Ευσεβείς ανθρωποφάγοι...

Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος

Φωτογραφία: Τατιάνα Μπόλαρη

Η αρχαιοελληνική λέξη μπάρμπεκιου παραμένει σταθερά το διαχρονικό σήμα κατατεθέν της ευζωίας του περήφανου λαού μας,προσδίδοντας παγκόσμια αίγλη και διαπολιτισμικό κύρος στη ράτσα μας την οποία όλος ο πλανήτης ευγνωμονεί για αυτό το τεράστιο αγαθό που της έχει προσφέρει, σε πλείστες παραλλαγές βεβαίως, μαζί με τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη, τον Επίκουρο και τα άλλα παιδιά. Ας μην ξεχνιόμαστε και ας μην είμαστε μετριόφρονες λοιπόν για τα επιτεύγματά μας-greeks do it better.

Read more ...

Γυναίκες της Ροζάβα: «Η κοινωνία πρέπει να υποστεί μια θεμελιώδη πνευματική επανάσταση που θα δώσει τον ρυθμό για την κοινωνική επανάσταση»...

Μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας (από διάφορες πηγές)

Για πολλά χρόνια η περιοχή της Ροζάβα εθεωρείτο ως μια προέκταση του Μπακούρ (βόρειο Κουρδιστάν/Τουρκία) ή του Μπασούρ (νότιο Κουρδιστάν/Ιράκ). Η Ροζάβα είναι το μικρότερο και το μοναδικό μέρος του Κουρδιστάν που ουδέποτε είχε πάρει τα όπλα εναντίον του κράτους. Σήμερα είναι η εστία μιας επανάστασης άλλου τύπου, εκεί που μέχρι πρόσφατα ήταν ουσιαστικά το λιγότερο δραστήριο μέρος.

Read more ...

Antifa - Εγχειρίδιο προς αντιφασιστική χρήση... (απόσπασμα από το βιβλίο του Μαρκ Μπρέι που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων)

Μαρκ Μπρέι (Mark Bray)
Antifa
Εγχειρίδιο προς αντιφασιστική χρήση (Εκδόσεις των Συναδέλφων, Νοέμβριος 2019)
Μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας

Από τότε που υπάρχει φασισμός, υπάρχει και αντιφασισμός – γνωστός επίσης ως «antifa». Γεννημένο από την αντίσταση εναντίον του Μουσολίνι και του Χίτλερ τις δεκαετίες του 1920 και του 1930, το αντιφασιστικό κίνημα αναπτύχθηκε τις επόμενες δεκαετίες και σήμερα αποτελεί την αιχμή του δόρατος απέναντι στην ξενοφοβία, τον ρατσισμό και τον φασισμό. Το antifa κίνημα στερεί από τους φασίστες την ευκαιρία να διασπείρουν τον δηλητηριώδη λόγο τους και υπερασπίζεται ευάλωτες κοινότητες απέναντι σε πράξεις βίας που υποκινούνται από τους φασίστες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το φίμωμα του φασιστικού λόγου είναι αντιδημοκρατικό, όμως οι antifa είναι απόλυτοι: δεν πρέπει να δοθεί ποτέ στον φασιστικό τρόμο η παραμικρή ευκαιρία να θριαμβεύσει ξανά! 

Read more ...

«Ό,τι λέτε στα δελτία ειδήσεων»…

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Εδώ και αρκετές μέρες, με αφορμή την επιχείρηση εγκατάστασης προσφύγων και κατατρεγμένων από τους πολέμους, παρακολουθούμε σε διάφορες πόλεις και χωριά της βόρειας Ελλάδας σκηνές που θα μπορούσαν να έχουν βγει τόσο από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όσο και πρόσφατα από τη Γερμανία. Για να καταλάβετε γιατί αναφέρω συγκεκριμένα τη Γερμανία: Περισσότερες από 1.000 επιθέσεις σε καταλύματα προσφύγων έγιναν το 2015 στη Γερμανία – αριθμός πενταπλάσιος σε σύγκριση με το 2014. Τα περισσότερα κρούσματα βίας καταγράφονται στην επαρχία. Στις «επιθέσεις» περιλαμβάνονται κάθε είδους ποινικά αδικήματα, από την υποκίνηση μίσους με ρατσιστικά συνθήματα, μέχρι εμπρησμούς ξενώνων φιλοξενίας προσφύγων.

Read more ...

ΚΡΑΑΚ: "Οι σύγχρονες δομές «επικοινωνίας» σε συνδυασμό με την αδυναμία του μέσου ανθρώπου να τις διαχειριστεί ψύχραιμα έχουν δημιουργήσει ένα χαοτικό περιβάλλον γεμάτο επικριτικούς εγωκεντρικούς βασιλιάδες του μικρού δικού τους κόσμου"...

Συνέντευξη στον Αλέξη Καλοφωλιά και στον Γιάννη Καστανάρα

Φωτογραφίες: Άλκης Κανελλόπουλος

Οι ΚΡΑΑΚ είναι από τις περιπτώσεις των συγκροτημάτων που κάνουν κάποιον να κοιτάξει προς αυτούς μέσα από το ίδιο το όνομά τους. Ξεκίνησαν ως τρίο αυτοσχεδιασμού το 2014 και στην πορεία προστέθηκαν άλλα δύο μέλη για να καταλήξουν ως κουαρτέτο, με τη μουσική τους να παίρνει πιο συγκεκριμένη μορφή και ύφος. Η μπάντα αποτελείται από τους: Άγγελο Κώττα (μέλος επίσης των OmegaRay) στο μπάσο το Moog και τη φωνή, ο οποίος είναι και o υπεύθυνος και για τη συγγραφή των στίχων της μπάντας, τον Αντρέα Μπικουβαράκη στα τύμπανα (επίσης μέλος των doomers Okwaho και των Sounds like Barley), τoν Ντον Σταυρινό στη τρομπέτα, επίσης μέλος των CHICKN και τον Κώστα Πετρόπουλο στη κιθάρα. Πριν από μερικούς μήνες κυκλοφόρησαν το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους, μια DIY κυκλοφορία σε μορφή βινυλίου και σε ψηφιακή μορφή (περισσότερα για το άλμπουμ ΕΔΩ), και μ' αυτά και μ' αυτά ήρθε η ώρα να απαντήσουν σε μερικές ερωτήσεις του Merlin's Music Box.

Read more ...

anarchistwood: Ο φόβος είναι ο δολοφόνος του μυαλού...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Με τους anarchistwood (το όνομά τους το γράφουν με μικρό “a”) είχα κάποιους κοινούς φίλους, όπως τον Shaun Histed-Todd, έναν από τους ιδιοκτήτες του Wicked Spins Radio που μεταδίδει κάθε εβδομάδα τη ραδιοφωνική εκπομπή μου από το Devon και διοργανωτή του φεστιβάλ Alice's Wicked Tea Party. Ο έτερος κοινός γνωστός μας είναι ο Steve Brunton των Jesus Hooligan και πρώην τραγουδιστής της αγγλικής hardcore μπάντας Gout/Lager Louts.

Read more ...

Question Mark and The Mysterians: το «96 Tears» και άλλες ιστορίες

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Τι μπορεί να συνδέει τον πλανήτης Άρη, την εποχή των δεινοσαύρων, το έτος 10.000 μ.Χ., μία παρέα παιδιών Μεξικάνων μεταναστών, μία γιαπωνέζικη ταινία επιστημονικής φαντασίας, ένα ερωτηματικό, η στάση «69» και μία ορθόδοξη εκκλησία σε κάποια επαρχιακή πόλη της πολιτείας του Μίσιγκαν; Η απάντηση είναι πολύ απλή: οι Question Mark & the Mysterians και η διαχρονική τους επιτυχία «96 Tears».

Read more ...

Oh Bondage! Up yours!: H συνθετική γοητεία της Poly Styrene...

Γράφει η Eva M. Grey

Αρκεί την ακούσεις να τραγουδάει μία φορά να και θα την θυμάσαι για πάντα. Μία φορά να τη δεις και θα σου μείνει αξέχαστη. Η Poly Styrene (κατά κόσμον Marianne Joan Elliott-Said), ήταν και θα συνεχίσει να είναι η εξαίρεση στον κανόνα της πανκ σκηνής. Ήταν η Βρετανίδα μουσικός, front woman, στιχουργός και είδωλο της μπάντας X-Ray Spex.

Read more ...

Tom Waits: "Rain Dogs" - Αναμιγνύοντας ιδέες στη χύτρα της μαγείας...

Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος

Τέλη Σεπτέμβρη του 1985 και ο άνθρωπος που δεν έβγαλε ούτε ένα άσχημο άλμπουμ στην καριέρα του θα κυκλοφορήσει τον, κατά πολλούς μουσικόφιλους ανά τον κόσμο, καλύτερό του δίσκο. Το Rain Dogs του Tom Waits υποδέχεται την Αμερική του Ρίγκαν, παρακολουθώντας την πίσω από το κιτρινισμένο παράθυρο ενός απογευματινού τρένου, που διασχίζει τη χώρα με 19 μίλια την ώρα, όσα δηλαδή είναι και τα τραγούδια που υπάρχουν μέσα στο όγδοο κατά σειρά άλμπουμ του επονομαζόμενου και «βραχνού προφήτη».

Read more ...

27 Αυγούστου 1965: Όταν οι Μπιτλς συνάντησαν τον Έλβις...

Γράφει η Ειρήνη Πολίτου

Υπάρχει ένας άγραφος κανόνας στην τέχνη που λέει ότι δεν πρέπει ποτέ να συναντάς τα είδωλα σου επειδή εννέα στις δέκα φορές θα σε απογοητεύσουν. Ο Τζον είχε ήδη απογοητευθεί μια φορά από τον Έλβις όταν ο τελευταίος αποστρατεύτηκε το 1960, με την εμφάνιση του σε αδιάφορες καλιφορνέζικες ταινίες με τα όμορφα αγόρια και κορίτσια και με τα μετριότατα τραγούδια του. Ωστόσο, κατά την διάρκεια ενός διαλείμματος της δεύτερης περιοδείας τους στην Αμερική, ο δημοσιογράφος Κρις Χατσινς κανόνισε μια συνάντηση με τον Έλβις στο σπίτι του στο Μπελ Ερ, όπου έμενε για τα γυρίσματα κάποιας ταινίας. Ο Έλβις δέχτηκε επειδή ο μάνατζέρ του τον είχε πείσει ότι μια τέτοια συνάντηση θα έπαιρνε μεγάλη δημοσιότητα. Η διαφορά ήταν ότι ο Έλβις δεν ήταν πλέον ο επαναστατημένος πιτσιρικάς που πριν από μια δεκαετία είχε εμπνεύσει τους τέσσερις μουσικούς από το Λίβερπουλ.

Read more ...

Στα μουσικά άδυτα των βάλτων της Λουιζιάνα (και μια μη αναμενόμενη σύσταση)...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Όταν μιλάμε για την παραδοσιακή μουσικής της Λουιζιάνα, οι περισσότεροι γνωστοί μου συνήθως αναφέρουν την παραδοσιακή jazz της Νέας Ορλεάνης, τα blues και ίσως τα Creole. Αρκετά συχνά εκπλήσσονται όταν τους εξηγώ για μια μακρά παράδοση δυο παράλληλων μουσικών στυλ, το ένα από γαλλόφωνους λευκούς που είναι το cajun και το αφροαμερικανικό Zydeco και το άλλο με Γαλλικούς στίχους, τα οποία που μπορεί να μοιάζουν αρκετά επειδή και τα δυο αυτά ήδη χρησιμοποιούν εκτός από τη γαλλική γλώσσα και το ακορντεόν - ωστόσο είναι αρκετά διαφορετικά.

Read more ...

"Greekadelia": Μια κουβέντα με την Κρίστη Στασινοπούλου και τον Στάθη Καλυβιώτη...

Συνέντευξη στη Φαίη Φραγκισκάτου

Πρωτοπόροι στην Ελλάδα της μίξης της παραδοσιακής μουσικής με την ψυχεδέλεια, το πανκ και την electronica, η Κρίστη Στασινοπούλου και ο Στάθης Καλυβιώτης γυρνούν εδώ και χρόνια τον κόσμο με την μουσική τους, παίζοντας σε μουσικά φεστιβάλ σε όλες τις άκρες του πλανήτη, σε θρυλικά live music clubs και συναυλιακούς χώρους της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Οι 6 δίσκοι τους, σε μουσική του Στάθη και στίχους της Κρίστης έχουν πάρει τις καλύτερες κριτικές και διακρίσεις από τον διεθνή μουσικό τύπο και από τους πιο έγκυρους ραδιοφωνικούς παραγωγούς των μουσικών ραδιοφώνων του κόσμου, ενώ κομμάτια τους συμπεριλαμβάνονται σε πάρα πολλά άλμπουμ-συλλογές ανάμεσα σε κομμάτια των πιο σημαντικών ονομάτων της world music σκηνής. Το μουσικό ταξίδι του ηλεκτρονικο-ακουστικού ντουέτου, που εδώ και είκοσι περίπου χρόνια μπλέκει δημιουργικά την μουσική τεχνολογία του 21 αιώνα με τις πιο αρχαίες, «σαμανικές» μουσικές παραδόσεις και με την ποιητική παράδοση του ελληνικού στίχου, συνεχίζεται. 

Πρόσφατα είχαμε τη χαρά στο Merlin's να κάνουμε μια κουβέντα μαζί τους για τον βιωματικό χαρακτήρα της μουσικής και τη διάδοσή της .

Read more ...

Patti Smith: «Όταν γράφω ένα ποίημα βρίσκομαι σ' έναν τελείως διαφορετικό κόσμο. Τον κόσμο της απόλυτης μοναξιάς»...

Μετάφραση: Φαίη Φραγκισκάτου

Η ποίηση είναι μοναχική υπόθεση. Δε γράφεις ποίηση για το πλήθος. Η ποίηση είναι υψηλή επιδίωξη αυτο-δέσμευσης. Τα τραγούδια είναι για τους πολλούς. Όταν γράφω ένα τραγούδι, φαντάζομαι να το ερμηνεύω, να το προσφέρω. Πρόκειται για μια άλλη μορφή επικοινωνίας. Είναι για τους άλλους...

Read more ...

Η Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών του George A. Romero: Και οι «βρικόλακες» έγιναν ζόμπι...

 Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

«Ανέκαθεν οι ιστορίες μου αφορούσαν περισσότερο τους ανθρώπους και τα λάθη που κάνουν. Και τα ζόμπι, τρόπον τινά, βρίσκονται εκεί» – George Romero

Η Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών του George Α. Romero (4 Φεβρουαρίου 1940 – 16 Ιουλίου 2017), αυτό το ανατρεπτικό ορόσημο των ταινιών τρόμου, δεν είναι μόνο η μητέρα όλων των ταινιών με ζόμπι, αλλά και το συνταρακτικό όραμα μιας Αμερικής που στην εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ καταβρόχθιζε τον ίδιο της τον εαυτό. Αυτή η προϋπόθεση που έχει γίνει τόσες και τόσες φορές προϊόν απομίμησης – μια ομάδα αγνώστων μεταξύ τους ανθρώπων που σέρνονται στους τοίχους μιας αγροικίας ενώ πλησιάζουν σαρκοβόροι νεκροζώντανοι – μεταμορφώνεται σε έναν έξυπνο (και τελικά ανατριχιαστικό) σχολιασμό πάνω στο φυλετικό ζήτημα, μετατρέποντας σε ήρωα τον Duane Jones, τον μοναδικό μαύρο ηθοποιό της ταινίας.

Read more ...

Zero Chance of Rain: Ένα άλμπουμ που θα μπορούσε να αποτελεί το ιδανικό soundtrack φλεγόμενων οδοφραγμάτων στο τσιμεντένιο αστικό τοπίο... (DIY, βινύλιο/ψηφιακό)

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Έχω γράψει πολλές φορές σε σημείο να γίνομαι γραφικός, ότι τα δέκα τελευταία χρόνια η ελληνική underground rock n roll σκηνή συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλύτερες σκηνές της ευρωπαϊκής ηπείρου, τόσο σε αριθμό συγκροτημάτων αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας, όσο και ως προς εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που τη κάνει να ξεχωρίζει, όσον αφορά το εύρος της και τη πολυφωνία της. Ανάμεσα στις τόσες πολύ καλές μπάντες που έχουμε, προσθέστε και τους Zero Chance of Rain. Πρόκειται για ένα power trio από την Αθήνα, όπου άνετα όποια/ος δεν γνωρίζει από που κατάγονται, θα μπορούσε να τους τοποθετήσει σε κάποιο από τα εργατικά προάστια του Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Αυτό δεν το λέω στη τύχη, μιας και οι Zero Chance of Rain είναι η μπάντα που όσο καμία άλλη προσεγγίζει κιθαριστικά τους σπουδαίους και προσωπικά πολύ αγαπημένους μου Αυστραλούς Celibate Rifles (τουλάχιστον από όσες ελληνικές μπάντες έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια).

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1