (Αφιέρωμα στον Paul Thomas Anderson #6)

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Όχι για να τη δεις. Για να την αντέξεις...

Το There Will Be Blood δεν προβάλλεται. Κατεβαίνει σαν βροντή από τον ουρανό. Γραμμένο με τα κατάλοιπα μιας Αμερικής που δεν έχει πια Θεό, παρά μόνο Μαύρο Χρυσό. Στο φόντο μιας “εποχής των πρωτοπόρων”, o Paul Thomas Anderson ξετυλίγει ένα σκοτεινό Ευαγγέλιο για το πώς γεννιούνται οι αυτοκρατορίες μέσα από αίμα, πετρέλαιο και μοναξιά.

Read more ...

Τα φαντάσματα στην ελληνική επαρχία...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Tα φαντάσματα στην ελληνική επαρχία δεν είναι ακίνδυνα πνεύματα, είναι στοιχειά, δεν εμφανίζονται σε γοτθικά νεκροταφεία που δεσπόζουν μεγαλοπρεπή και επιβλητικά αγάλματα, δεν σέρνουν αλυσίδες βαριές και ασήκωτες, δεν φορούν λευκά σεντόνια, δεν τρίζουν σαν τις ψυχές που δεν βρίσκουν ανάπαυση οι εσωτερικές σκάλες στο διάβα τους, δεν γλυστράνε στο καλογυαλισμένο δάπεδο ή το ξύλινο παρκέ της έπαυλης ή του αρχοντικού, δεν σκοτώνουν πρώτα τους υπηρέτες και τις υπηρέτριες του σπιτιού. Δεν παραμονεύουν τα απογεύματα λίγο πριν σερβίρει το τσάι ο μπάτλερ...

Read more ...

Φραντς Γέγκερστετερ: Αντιρρησίας συνείδησης και αντιφασίστας...

Γράφει ο Προκόπης Σαμαρτζής

Ο Φραντς Γέγκερστετερ [Franz Jägerstätter] γεννήθηκε στο Σαντ Ράτενγκ, ένα μικρό χωριό της Άνω Αυστρίας, το 1907 και από μικρή ηλικία δούλευε στη φάρμα της οικογένειάς του. Λίγα χρόνια αργότερα θα γνωρίσει τη Φραντσίσκα Σλάγκελ και θα ερωτευτούν. Το 1936 θα παντρευτούν και θα αποκτήσουν τρεις κόρες. Η οικογένεια του Φραντς ζει σε ένα απομονωμένο χωριό στις Άλπεις. Πιστεύουν στον Θεό και στη φροντίδα του, είναι αγαπημένοι με τους συγγενείς τους και με τους συντοπίτες τους. Κάνουν μια ήσυχη ζωή, μια «κρυφή» ζωή, εκείνη που περνά απαρατήρητη στη ροή της Ιστορίας, απολαμβάνοντας την ομορφιά της φύσης και την απλότητα της αγροτικής ζωής…

Read more ...

Dot Dash Sounds: ο νέος avant-rock θόρυβος της Νέας Υόρκης...

Γράφει ο Θανάσης Μήνας

Ο Tom Hyland, γνωστός και ως TomDash, παρανόμι που οφείλει στο αγαπημένο του τραγούδι των Wipers, είναι εδώ και χρόνια ένας aficionado και ακούραστος εργάτης του νεοϋορκέζικου underground. Παραγωγός ραδιοφώνου, DJ και promoter συναυλιών σε μικρά club, ο Hyland υποστηρίζει και αναδεικνύει νεοσύστατες (αλλά και παλαιότερες) τοπικές (και όχι μόνο) μπάντες που κινούνται σε ένα μουσικό φάσμα που καλύπτει κυρίως τα ηχοτόπια του avant-rock, του post-punk και του post-h/c.

Read more ...

Arthur Lee: Μακριά από καλούπια...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Στη φωτογραφία o Arthur Lee στη διάρκεια της εμφάνισής των Love στο φεστιβάλ του Νιούπορτ, Καλιφόρνια, 21 Ιουνίου 1969.

O Arthur Lee πέρασε μεγάλο μέρος της παιδικής του ηλικίας στο Νότιο Κεντρικό Λος Άντζελες και από πολύ μικρός αναγκάστηκε να υιοθετήσει μια ζόρικη συμπεριφορά για να τα βγάζει πέρα στη ζόρικη γειτονιά του. «Δεν μου αρέσει η βία, αλλά μου αρέσει να παλεύω», έλεγε χαρακτηριστικά – κάτι μάλλον ειρωνικό για έναν άνθρωπο που ονόμασε το συγκρότημά του «Love», ένα τέλειο απόσταγμα της ψυχεδελικής Δυτικής Ακτής στα μέσα της δεκαετίας του '60.

Read more ...

Καλλιόπη Μητροπούλου – Between (2025)

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Φωτογραφία: Γιώργος Αθανασίου

Δεν είναι όλοι οι δίσκοι για όλες τις ώρες. Κάποιοι απαιτούν σιωπή, απουσία ειδοποιήσεων και έναν εσωτερικό ρυθμό πιο αργό από το scroll. Το Between, το πρώτο προσωπικό άλμπουμ της Καλλιόπης Μητροπούλου, κυκλοφορεί χωρίς τυμπανοκρουσίες αλλά με την ισχύ μιας υπαρξιακής παραδοχής: δεν χρειάζεται να είσαι κάτι συγκεκριμένο για να υπάρξεις. Αρκεί να είσαι "ανάμεσα". Και κάπως έτσι, η Καλλιόπη παραδίδει μια δισκογραφική εμπειρία που δεν μπαίνει σε playlist - κατοικεί. Το Between δεν είναι άλμπουμ. Είναι κατάσταση.

Read more ...

Grey River and Τhe Smoky Mountain: «Είμαστε story-tellers, με άξονα τις συναισθηματικές συνήθειες που έχει ο άνθρωπος...»

 Ο Θανάσης Μήνας συζητά με τη Ρένα Παπαγεωργίου (τραγούδι/μαντολίνο) και τον Σαράντο Γκουμάκο (φωνητικά/κιθάρα) με άξονα το τρίτο άλμπουμ των Grey River and Τhe Smoky Mountain με τίτλο Wake Me Up When I’m Home.

Με το ντεμπούτο τους EP “Something's Wrong” και τα δύο πρώτα τους album (Captain Death, 2017 και Live to Tell the Τale, 2020, Ikaros Records), οι Grey River and Τhe Smoky Mountain άφησαν το αποτύπωμά τους στο σύγχρονο roots revival, με την ευχέρειά τους να επεξεργάζονται και να φιλτράρουν με γνώση και μεράκι μουσικά ιδιώματα που εκτείνονται από το bluegrass, την country και το blues ως την ιρλανδέζικη folk. Μιλάμε δηλαδή για ένα σύνολο από μουσικά στυλ που μετανάστευσαν από την κέλτική γη ή -βίαια- από την υποσαχάρια Αφρική στον αμερικανικό Νότο, νοτίως της νοητής Mason-Dixon Line∙ εκεί αναμείχθηκαν, μπολιάστηκαν και σμιλεύθηκαν εκ νέου στις περιοχές που διαρρέει ο Μεγάλος Ύπουλος, ο Μισσισσιπής, που η λαογραφία του απαθανατίστηκε στα γραπτά του Φώκνερ και του Μαρκ Τουαίην – μια παραπλήσια εικονοποιία, πιο «θαλασσινή», διέπει και τα τραγούδια των Grey River and the Smoky Mountain, ειδικά στο νέο τους άλμπουμ, το οποίο, όπως θα δούμε πιο κάτω, έχει concept χαρακτήρα.

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1