Blog

Πώς είπατε; Polaroid Buffalo Club...

Details: Published: Wednesday, 08 April 2020 11:21; Written by Merlin's Music Box

Οι Polaroid Buffalo Club είναι ψυχεδελική ροκ μπάντα από την Αθήνα. Μας συστήνονται με το ντεμπούτο άλμπουμ τους Twisted Collage, που κυκλοφορεί από την Ikaros Records.
To Twisted Collage ηχεί σαν soundtrack με αρχή μέση και τέλος. Υπάρχουν πολλές διακυμάνσεις που σε κάνουν να περάσεις από διαφορετικές ψυχικές καταστάσεις. Αυτό που παραμένει κοινό και ενωτικό σε όλα τα κομμάτια είναι η 60’s αισθητική του ήχου. Οι επιρροές είναι ξεκάθαρες: Surf rock και spaghetti western soundtracks, ψυχεδελική σκηνή του San Francisco, αλλά και μουσικές από όλο τον κόσμο, όπως raga και native American μουσική μεταξύ άλλων.

Μια μικρή υπενθύμιση...

Details: Published: Tuesday, 07 April 2020 11:58; Written by Merlin's Music Box

Kemerov: Δυο νέα killer κομμάτια...

Details: Published: Monday, 06 April 2020 20:49; Written by Merlin's Music Box

To «Black Right Hands / Anti-Hero Tights» είναι το νέο single των Kemerov από τις Σέρρες. Κουβαλά τον ανανεωμένο και εκρηκτικό death ‘n’ roll ήχο της μπάντας και είναι ο προπομπός του επερχόμενου άλμπουμ (ήδη σε διαδικασία παραγωγής), το οποίο θα ακολουθήσει το ντεμπούτο του 2017 «FMKD» αργότερα μέσα στο 2020. Το single κυκλοφόρησε σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες στις 3 Απριλίου 2020, ενώ θα κυκλοφορήσει και σε μορφή μαύρου 7ιντσου βινυλίου σε 200 αντίτυπα την 1 Μαΐου 2020, σε συμπαραγωγή τεσσάρων labels (Vault Relics, Straight from the Heart Records, World’s Appreciated Kitch, Nothing to Harvest Records) και σε 5 χρωματικές παραλλαγές στο εξώφυλλο (κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, ροζ, μπλε). Υπάρχει ήδη η δυνατότητα προπαραγγελίας από το bandcamp της μπάντας.

Οι Police στο Σπόρτινγκ - Η συναυλία που άλλαξε την ιστορία...

Details: Published: Monday, 06 April 2020 17:55; Written by Θανάσης Ζελιαναίος

Γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος

Σαράντα ολόκληρα χρόνια συμπληρώθηκαν αυτές τις μέρες από την στιγμή οι Police ήρθαν για δύο συναυλίες στο Σπόρτινγκ στις 30 και 31 Μαρτίου του 1980. Όμως από τις τόσες και τόσες σημαντικές και ιστορικές συναυλίες που έγιναν στη δεκαετία του '80 στην Ελλάδα γιατί υπάρχει ανάγκη να ανατρέξουμε σ’αυτήν εδώ; Τι το τόσο σημαντικό είχε; Αρκεί να ρίξει κάνεις μία γρήγορη ματιά στο συναυλιακό χάρτη της χώρας πριν και μετά και θα καταλάβει. Από τη συναυλιακή λειψυδρία των 70ς στον οργασμό της δεκαετίας του '80 (που άρχισε μάλιστα να εκδηλώνεται αμέσως μετά) η διαφορά είναι χαοτική.

10 Code: "Οι καλλιτέχνες έχουν βήμα και εξωστρέφεια και αυτό τους δίνει, εκτός από λόγο, και μία παραπάνω ευθύνη. Αν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις μέσα από την τέχνη σου, πρέπει να το πεις..."

Details: Published: Monday, 06 April 2020 12:08; Written by Γιάννης Καστανάρας

Κείμενο-Συνέντευξη: Γιάννης Καστανάρας

Πριν από πάρα πολλά χρόνια, στη διάρκεια μιας συζήτησης με καλούς φίλους αρκετά μεγαλύτερους από εμένα, κοκορευόμουν για τα μουσικά μου γούστα και συγκεκριμένα εξυμνούσα τις αρετές του punk προσπαθώντας να πείσω την παρέα για πράγματα που προφανώς αγνοούσαν ή τους ήταν αδιάφορα, καθόσον η μουσική τους παιδεία ήταν κυρίως κλασικίζουσα ή λαϊκοέντεχνη της μεταπολιτευτικής περιόδου. Τελικά, ο ένας από αυτού, ο πιο περίεργος, αποφάσισε να δοκιμάσει τα γούστα μου και μου ζήτησε να του γράψω μια κασέτα με σχετικά τραγούδια. Όπερ και έκανα...

Poison Girl: Έργα και η μέρες της Vi Subversa...

Details: Published: Friday, 03 April 2020 19:07; Written by Μιχάλης Πούγουνας

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Πριν λίγες μέρες είδα σε ένα βίντεο τραβηγμένο το 2015 στο Green Door του Brighton την ογδοντάχρονη Vi Subversa να τραγουδάει μπροστά σε ένα συγκινημένο κοινό το “Old Tart's Song” των Poison Girls, ένα τραγούδι που εκφράζει με έξυπνο τρόπο τον ρόλο των δύο φύλων.

Οι στίχοι του τραγουδιού λένε: «Αν ξαναγεννιόμουν, θα ήθελα να επιστρέψω σαν άνδρας, Αν ξαναγεννιόμουν, να ήμουν ένας κόκορας και όχι μια κότα. Δεν θέλω να είμαι σαν την μητέρα μου, να ακολουθώ, να μένω πίσω, να περιμένω πρώτα όλους τους άλλους. Αν ζούσα ξανά, θα παντρευόμουν μια γυναίκα να με φροντίζει μέρα – νύχτα. Δεν θέλω να είμαι σαν την μητέρα μου, να ακολουθώ, να μένω πίσω, να περιμένω πρώτα όλους τους άλλους. Παλιά ήμουν χάρμα οφθαλμών και πουλούσα τον εαυτό μου σαν έργο τέχνης. Τώρα νιώθω σαν την μητέρα μου, είναι φτηνή και δεν την νοιάζει. Όλοι έχουμε την τιμή μας. Άντε και γαμηθείτε!»

Καταστολή και ολοκληρωτισμός: Το εναλλακτικό «εμβόλιο» της κυριαρχίας εναντίον της πανδημίας του Κορονοϊού

Details: Published: Friday, 03 April 2020 11:32; Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

«Πάντα οι λέξεις “Δικαιοσύνη” και “Πειθαρχία” θα χρησιμεύουν σαν εργαλείο βίας και σαν όπλα ανικανότητας»
(Ζάκ Ρουσσώ)

Τις τελευταίες μέρες, η ειδησεογραφία σχεδόν μονοπωλείται από ειδήσεις αστυνομικού/κατασταλτικού ενδιαφέροντος αντί για ιατρικού, όπως θα ήταν εύλογο και λογικό εφόσον ο πλανήτης βρίσκεται αντιμέτωπος με μια κατάσταση, την οποία οι σημερινοί κάτοικοί του δεν έχουν ξαναζήσει σε τόσο μεγάλο εύρος. Ο κόσμος θα περίμενε από τα κράτη ανακοινώσεις σχετικές με την αντιμετώπιση του κορονοϊού σε ερευνητικό και ιατρικό επίπεδο. Αντίθετα, διαβάζει συνεχώς, πέρα από μια κλιμακούμενη μακάβρια στατιστική κρουσμάτων και νεκρών, νέα που έχουν να κάνουν αποκλειστικά με τον περιορισμό του σε μια ιδιότυπη «αυτοφυλάκιση». Θα μπορούσα να το δεχτώ, εφόσον η πειθαρχία του περιορισμού συνοδευόταν με ειδήσεις που έχουν να κάνουν με την αντιμετώπιση της πανδημίας σε ιατρικό επίπεδο – αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Αντίθετα, κάθε μέρα διαβάζουμε ειδήσεις από διάφορες χώρες όπου η καταστολή, ο έλεγχος και η αύξηση της κρατικής αυταρχικότητας κλιμακώνονται και συναγωνίζονται τους θανάτους.

Λευκή Συμφωνία: Όνειρο μέσα σε όνειρο... (αποκλειστική συνέντευξη του Θοδωρή Δημητρίου)

Details: Published: Thursday, 02 April 2020 17:24; Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Αποκλειστική συνέντευξη στη Φαίη Φραγκισκάτου

(φωτό: Κανέλλα Κλιματσίδα)

Οι Λευκή Συμφωνία επιστρέφουν στη δισκογραφία με το νέο άλμπουμ Σαν Τον Ήλιο. Τα καινούργια κομμάτια υπηρετούν απόλυτα το dark wave - post punk dark rock ύφος της μπάντας με έναν σαφώς προσωπικό και σύγχρονο τρόπο. Το γκρουπ ενσωματώνει στη μουσική του ατμοσφαιρικά, μελαγχολικά ηχοτοπία με ψυχεδελικά και progressive χρώματα. Τα δυο σινγκλ που έχουν ήδη κυκλοφορήσει ("Μέχρι Τον Θάνατο" και "Σαν Τον Ήλιο") έχουν την καθολική αποδοχή του κοινού και ο νέος δίσκος αναμένεται εδώ και μήνες με μεγάλη προσμονή. Μία κυκλοφορία που στέκεται επάξια δίπλα στους καθοριστικούς για την ελληνική ανεξάρτητη σκηνή προηγούμενους δίσκους του group και ανοίγει τον κύκλο της νέας δισκογραφικής παρουσίας της μπάντας τόσο στην ελληνική όσο και στην διεθνή μουσική πραγματικότητα.

Ανακαλύπτοντας το new wave της βρετανικής jazz (Μέρος 2ο)

Details: Published: Tuesday, 31 March 2020 16:29; Written by Μιχάλης Πούγουνας

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Αγνοώντας πλήρως αρκετά από αυτά τα νέα παιδιά που απαρτίζουν την νέα σκηνή της jazz της Μεγάλης Βρετανίας, έψαξα να βρω τρόπους για να ακούσω δουλειές τους και να διαπιστώσω περί τίνος πρόκειται. Σκέφτηκα λοιπόν να βρίσκω ένα άτομο και να ακολουθώ τους ανθρώπους με τους οποίους έχει συνεργαστεί.

Χαραντίνα...

Details: Published: Tuesday, 31 March 2020 10:19; Written by Αχιλλέας ΙΙΙ

Γράφει ο Αχιλλέας ΙΙΙ

–Μπορούμε να βγούμε τώρα! Είναι πια ασφαλές, το είπαν στις ειδήσεις. Κλείσε το τηλέφωνο και πάμε. Ραντεβού στη γωνία σε πέντε λεπτά.

–Άσε με, δεν πάω πουθενά. Δώσε χαιρετίσματα στον έξω κόσμο.

Ακούστε το πρώτο τραγούδι των Social Waste από το νέο τους άλμπουμ και δείτε το σχετικό βίντεο...

Details: Published: Friday, 27 March 2020 17:06; Written by Merlin's Music Box

Οι Social Waste έχουν έτοιμο το νέο τους άλμπουμ που έχει τίτλο «Σύνορα» και θα κυκλοφορήσει τις προσεχείς μέρες. Το πρώτο κομμάτι και βίντεο έχει τίτλο "Τα μέγαρα" (καταλαβαίνετε για ποια "μέγαρα" πρόκειται - όχι πάντως για την πόλη) και όπως συμβαίνει πάντα με τους S.W. οι στίχοι του κυριολεκτικά... πυρπολούν!

φωτογραφία: Σπύρος Μπακάλης

FROM THE VAULTS: Πλήρης Οδηγός στην Ψυχεδελική Μουσική (Ποπ + Ροκ 1986-87)

Details: Published: Thursday, 26 March 2020 19:47; Written by Θανάσης Ζελιαναίος

Γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος

Τούτο εδώ είναι ένα κλασσικό αφιέρωμα των 80ς. Ολοκληρώθηκε σε δώδεκα συνέχειες από το τεύχος 102 ως το τεύχος 114 (Φθινόπωρο 1986 - Φθινόπωρο 1987) με εξαίρεση το τεύχος Ιανουαρίου του '87 που επειδή ήταν απολογιστικό του '86 δεν είχε κάτι. Σε καμιά από τις δώδεκα συνέχειες δεν αναγράφεται ο συντάκτης του (τις έκανε το Π+Ρ κάτι τέτοιες μαλακίες τότε), αλλά κατά πάσα πιθανότητα είναι ο Νίκος Κοντογούρης (δε μπορώ να σκεφτώ κάποιον άλλον από το δυναμικό του Π+Ρ τότε που θα μπορούσε να είναι).

Ανακαλύπτοντας το new wave της βρετανικής jazz (Μέρος 1ο)

Details: Published: Wednesday, 25 March 2020 20:37; Written by Μιχάλης Πούγουνας

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Αρχικά θα ήθελα να δηλώσω άσχετος με την jazz αλλά με τον κορονοϊό και την κλεισούρα είπα να το ψάξω λίγο το θέμα και να γράψω σε κάποιες συνέχειες τα ευρήματά μου σχετικά με την νέα jazz σκηνή της Μεγάλης Βρετανίας. Θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω αυτό από την αρχή επειδή η jazz είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο και δεν θα ήθελα να το παίξω έξυπνος σε κανέναν. Δεν είμαι ειδήμων.

ΥΓΕΙΑ: Θεμελιώδες Δικαίωμα του Ανθρώπου - Συντακτική Υποχρέωση των Κινημάτων

Details: Published: Tuesday, 24 March 2020 17:44; Written by Αργύρης Αργυριάδης

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Με αφορμή την σημερινή πανδημία θα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως φτάσαμε ως εδώ. Η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, πέρα από τα εμφανή δημοσιονομικά ελλείμματα, την επίθεση στα κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα, και τα χαράτσια έχει και τις αόρατες από τους θεσμούς παράπλευρες απώλειες. Το γενικότερο κοινωνικοπολιτικό κλίμα και η οικονομική ύφεση οδηγεί στη μεγαλύτερη εξαθλίωση τμημάτων του πληθυσμού: Άποροι, μετανάστες, εξαρτημένοι και νεόπτωχοι άστεγοι συνθέτουν το καινούργιο παρατημένο & πλεονάζων ανθρώπινο δυναμικό το οποίο αφήνεται μόνο στην τύχη του χωρίς καμία κοινωνική φροντίδα, υγειονομική πρόνοια, ούτε κάποια στρατηγική επανένταξης. Η πραγματικότητα πλήττει όλες τις ηλικιακές ομάδες με τον αριθμό των αστέγων να έχει αυξηθεί κατά 20%.

Kurt Weill και Bertolt Brecht: Μουσικά έργα για επαναστατημένους παρίες...

Details: Published: Monday, 23 March 2020 18:45; Written by Γιάννης Ζελιαναίος

Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος

«Δείξε μου το δρόμο για το επόμενο ουίσκι μπαρ / Ω, μην ρωτάς γιατί…» τραγουδούσαν περήφανα και ομόφωνα, κάπου εκεί στο 1930, οι πόρνες της παράστασης The Rise and Fall of the City Mahagonny που ανέβηκε στη Γερμανία καθώς το παρανοϊκό ναζιστικό κοινό αντιδρούσε έντονα σε όλον αυτό γενναίο συναισθηματικό συρφετό. Τριάντα εφτά χρόνια μετά –και συγκεκριμένα το 1967– οι Doors θα κυκλοφορούσαν το ντεμπούτο τους άλμπουμ διασκευάζοντας το «Alabama Song» και κάνοντας γνωστή την σύνθεση του Kurt Weill και τους στίχους του Bertolt Brecht στην ευρύτερη rock κοινότητα και όχι μόνο.